
Στο Eurogroup του Νοέμβρη παραπέμπονται οι αποφάσεις για τη μείωση των συντάξεων από 1/1/2019, η οποία θα προβλέπεται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού του επόμενου έτους που θα κατατεθεί τον Οκτώβρη στη Βουλή.
Αυτό προκύπτει από την πρώτη συνάντηση που είχαν σήμερα Τετάρτη στο υπουργείο Δικαιοσύνης το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης με τους επικεφαλής των κλιμακίων των θεσμών που θα είναι μέχρι και την Παρασκευή στην Αθήνα.
Σύμφωνα με κυβερνητικό αξιωματούχο για το θέμα των συντάξεων η κυβέρνηση πρότεινε ότι δεν είναι απαραίτητη η μείωσή τους καθώς δεν θα επιφέρει απώλεια του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2019 και διότι η κυβέρνηση θεωρεί πως ο δημοσιονομικός χώρος για το 2019 θα είναι μεγαλύτερος από τα 700 εκατ. ευρώ που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, που επιβεβαίωσε ο κυβερνητικός αξιωματούχος, υπάρχει διαφωνία σχετικά με το ύψος του δημοσιονομικού χώρου, με το πόσο δηλαδή που θα υπερβεί η Ελλάδα το στόχο του 3,5% του ΑΕΠ το 2019, άρα και με το περιθώριο που θα έχει για παροχές. Φαίνεται πως λόγω αυτής της διαφωνίας το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πρότεινε τα λεγόμενα αντίμετρα να εφαρμοστούν σταδιακά και σε βάθος τετραετίας έτσι ώστε να εξασφαλιστεί μεγαλύτερος δημοσιονομικός χώρος και «να αποφύγουμε τις βάρβαρες μειώσεις στις συντάξεις» έλεγε ο κυβερνητικός αξιωματούχος. Γίνεται αντιληπτό πως για να μη μειωθούν κι άλλο οι συντάξεις, θα κληθεί ο λαός να ματώσει ακόμα περισσότερο αφ’ ενός μεν για να επιτευχθεί το πλεόνασμα του 3,5% και αφ’ ετέρου δε για να υπάρξει και υπερπλεόνασμα της τάξης των 700 εκατ. ευρώ.
Τον προσεχή Νοέμβρη η κυβέρνηση θεωρεί ότι στο Eurogroup θα έχει θετική εξέλιξη έτσι ώστε, αντίθετα με το προσχέδιο, στο σχέδιο του νέου προϋπολογισμού να μην υπάρχει η εφαρμογή της μείωσης των συντάξεων από την 1η Γενάρη του 2019. Το επιχείρημα που εμφάνισε ο κυβερνητικός αξιωματούχος είναι ότι «δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος υπουργός, ιδίως σοσιαλδημοκράτης, ο οποίος θα θέλει “ντε και καλά” να κοπούν οι συντάξεις».
Επιπλέον το Νοέμβρη θα δημοσιευθεί και η πρώτη «μεταμνημονιακή» έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πλαίσιο της αυστηρής εποπτείας γι’ αυτό και οι επικεφαλής των κλιμακίων πέρα από την υλοποίηση των δεσμεύσεων ζήτησαν να ενημερωθούν αναλυτικά για τις δημοσιονομικές επιπτώσεις από τις εξαγγελίες του Αλ. Τσίπρα στην 83η ΔΕΘ.
Η επόμενη συνάντηση με τους επικεφαλής των κλιμακίων είναι προγραμματισμένη την Παρασκευή, ενώ την Πέμπτη αναμένεται συνάντηση σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων. Στην ατζέντα είναι οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και η μείωση των «κόκκινων» δανείων, η απλούστευση της διαδικασίας χορήγησης αδειών για επενδύσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις.
Η άποψή μας : Είναι εδώ
Παρά τις κυβερνητικές προσπάθειες να παρουσιαστεί ότι ανήκουν πλέον στο παρελθόν, τα μνημόνια είναι εδώ. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει και η πρώτη επίσκεψη της τρόικας που βρίσκεται σε εξέλιξη από τη Δευτέρα, στο πλαίσιο της μόνιμης «μεταμνημονιακής» εποπτείας.
Το αντικείμενο της επίσκεψης δεν είναι «γενικά και αόριστα» κάποια συζήτηση για την πορεία της οικονομίας, αλλά η κατάρτιση του προϋπολογισμού για το 2019, με το ακόμα ψιλότερο «κρησάρισμα» των κοινωνικών δαπανών, τα περισσότερα «αναπτυξιακά» κίνητρα στο κεφάλαιο, τους μόνιμους στόχους των ματωμένων πλεονασμάτων.
Είναι επίσης ο έλεγχος της πορείας των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, για τις οποίες τα στελέχη της τρόικας δεν κουράζονται να θυμίζουν πως κάθε παρέκκλιση από τα συμφωνημένα θα σημάνει αυτόματα την ακύρωση των μέτρων διευθέτησης του χρέους.
Αλλά και από τη μεριά της κυβέρνησης, ξεχωρίζουν μακράν οι συνεχείς διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να υπάρξει «καμία επαναφορά» στο παρελθόν, δικαιώνοντας έτσι τους πάνω από 700 μνημονιακούς νόμους και εμφανίζοντας όσα έχασε ο λαός την προηγούμενη 8ετία ως περασμένα – ξεχασμένα.
Στο ίδιο πνεύμα, κλιμακώνονται οι δηλώσεις ότι η «μεταρρυθμιστική προσπάθεια», οι αναδιαρθρώσεις δηλαδή που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και αποτέλεσαν τον πυρήνα των τριών μνημονίων, θα συνεχιστούν, με «αφετηρία» το «βουνό» των μνημονιακών μέτρων.
Ενώ η κυβέρνηση παρουσιάζει τις εξαγγελίες για τα μέτρα «κοινωνικής δικαιοσύνης» (που στην πραγματικότητα ανακατανέμουν τη χασούρα που έχουν τα λαϊκά στρώματα) ως μέτρα «ρεαλιστικά», «κοστολογημένα», «τόσο-όσο» επιτρέπει ο «δημοσιονομικός χώρος» που έχει συμφωνηθεί με το κεφάλαιο και τους «θεσμούς».
Όλα αυτά, βέβαια, δεν βρίσκονται μόνο στο επίπεδο των δηλώσεων. Περιγράφονται «χαρτί και καλαμάρι» τόσο στις συμφωνίες της κυβέρνησης με τους δανειστές, στο Μεσοπρόθεσμο, όσο και στο λεγόμενο «αναπτυξιακό» σχέδιο «δικής της κοπής», όπου περιέχονται αναλυτικά οι επόμενες αναδιαρθρώσεις που δεσμεύεται να προωθήσει για το κεφάλαιο.
Ακόμα και τα «καβγαδάκια» που στήνουν κυβέρνηση και ΝΔ αυτές τις μέρες, αποτυπώνουν την αντιλαϊκή πραγματικότητα που υπηρετούν από κοινού.
Χαρακτηριστική είναι για παράδειγμα η «κόντρα» σε ό,τι αφορά την Ασφάλιση: Και οι δυο αντιμετωπίζουν το ασφαλιστικό σύστημα ως «δημοσιονομικό πρόβλημα». Και οι δυο υπηρετούν την πολιτική της ΕΕ και τις «συστάσεις» του ΟΟΣΑ, που οδηγούν στο περιβόητο «σύστημα των τριών πυλώνων», διαλύοντας πλήρως τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης, ανεξάρτητα από τους ρυθμούς και το εύρος των ανατροπών που προσθέτει κάθε επόμενη κυβέρνηση στους αντιασφαλιστικούς νόμους της προηγούμενης.
Τα μνημόνια επομένως είναι εδώ. Και ανάκτηση των απωλειών για το λαό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων, το γκρέμισμα των αντιλαϊκών μέτρων, τη σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση κοροϊδεύει όταν προπαγανδίζει τη δήθεν «επαναφορά» των Συλλογικών Συμβάσεων, αλλά αρνείται ακόμα και να συζητήσει την πρόταση νόμου των 500 και πλέον συνδικάτων που κατέθεσε το ΚΚΕ και η οποία προβλέπει την κατάργηση όλων των αντεργατικών – αντιλαϊκών νόμων που συνθλίβουν τις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς.
Όπως αρνείται να ψηφίσει και την τροπολογία του ΚΚΕ για άμεση κατάργηση των διατάξεων που προβλέπουν νέες περικοπές στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις και παραπέρα μείωση του αφορολόγητου.
Η οργάνωση της πάλης για ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, της συμμαχίας τους και του οργανωμένου αγώνα τους, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις που το υπηρετούν, τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς.
Αύριο στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στην Αθήνα, να ακουστεί ξανά δυνατά, από χιλιάδες: Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες!
- Από τη στήλη «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ» στον «Ριζοσπάστη» της Τετάρτης 12/9/2018