Η προκλητική φιέστα που έστησε χτες η κυβέρνηση στο Λαύριο, για να αναπαράγει το παραμύθι ότι μετά την τραγωδία στο Μάτι είναι τάχα αποφασισμένη να συγκρουστεί με την «αιτία του κακού», την οποία εντοπίζει αποκλειστικά και μόνο στα αυθαίρετα, γίνεται διπλά προκλητική, παίρνοντας υπόψη όσα αποκαλύπτει σήμερα ο «Ριζοσπάστης» για τους νόμους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που σε συνέχεια των προηγούμενων, οπλίζουν το χέρι εμπρηστών, καταπατητών κ.ά., υπηρετώντας με συνέπεια την πολιτική εμπορευματοποίησης της γης.
Πόσο μάλλον αν σε αυτά προστεθούν και όσα αποκάλυψε χτες ο «Ριζοσπάστης» για τις κατευθύνσεις της ΕΕ, με βάση τις οποίες όλες οι κυβερνήσεις – και η σημερινή – σχεδιάζουν τα όποια έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και άλλες ζωτικής σημασίας υποδομές με αποκλειστικό κριτήριο τη σχέση «κόστους – οφέλους» για το κεφάλαιο.
Το ντοκουμέντο αυτό, που συντάχθηκε κατόπιν παραγγελίας της ΕΕ, είναι πραγματικά αποκαλυπτικό για τη στρατηγική που διατρέχει οριζόντια την αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων.
Αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι σε όλους τους τομείς, από το σύστημα Υγείας και την πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών και των εργατικών «ατυχημάτων» έως τις υποδομές αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής, αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας, κυριολεκτικά παντού, στο «ζύγι» των καπιταλιστών και του κράτους τους «το μόνο κριτήριο είναι η οικονομική αποδοτικότητα», όπως χαρακτηριστικά λέγεται στο κείμενο.
Στο «ζύγι» αυτό, η ιεράρχηση των όποιων υποδομών δεν γίνεται με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, τις πολύ μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για την ικανοποίησή τους.
Αντίθετα, γίνεται με βάση το κατά πόσο αυτές αποφέρουν άμεσα οικονομικά οφέλη στο κεφάλαιο, με την περιβόητη «ανταποδοτικότητα», ή με βάση το αν είναι «οικονομικά αποδοτικότερο» για το αστικό κράτος να αποζημιώνει τους καμένους και πνιγμένους, να διαχειριστεί τις συνέπειες μιας καταστροφής, από το να φτιάξει τις αναγκαίες υποδομές για την προστασία του λαού.
Σε μια επίδειξη του απύθμενου κυνισμού που χαρακτηρίζει το κεφάλαιο και την πολιτική υπεράσπισης της κερδοφορίας του, το ντοκουμέντο αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: «Είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευθούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλ. εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια) από το να προστατευθούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία (…) Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις που δεν φαίνονται “δίκαιες”, αλλά η δικαιοσύνη δεν είναι μέρος της ανάλυσης κόστους – οφέλους»!
Από την «εξίσωση» της απανθρωπιάς δεν λείπουν φυσικά και οι εκτιμήσεις για το πώς το «πολιτικό κόστος» για τις εκάστοτε κυβερνήσεις μπορεί να αναστραφεί, αν «εξηγηθεί» στα λαϊκά στρώματα ότι για να γίνουν οι σχετικές υποδομές θα πρέπει να ανέβει η φορολογία τους!
Τα αποτυπώματα αυτής της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου τα βρίσκει κανείς ξεκάθαρα στα «έργα και τις ημέρες» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τα βρίσκει σε όλη τη λειτουργία του αστικού κράτους, το οποίο, ακριβώς επειδή υπάρχει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, είναι «παρόν» όταν διακυβεύονται τα συμφέροντα του και «απουσιάζει» όταν πρόκειται για τις εργατικές – λαϊκές ανάγκες.
Στο «ζύγι» αυτό, όπως γίνεται κάθε φορά αντιληπτό με σκληρό τρόπο για τα εργατικά – λαϊκά στρώματα, που με τις πλημμύρες πνίγονται και με τις φωτιές καίγονται, μόνιμα «ριγμένες» βρίσκονται οι εργατικές – λαϊκές ανάγκες, όπως η ασφάλεια της ζωής και της υγείας τους, η προστασία του περιβάλλοντος και της περιουσίας τους.
Πρόκειται για άλλη μια επιβεβαίωση ότι οι εργαζόμενοι, ο λαός δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και της κυβέρνησης.
Διέξοδο μπορούν να δώσουν μόνο η πάλη σε σύγκρουση με αυτόν το σχεδιασμό, η διεκδίκηση μέτρων ουσιαστικής προστασίας του λαού, η συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, που συνθλίβει τις λαϊκές ανάγκες για τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ: Οι δασοκτόνοι νόμοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και οι διατάξεις για τα αυθαίρετα που εξαιρούν την επιχειρηματική δράση
Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ:
- Διευκόλυνε με νόμους ακόμα περισσότερο τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα κρατικά δασικά οικοσυστήματα.
- Διατήρησε όλο το νομικό πλαίσιο που θωρακίζει τη διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων, με τη διεύρυνση των νόμιμων επεμβάσεων στα δασικά οικοσυστήματα με την παραχώρηση της χρήσης.
- Προώθησε την ένταση της εμπορευματοποίησης της δασικής γης, μέσω κυρίως της αλλαγής χρήσης της και της εξασφάλισης παράλληλα του απαραίτητου γι’ αυτό χωροταξικού και περιβαλλοντικού πλαισίου.
Ένα προς ένα τα βήματα της εγκληματικής πολιτικής
-1. Η κυβέρνηση, με το νόμο 4351/2015για τις «βοσκήσιμες γαίες» αποχαρακτήρισε εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. Με αυτόν τον τρόπο άνοιξε ο δρόμος ώστε τεράστιες εκτάσεις που εποφθαλμιούσαν τα επιχειρηματικά συμφέροντα να μετατραπούν σε πεδίο για κερδοφόρες μπίζνες.
-2. Η κυβέρνηση, με το νόμο 4389/2016, που αφορά την «επιτάχυνση κατάρτισης δασικών χαρτών», στην ουσία νομιμοποίησε έμμεσα τους οικισμούς αυθαιρέτων, τους οποίους «βάφτισε» «οικιστικές πυκνώσεις».Τι επιχείρημα βρήκε για να δικαιολογήσει τη διατήρηση των αυθαιρέτων; Οτι είναι «ζωτικής σημασίας» να ολοκληρωθούν οι δασικοί χάρτες και το τι θα γίνει με τις «οικιστικές πυκνώσεις θα το λύσει αργότερα»! Ετσι, οι οικισμοί αυτοί αποτυπώνονται στους δασικούς χάρτες με ξεχωριστό χρώμα και αφού εξαιρεθούν από τη διαδικασία ανάρτησης, θα αποστέλλονται τελικά στις Διευθύνσεις Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και στο υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο θα αποφασίσει για την περιβαλλοντική και πολεοδομική τους διαχείριση. Να σημειώσουμε ότι οι οικισμοί αυθαιρέτων που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ λέγονται πλέον «οικιστικές πυκνώσεις», σε ποσοστό τουλάχιστον 95% βρίσκονται σε καταπατημένες δημόσιες δασικές εκτάσεις, δάση και αιγιαλό.
-3. Η κυβέρνηση, με το νόμο 4467/2017, που αφορά τροποποιήσεις διατάξεων για τη δασική νομοθεσία, καταργεί την προστασία των χορτολιβαδικών εκτάσεων στα νησιά από τη δασική νομοθεσία! Αυτό, ως γνωστόν, ήταν ένα πάγιο αίτημα των κατασκευαστικών, τουριστικών ομίλων και ξένων επενδυτών, που χρόνια τώρα ζητούν τέτοιες εκτάσεις για να επενδύσουν. Κάτι που ξεκίνησε να γίνεται, τουλάχιστον σε επίπεδο σχεδιασμών, μετά το συγκεκριμένο νόμο…
-4. Η κυβέρνηση έφερε το νόμο 4495/2017, με τον τίτλο «Έλεγχος και Προστασία Δομημένου Περιβάλλοντος». Με αυτόν τον νόμο, τον οποίο η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «εργαλείο» κατά της αυθαίρετης δόμησης, εξαιρεί από όλες τις απαγορεύσεις που διέπουν ένα αυθαίρετο τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους στον κλάδο του Τουρισμού! Τι γίνεται σύμφωνα με το νόμο; Καταγράφεται το αυθαίρετο, επιβάλλονται κυρώσεις και προχωρά σε ρυθμίσεις «τακτοποίησης» των αυθαιρέτων. Δηλαδή, με απλά λόγια, δημιουργεί έναν επιπλέον φοροεισπρακτικό μηχανισμό σε βάρος του λαού. Ομως, αυτό που βγάζει μάτι είναι το ότι ενώ ο νόμος απαγορεύει κάθε δικαιοπραξία και κάθε μεταβίβαση ή σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο με αυθαίρετο κτίσμα, όπως μίσθωση, άδεια λειτουργίας, ασφάλιση του ακινήτου, κληρονομιά κ.λπ., κάποιοι, ως διά μαγείας, εξαιρούνται από αυτούς τους περιορισμούς. Ποιοι είναι αυτοί; Τα τουριστικά ακίνητα και τα ξενοδοχεία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.Στην πραγματικότητα, με αυτόν το νόμο δίνει κίνητρα για τους μεγαλοξενοδόχους να διατηρήσουν τα αυθαίρετα μεγαθήριά τους, την ίδια στιγμή που προχωρά στη διαμόρφωση συνθηκών απώλειας σπιτιών που είναι πρώτη κατοικία. Κι αυτό γιατί πολλοί εργαζόμενοι που δεν έχουν να πληρώσουν την «τακτοποίηση», παραδίδουν τα σπίτια τους στις τράπεζες… Για να αντιληφθεί κάποιος τι σημαίνει «τακτοποίηση» για μια εργατική – λαϊκή οικογένεια, απλά αναφέρουμε ότι το τέλος που καλείται να πληρώσει για προσφυγές, ενστάσεις, αντιρρήσεις για το χαρακτήρα των εκτάσεων, αμοιβή ιδιώτη δασολόγου, δικηγόρου, μηχανικού, τοπογράφου μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει τις 4.000 ευρώ…
-5. Αφήσαμε για το τέλος το νόμο 4280/2014, με τον οποίο θεσπίστηκε η λεγόμενη «νέα πολιτική για τα δάση», αναγνωρίζοντας τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα δασικά οικοσυστήματα.Αυτόν τον νόμο δεν τον έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Μάλιστα, προεκλογικά έλεγε ότι θα τον καταργήσει. Όμως, όχι μόνο τον διατήρησε αλλά όλοι οι νόμοι που αναφέραμε παραπάνω ήρθαν για να συμπληρώσουν και να εμπλουτίσουν αυτό το δασοκτόνο έκτρωμα. Θυμίζουμε ότι με το νόμο αυτό παραχωρούνται κρατικά δάση σε μονοπωλιακούς ομίλους για να γίνουν επενδύσεις. Και αυτό γίνεται στο όνομα των κινήτρων προς το κεφάλαιο, για να διευκολύνει και να μειώσει το κόστος της επένδυσης.
Το πραγματικό πρόβλημα
Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το αν θα υπάρχει ή όχι κάποιος νομοθετημένος χωροταξικός σχεδιασμός ή μια κάποια τάξη στο πού και πώς χτίζει κάποιος, όπως σκόπιμα θέλει να περάσει η κυβέρνηση. Αλλά το ποιος αποφασίζει, με ποια κριτήρια και σε όφελος ποιου, σχετικά με το χρόνο, το χώρο και τις προτεραιότητες χωροθέτησης σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Στο πλαίσιο ποιας εξουσίας και για ποιον σχεδιάζεται και υλοποιείται η χωρική πολιτική.
Η δασική γη αποτελεί αντικειμενικά πεδίο επέκτασης των οικονομικών δραστηριοτήτων στο φυσικό χώρο. Το «καθαρό τοπίο» στη γη, στην ιδιοκτησία, δηλαδή «σε ποια γη θα επενδύσουν και σε ποιον ανήκει αυτή» και στη χρήση της, ακόμη κι αν τηρηθούν οι «περιβαλλοντικοί όροι», είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανεμπόδιστη υλοποίηση των κερδοφόρων επιχειρηματικών σχεδίων των μονοπωλιακών ομίλων και στη δασική γη και τις παραλίες.
ΚΚΕ: Η κυβέρνηση δεν μπορεί να εγγυηθεί την προστασία της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος
Σε ανακοίνωση για τις εξαγγελίες Τσίπρα από το Λαύριο το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:
«Η επόμενη μέρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, στην Ανατολική Αττική, μοιάζει να είναι η προηγούμενη μιας νέας καταστροφής.
Ο κ. Τσίπρας, από το Λαύριο, όπου πριν από μερικούς μήνες διοργάνωνε το “αναπτυξιακό” συνέδριο της Ανατολικής Αττικής, πάλι δεν είπε κουβέντα για μέτρα αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής προστασίας κι ενώ έχει προηγηθεί η καταστροφική πυρκαγιά, που άφησε πίσω της δεκάδες ανθρώπινες απώλειες, κατεστραμμένες περιουσίες και δασικές εκτάσεις.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν μπορεί να εγγυηθεί την προστασία της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος, γιατί μαζί με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι μέρος του προβλήματος. Γιατί συνειδητά συνέχισε την υποβάθμιση της δασοπροστασίας και πυρόσβεσης στο βωμό των πλεονασμάτων. Γιατί ενίσχυσε την εμπορευματοποίηση της γης στο βωμό των επενδύσεων του κεφαλαίου. Γιατί κι αυτή προχώρησε σε τακτοποίηση αυθαιρέτων, ενώ την ίδια στιγμή άφησε τον κόσμο απροστάτευτο.
Αποτελούν πρόκληση οι εξαγγελίες Τσίπρα όχι μόνο γιατί δεν ανέλαβε καμία δέσμευση αποκατάστασης της λαϊκής στέγης στις πυρόπληκτες περιοχές, αποζημίωσης των κατοίκων στο 100% των καταστροφών, αλλά και γιατί δεν δίνουν απάντηση στη γύμνια του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση ίδιων φαινομένων, αλλά και προβλημάτων από πλημμύρες, πιθανές επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων, στήριξη των δομών Υγείας της περιοχής.
Στήνει επικοινωνιακά κόλπα με τις μάντρες αυθαιρέτων, τη στιγμή που προχωρά στην παραχώρηση των δασών, των ακτών, των αιγιαλών στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Μάλιστα, με το νέο νόμο για το δομημένο περιβάλλον προχωρά στην ιδιωτικοποίηση της αδειοδότησης και των ελέγχων των κτιρίων, εξαιρώντας, όμως, από αυτές τις διαδικασίες τα έργα που αφορούν τις στρατηγικές επενδύσεις.
Η αποστροφή του κ. Τσίπρα ότι τέτοιες καταστροφές είναι μπροστά μας, σε συνδυασμό με τις εξαγγελίες του, μόνο ανατριχίλα προκαλεί. Ο λαός μας δεν πρέπει να δείξει καμιά εμπιστοσύνη σε όλους αυτούς που τον ματώνουν καθημερινά. Να οργανώσει την πάλη του όχι μόνο για μέτρα ουσιαστικής αποκατάστασης των πληγέντων, αλλά και για μέτρα προστασίας της ζωής του».
- Επιλογές από τον “Ριζοσπάστη” της Τετάρτης 8 Αυγούστου 2018