ΗΠΑ: Αντιδράσεις για το πρόγραμμα «επανεκκίνησης της οικονομίας» του Τραμπ.
Οι ΗΠΑ είναι η χώρα που υφίσταται το βαρύτερο πλήγμα εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού, με 22.020 θανάτους εξαιτίας της ασθένειας Covid-19 και πάνω από 555.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα μόλυνσης από τον SARS-CoV-2.
Η πολιτεία όπου η κατάσταση είναι εξαιρετικά σοβαρή είναι αυτή της Νέας Υόρκης, που αποτελεί επίκεντρο της πανδημίας με 9.000 νεκρούς, 7.000 στην πόλη της Νέας Υόρκης, την οικονομική πρωτεύουσα των ΗΠΑ.
«Δεν βλέπουμε μεγάλη μείωση (των κρουσμάτων και των θυμάτων), πρόκειται απλώς για μια σταθεροποίηση», επισήμανε χθες, Κυριακή, ο κυβερνήτης της πολιτείας αυτής Άντριου Κουόμο.
Η χώρα έχει παραλύσει εξαιτίας των περιορισμών που έχουν επιβληθεί για να αποτραπεί η εξάπλωση του κορονοϊού. Πρόκειται για μια ασθένεια «που δεν έχει ξαναδεί η χώρα μας, αλλά θα κερδίσουμε τη μάχη, θα κερδίσουμε τον πόλεμο», είπε ο Ντόναλντ Τραμπ σε μαγνητοσκοπημένο μήνυμά του για το Πάσχα των καθολικών.
Αντιπαράθεση για την «επανεκκίνηση»
Την ίδα ώρα, για ακόμη μια φορά έρχονται στην επιφάνεια οι σφοδρές ενδοαστικές αντιπαραθέσεις, ακόμη και στο εσωτερικό της κυβέρνησης, με αφορμή το πρόγραμμα του προέδρου Τραμπ, για την επανεκκίνηση της αμερικανικής οικονομίας από την 1η Μάη.
«Θα πω αυτό: Θέλω να ανοίξω (σ.σ. την οικονομία) όσο το δυνατό πιο γρήγορα μπορούμε. Πρέπει να ανοίξουμε τη χώρα μας» δήλωσε ο Τραμπ στους δημοσιογράφους την Παρασκευή. Όταν ρωτήθηκε με ποια δεδομένα θα λάβει τις αποφάσεις του, ο ίδιος έδειξε το κεφάλι του, λέγοντας: «Τα δεδομένα είναι εδώ. Αυτά είναι τα δεδομένα μου. Αυτό είναι που μπορώ να κάνω».
Κυβερνήτες αμερικανικών Πολιτειών, αλλά και ειδικοί σε θέματα Υγείας εξέφρασαν χθες αμφιβολίες σχετικά με τον στόχο για την έναρξη της επανεκκίνησης της αμερικανικής οικονομίας στις αρχές του επόμενου μήνα, προειδοποιώντας ότι οι γρήγορες κινήσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην επιδείνωση της εξάπλωσης της COVID-19.
«Φοβάμαι πως, αν ανοίξουμε (σ.σ.την οικονομία) πολύ νωρίς και δεν έχουμε ανακάμψει υγειονομικά από τον κορονοϊό, θα είναι σαν να ρίχνουμε βενζίνη στη φωτιά, ακόμη και χωρίς να έχουμε πρόθεση» δήλωσε ο Φιλ Μέρφι κυβερνήτης του Νιου Τζέρσι στο CNN. Το Νιου Τζέρσι και η Πολιτεία της Νέας Υόρκης έχουν τις μεγαλύτερες απώλειες από την εξάπλωση του κορονοϊού, καταγράφοντας περίπου τους μισούς από τους 22.000 θανάτους.
(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP)
Κορωνοϊός και καρκίνος στον καπιταλισμό
*Του Νίκου Μπουντούρογλου
Όσο βρίσκεται σε εξέλιξη η πανδημία του κορωνοϊού, με τα επιβεβαιωμένα κρούσματα αλλά και τους θανάτους να αυξάνονται δραματικά τόσο πιο πολύ αναδεικνύονται τα προβλήματα και η γύμνια των συστημάτων υγείας στις καπιταλιστικές χώρες. Σήμερα, με την έκταση που παίρνει η εξάπλωση του κορονοϊού και οι θάνατοι που ακολουθούν, επιβεβαιώνουν για πολλοστή φορά ότι η υγεία του ανθρώπου αποτελεί μια από τις θεμελιακές προϋποθέσεις για την αναπαραγωγή και την εξέλιξη της κοινωνίας.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι από το 2020 θα παρουσιάζονται κάθε χρόνο 20.000.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου. Ο καρκίνος είναι δυνατό να προσβάλλει κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητα ή την ηλικία του. Όσο νωρίτερα ανιχνεύεται ο καρκίνος και ξεκινάει η θεραπεία του, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν για την επιτυχή αντιμετώπιση του.
Παρ’ ότι ο υφυπουργός υγείας κ. Κοντοζαμάνης, μας διαβεβαίωσε σήμερα ότι το σύστημα υγείας εξακολουθεί να λειτουργεί κανονικά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Από την έναρξη της επιδημίας στη χώρα μας, έχει μπει φρένο τόσο στη διάγνωση όσο και στην αντιμετώπιση των ασθενών που διαγιγνώσκονται με κακοήθεια. Κύκλοι χημειοθεραπείας μετατίθενται, χειρουργεία που θεωρούνται μη επείγονται αναβάλλονται. Τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία έχουν ανασταλεί και στα ογκολογικά νοσοκομεία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αφενός να μην μπορούν να γίνουν εξετάσεις διάγνωσης και παρακολούθησης της νόσου, όπως οι μαστογραφίες. Αφετέρου ένας ασθενής που πρωτοδιαγιγνώσκεται με κακοήθεια δεν μπορεί να κλείσει ραντεβού για να αξιολογηθεί το στάδιο της νόσου του και να ξεκινήσει θεραπεία. Υπάρχουν παραδείγματα ασθενών που είχαν παραπεμφθεί για ογκολογική εκτίμηση και χειρουργείο από άλλα νοσοκομεία, οι οποίοι περιμένουν πότε θα σταματήσει η αναστολή των τακτικών χειρουργείων στα ογκολογικά νοσοκομεία. Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Εταιρείας Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας στα πλαίσια της προσπάθειας μείωσης του συγχρωτισμού των ευπαθών ομάδων, έχουν αραιώσει τα ραντεβού για ακτινοθεραπεία, με αποτέλεσμα να μειωθούν τουλάχιστον κατά 1/3. Αυτό πρακτικά σημαίνει αναμονή έως και 4 μήνες. Μπορεί όμως ο καρκίνος να περιμένει;
Φυσικά αυτό δεν είναι μία ελληνική ιδιομορφία. Συμβαίνει και μάλιστα, με «επιστημονικές οδηγίες» παγκοσμίως. Στις κατευθυντήριες οδηγίες του το υπουργείο Υγείας της Γαλλίας προτείνει «όπου είναι δυνατόν (…) μερικοί ασθενείς με αργά εξελισσόμενο μεταστατικό να λάβουν προσωρινά διαλείμματα στη θεραπεία τους (“drug holidays”) κατά την κρίση του θεράποντος ογκολόγου», με την επαναξιολόγηση της νόσου να πραγματοποιείται κάθε 2-3 μήνες και όχι νωρίτερα, για να αποφευχθεί η εισαγωγή σε νοσοκομείο. Οι οδηγίες από της Αμερικανικής Επιστημονικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας συστήνουν «οι μη επείγουσες ογκολογικές χειρουργικές επεμβάσεις να επαναπρογραμματιστούν, αν είναι δυνατό (…) για να διαφυλαχθούν πόροι του συστήματος Υγείας και να μειωθεί η επαφή του ασθενούς με τις δομές υγειονομικής περίθαλψης».
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική: Οι ασθενείς που αντιμετωπίζουν ογκολογικό πρόβλημα δεν μπορούν να καθυστερήσουν καμία από τις θεραπείες τους. Η καθυστέρηση είναι κρίσιμη για την εξέλιξη του καρκίνου, ειδικότερα για όσους δεν επιδέχονται χειρουργείο. Η αναμονή μηνών, για να ξεκινήσει η ακτινοθεραπεία ή η χημειοθεραπεία, αφού έχουν γίνει όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι προηγουμένως -ιατρικοί και εργαστηριακοί-, είναι σε κάθε περίπτωση μεγάλη. Το στάδιο του καρκίνου από μόνο του αυξάνεται.
Δεν είναι μόνο η νόσος απάνθρωπη. Είναι και η πολιτική που εφαρμόστηκε και εξακολουθεί να εφαρμόζεται για την υγεία των καρκινοπαθών. Η πολιτική που θεωρεί την υγεία του λαού κόστος. Γι’ αυτό έχουμε και αύξηση των χρόνων αναμονής για τα πάντα, ραντεβού, αποτελέσματα εξετάσεων, χειρουργείο, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία. Γι’ αυτό λειτουργούν στην Ελλάδα 47 ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα εκ των οποίων 27 στα Δημόσια Νοσοκομεία και 20 στα Ιδιωτικά Νοσοκομεία. Στην πολιτική που ευθύνεται για την τραγική υποστελέχωση στα ογκολογικά νοσοκομεία, την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, στις διαρκείς ελλείψεις σε φάρμακα και υλικοτεχνικό εξοπλισμό.
Η επιδημία βρήκε το νοσοκομείο Μεταξά με τεράστια προβλήματα:
- Υποστελέχωση όλων των τμημάτων του νοσοκομείου. Από τους 428 νοσηλευτές που προβλέπει ο οργανισμός εργάζονται 273 (το 60% δηλαδή). Από τις περίφημες προσλήψεις έχουν έρθει στο νοσοκομείο 13 επικουρικοί με διετή σύμβαση. Οι συνταξιοδοτήσεις αυξάνονται ενώ οι θέσεις δεν επαναπροκηρύσσονται.
- Συμπτύξεις κλινικών με διαφορετικά αντικείμενα (π.χ. Γυναικολογική- Θωρακοχειρουργική) με διαφορετικές απαιτήσεις από αλλότριες ειδικότητες γιατρών που καλούν τους νοσηλευτές να ανταποκριθούν ταυτόχρονα σε δύο μέτωπα.
- Διαρκής επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων με άμεση συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας και ποσότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζόμενων του νοσοκομείου δουλεύει με ευέλικτες μορφές απασχόλησης (ιδιωτικά συνεργεία, ΟΑΕΔ, ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, επικουρικοί) αμείβονται με μισθό πείνας και καθυστερήσεις πληρωμής. Όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες ανάγκες άλλα προσλαμβάνονται ως «έκτακτο» προσωπικό ζώνταςμε εργασιακή ανασφάλεια και τον συνεχιζόμενο διαρκή κίνδυνο λήξης της σύμβασης.
- Εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα στις υλικοτεχνικές υποδομές (σωληνώσεις, αποχέτευση, ύδρευση, κλιματισμός) με αποτέλεσμα τμήματα του νοσοκομείου να βρίσκονται υπό κατάρρευση.
- Συνεχώς αυξανόμενες ελλείψεις φαρμάκων, υλικών και εξοπλισμού, με χαρακτηριστική περίπτωση την έλλειψη Μαγνητικού Τομογράφου γεγονός απαράδεκτο για ένα αντικαρκινικό νοσοκομείο, που είναι αναγκαίο να διαγνώσει και παρακολουθήσει την εξέλιξη της θεραπείας των καρκινοπαθών, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να αναγκάζονται να καταφεύγουν σε ιδιώτες πληρώνοντας επιπλέον ποσά. Έλλειψη Βρογχοσκοπίου – Υπερηχοβρογχοσκόπιου (EBUS) των απόλυτων διαγνωστικών εργαλείων στον καρκίνο πνεύμονα.
- Στην ακτινοθεραπεία υπάρχουν 2 γραμμικοί επιταχυντές, ένας εκ των οποίων είναι έχει κλείσει την 17ετια. Σημειώνεται πως, ύστερα από 10 χρόνια η τεχνολογία των γραμμικών επιταχυντών θεωρείται ξεπερασμένη, ενώ στη 15ετία τα μηχανήματα πρέπει να αποσύρονται. Μόνο ο ένας Γραμμικός επιταχυντής έχει βάρδια πρωινή και απογευματινή. Ο δεύτερος έχει μόνο πρωινή βάρδια, λόγω έλλειψης προσωπικού. Εάν λειτουργούσαν πρωί – απόγευμα τουλάχιστον άλλοι 2.000 καρκινοπαθείς κατ’ έτος θα εξυπηρετούνταν.
Έτσι, και πριν την πανδημία, αν ο ασθενής «ήθελε» να μην καθυστερήσει τις εξετάσεις, τη θεραπεία του ή να έχει την τελευταία λέξη της ογκολογικής φαρμακευτικής αγωγής, τότε θα έπρεπε να βάλει το χέρι στην τσέπη και να τα αποκτήσει. Να κλείσει ραντεβού αύριο, και όχι μετά τρεις μήνες, στα ιδιωτικά νοσοκομεία ή τα απογευματινά ιατρεία, να κάνει μεθαύριο τις ειδικές εξετάσεις του σε ένα από τα δεκάδες ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, να αγοράσει τα πιο εξελιγμένα φάρμακα για τον καρκίνο του.
Δεν ανεχόμαστε να πεθάνουν συνάνθρωποί μας που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί λόγω των ελλείψεων, που εμφανίζονται ακόμη πιο οξυμένες την περίοδο της πανδημίας! Η κυβέρνηση να πάρει τις ευθύνες της!
Άμεσα να οριστούν νοσοκομεία στα οποία οι ογκολογικοί ασθενείς να μπορούν να λαμβάνουν κανονικά τη θεραπεία τους!
Καμία αναστολή- καθυστέρηση ογκολογικών χειρουργείων!
Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, νοσηλευτών και λοιπών υγειονομικών στα ογκολογικά νοσοκομεία!
Πλήρης επίταξη, άνευ όρων, κλινών, κλινικών, εξοπλισμού, εργαστηρίων και του προσωπικού του ιδιωτικού τομέα περίθαλψης και ένταξή του στο κρατικό σχέδιο για την αντιμετώπιση των ογκολογικών ασθενών.
*Ο Νίκος Μπουντούρογλου είναι Ακτινοθεραπευτής-Ογκολόγος, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Μεταξά».
«Όπου φτωχός και η μοίρα του»…
- Της Κάλι Καρά
«Πολεμάμε έναν αταξικό εχθρό που δεν κάνει διακρίσεις σε φύλο, εισόδημα, φυλή και έθνος» ακούγεται από «αριστερούς» και δεξιούς» ψάλτες απόταν εμφανίστηκε ο κορονοϊός στη χώρα μας.
Ο κορονοϊός όμως τους ξεσκέπασε και αυτή την παραπλανητική εξυπνάδα, αφού την μοίρα του φτωχού την καθορίζει ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης.
Ενδεικτικά:
-Ο κορονοϊός κατακλύζει το Νότο στις ΗΠΑ, με τους μαύρους να υποφέρουν περισσότερο. Περίπου ένας στους δέκα θανάτους έχει σημειωθεί στις γειτονικές πολιτείες Λουιζιάνα του Μισισίπι, Αλαμπάμα και Γεωργία.
-Στα νοσοκομεία της φτωχογειτονιάς του Κουίνς, όπου τα περιστατικά είναι πολύ περισσότερα από άλλες πιο πλούσιες γειτονιές της Νέας Υόρκης, οι γιατροί επιλέγουν ποιους θα σώσουν.
– Οι κρατούμενοι στη φυλακή του Ράικερς Άιλαντ πληρώνονται 6 δολάρια την ώρα για να σκάψουν μαζικούς τάφους στο νησί Χαρτ στα ανοικτά του Μπρονξ. Αυτό είναι το σημείο του Πότερ Φιλντ, όπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι πολύ φτωχοί για να αντέξουν μια κηδεία άφησαν τα σώματά τους πεταμένα.
-Φορτηγά-ψυγεία χρησιμεύουν ως κινητά νεκροτομεία για την αποθήκευση των πτωμάτων, ενώ το Πεντάγωνο αναζητά 100.000 σακούλες για τα σώματα.
-Στο νοσοκομείο του Έλμχερστ (ένα από τα προάστια της Νέας Υόρκης) όπου στοιβάζονται οι φτωχοί της Νέας Υόρκης, χωρητικότητας 282 κρεβατιών, φιλοξενεί πάνω από 500 ασθενείς. Οι μισοί από αυτούς είναι μετανάστες χωρίς έγγραφα παραμονής και δεν μιλούν αγγλικά – δουλεύουν σε εστιατόρια και ξενοδοχεία στη φτωχογειτονιά του Έλμχερστ.
Η ταξική εικόνα δεν αλλάζει και στις άλλες πληττόμενες χώρες.
«Μένουμε σπίτι» ,πολύ σωστό μέτρο για την αντιμετώπιση της διάδοσης του «αταξικού» κορονοϊού.
Αυτό το σπίτι, όμως, είναι ίδιο για του άστεγου, με το σπίτι του εργατάκου που ζει στα 60 τετραγωνικά, στα υπόγεια και ημιυπόγεια με φαμίλια, με παιδιά με εκείνο το σπίτι με τους 7 καμπινέδες, ενός παλαιού πολιτικού, με τα πολυτελή σπίτια στα βόρεια και στα νότια προάστεια;
Ας σοβαρευτούμε…
Ο κορονοϊός δεν κατήργησε τις τάξεις, όπως βρήκαν ευκαιρία, να πλασάρουν. Αντίθετα, παρακίνησε πολύ δυνατά την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, να δρομολογήσουν το κτίσιμο της κοινωνίας όπου θα καταργηθούν οι τάξεις αφού θα καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και θα ικανοποιηθούν όλες οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
ΔΑΝΙΑ: Κριτήριο το κέρδος και σε κάθε περίπτωση χαμένος ο λαός
*Του Πάνου Απέργη
Πολλές αναφορές γίνονται τελευταία και στην Ελλάδα σχετικά με την «απόφαση», όπως ήδη την βάφτισαν, της δανέζικης κυβέρνησης να άρει ορισμένα από τα μέτρα του αυστηρού lockdown, για την πανδημία του κορονοϊού.
Καταρχήν να διευκρινίσουμε ότι δεν μιλάμε για κυβερνητική απόφαση αλλά για πρόθεση, που εξέφρασε η πρωθυπουργός Μ. Φρεντέρικσεν σε συνέντευξη Τύπου στις 30/3, υπό πολλές όμως προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα, δήλωσε ότι «εάν οι αριθμοί των κρουσμάτων, των σε κρίσιμη κατάσταση άρρωστων και των νεκρών παραμείνουν σταθεροί για τις επόμενες εβδομάδες, τομείς της οικονομίας (σ.σ. χωρίς να κατονομάσει ποιοι) μπορούν να προσβλέπουν σε εκ νέου άνοιγμα, ώστε σταδιακά, ήσυχα και ελεγχόμενα να επιστρέψουμε στην κανονικότητα». Πρόκειται για δήλωση κατά παραγγελία των επιχειρηματικών ομίλων με την οποία συμπλέουν και τα άλλα αστικά κόμματα, για χαλάρωση των αυστηρών μέτρων με σκοπό οι δανέζικες επιχειρήσεις να είναι έτοιμες να ξαναμπούν δυναμικά στο παιχνίδι πριν από τους ανταγωνιστές τους μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες…
Ηδη το προηγούμενο βράδυ, 29/3, ο πρώην πρωθυπουργός Λέκε, σε συνέντευξη στο κρατικό κανάλι, έκανε κυνικές δηλώσεις λέγοντας ότι «πρέπει να φροντίσουμε ώστε η θεραπεία να μην επιδεινωθεί περισσότερο από την ασθένεια», υπονοώντας ότι πρέπει να πάρουμε σοβαρά υπόψη και το οικονομικό κόστος των μέτρων. Από την άλλη, οι ιατρικοί σύλλογοι καθώς και διάφοροι επιστήμονες εκφράζουν την πλήρη διαφωνία τους ως προς την επίσπευση του ανοίγματος.
Παρακολουθούμε δηλαδή πώς συγκρούονται ευθέως τα συμφέροντα της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων με τη φροντίδα των κοινωνικών αναγκών.
Ετσι, σε νέο διάγγελμα στις 6/4, η Φρεντέρικσεν ανακοίνωσε ότι αν όλα εξελιχθούν όπως αναφέραμε παραπάνω, μετά το Πάσχα (12/4) θα ανοίξουν οι παιδικοί σταθμοί και οι μαθητές του Δημοτικού θα ξαναρχίσουν τα μαθήματα. Με το επικείμενο άνοιγμα των επιχειρήσεων και των σχολείων όμως προκαλείται μεγάλη ανησυχία στους εργαζόμενους γονείς ως προς την έλλειψη μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς όσο κι ιδιαίτερα στους γονείς για τα παιδιά τους και την προφύλαξή τους.
Κατά τ’ άλλα η πρωθυπουργός είπε ότι συνεχίζεται μέχρι τέλη Μάη το lockdown και απαγορεύονται οι συναθροίσεις άνω των 10 ατόμων, ενώ ακυρώνονται όλα τα μεγάλα γεγονότα (φεστιβάλ, αθλητικοί αγώνες κ.λπ.) έως τον Αύγουστο.
Τεράστιες ελλείψεις στο – τυπικά – δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας
Σήμερα, στη Δανία καταγράφονται περίπου 5.500 κρούσματα κορονοϊού και οι νεκροί ξεπερνάνε τους 200. Να σημειωθεί ότι μετά την πρώτη βδομάδα της εκδήλωσης του ιού σταμάτησαν, με απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Υγείας, οι εργαστηριακές εξετάσεις (τεστ), γεγονός που ομολογούν σήμερα τόσο το ίδιο όσο και ο υπουργός Υγείας ότι ήταν λάθος αλλά «αναγκαίο» γιατί δεν υπήρχαν δυνατότητες να γίνει λόγω έλλειψης προσωπικού και κλινών. Αλλωστε, λένε ότι από την αρχή προειδοποίησαν πως μπορεί να γίνουν και λάθη και ότι το ζήτημα είναι να τα διορθώνουμε. Ομως, ενώ έχουν ανακοινώσει ως στόχο 16.000 εξετάσεις τη μέρα, ακόμα γίνονται λίγο πάνω από 5.000.
Το σύστημα Υγείας αν και τυπικά θεωρείται από πολλούς δημόσιο και δωρεάν ακόμα, έχει ήδη περάσει στην ευθύνη των Περιφερειών, ενώ έχει και εδώ τεράστιες ελλείψεις που βγήκαν αυτές τις μέρες στο φως.
Σύμφωνα με στοιχεία του δανέζικου Εθνικού Συμβουλίου Υγείας, το 1978 υπήρχαν πάνω από 30.000 κλίνες στα νοσοκομεία της Δανίας, ενώ σήμερα ο αριθμός είναι λίγο πάνω από 10.000. Από αυτές υπάρχουν περίπου 500 κλίνες για περιστατικά έκτακτης ανάγκης στις ΜΕΘ. Οι ιδιωτικές κλινικές, που φυτρώνουν σαν μανιτάρια τα τελευταία χρόνια, αν και μικρές ακόμα σε μέγεθος, έχουν απορροφήσει μεγάλο αριθμό γιατρών που λείπουν από το Δημόσιο, π.χ. χειρουργοί που θησαυρίζουν ασχολούμενοι με πλαστικές εγχειρήσεις αισθητικής κ.λπ.
Οι προεκλογικές υποσχέσεις της σημερινής πρωθυπουργού την περασμένη άνοιξη για πρόσληψη χιλιάδων νοσοκόμων και γιατρών είναι ακόμα νωπές στα αυτιά όσων τις πίστεψαν. Μάλιστα, από τον περασμένο Σεπτέμβρη είχαν αρχίσει ιδιαίτερα στο χώρο των υγειονομικών να εκφράζονται ανησυχίες για το αν θα υλοποιηθούν αυτές οι υποσχέσεις, που μαζί με τόσες άλλες περί κράτους Πρόνοιας άρχισαν να παίρνουν αναβολή από την επομένη των εκλογών, ενώ ακόμα κάποιοι ήδη μιλούσαν για πολιτική απάτη.
Τον περασμένο Οκτώβρη, Ομοσπονδίες υγειονομικών δήλωναν στην κυβέρνηση ότι δεν πάει άλλο. Οτι λείπουν χιλιάδες χέρια και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Σύμφωνα με την έκθεση που έγινε για λογαριασμό των αρμόδιων Περιφερειών, μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια θα λείπουν 15.000 υγειονομικοί. Το 86% των απασχολούμενων στον τομέα της Υγείας εργάζονται με συμβόλαια μερικής απασχόλησης. Λείπουν σήμερα 1.500 νοσοκόμοι στις ΜΕΘ.
Ούτε «σεντ» από τα δανέζικα μονοπώλια που θησαύρισαν όλα τα προηγούμενα χρόνια
Η Δανία είναι από τις χώρες που ξεπέρασαν πιο ανώδυνα την περασμένη καπιταλιστική κρίση. Τα τελευταία χρόνια τα ντόπια μονοπώλια, λόγω και του ότι ενεργοποιούνται σε κλάδους με υψηλή τα τελευταία χρόνια ανάπτυξη και κερδοφορία (φαρμακοβιομηχανίες, εναλλακτικές μορφές Ενέργειας, αιολικά πάρκα, πολεμική βιομηχανία κ.ά.), έχουν αποκομίσει αμύθητα κέρδη. Παρ’ όλα αυτά δηλώνουν απρόθυμα να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Το δε μέτρο που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για οικονομική ενίσχυση των επιχειρήσεων μέχρι και στο 75% του μισθού για κάθε εργαζόμενο που στέλνεται σπίτι, τους φαίνεται ασύμφορο με αποτέλεσμα να κάνουν μαζικές απολύσεις, που τις τελευταίες δυο βδομάδες έχουν ξεπεράσει τις 50.000. Με αυτούς τους ρυθμούς απολύσεων υπάρχει ανησυχία κατά πόσο θα αντέξουν τα ασφαλιστικά ταμεία, μετά την καταλήστευσή τους από κράτος και εργοδοσία.
Οι τράπεζες, με εγγυητή την κυβέρνηση, παρέχουν δάνεια δισεκατομμυρίων στις μεγάλες επιχειρήσεις, με μηδενικά επιτόκια, ενώ υπάρχουν καταγγελίες ότι σε αυτοαπασχολούμενους και μικρομαγαζάτορες δίνονται δάνεια με επιτόκιο μέχρι και 18,5%.
«Φαστ τρακ» αντεργατικά μέτρα, διά χειρός κυβέρνησης, αντιπολίτευσης…
Υποκριτική είναι η στάση της πρωθυπουργού, υπουργών αλλά και στελεχών από τον οπορτουνιστικό χώρο (βλέπε Κοκκινοπράσινοι / κόμμα – μέλος του ΚΕΑ) που στηρίζουν την κυβέρνηση, οι οποίοι παριστάνοντας τις «απατημένες συζύγους» ικετεύουν τις διευθύνσεις των μεγάλων ομίλων να δείξουν κατανόηση, ή τις τράπεζες να μη μοιράσουν τα δισ. που έχουν αποφασίσει στους μετόχους για τα κέρδη της προηγούμενης χρονιάς και να μην ανεβάζουν τα επιτόκια.
Λόγου χάρη, ο υπουργός Ανάπτυξης, Κόλερουπ, δήλωσε ότι «η κοινωνία ήταν εκεί για τις τράπεζες όταν είχαμε την οικονομική κρίση. Τώρα ζητάμε κι εμείς από τις τράπεζες να δείξουν αλληλεγγύη και να μην εκμεταλλεύονται την κατάσταση αυξάνοντας υπερβολικά τα επιτόκια».
Η δε επικεφαλής των Κοκκινοπράσινων, Σκίπερ, εξαίροντας το λεγόμενο «δανέζικο μοντέλο» και τα μέτρα της κυβέρνησης, είπε ότι «ελπίζω οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις να ανταποκριθούν στην κοινωνική τους αποστολή και να αναλάβουν τις ευθύνες τους χρηματοδοτώντας σχέδια για το κλίμα και το κράτος ευημερίας».
Πριν από δύο μήνες στις συζητήσεις για τον προϋπολογισμό του κράτους άκουγες παντού ότι δεν υπάρχουν χρήματα για τον δημόσιο τομέα και σήμερα εμφανίζονται πολλά δισ. που προσπαθούν να μας πείσουν ότι μοιράζονται απλόχερα «σε όποιον έχει ανάγκη», για να ξεπεραστεί η κρίση.
Η αλήθεια όμως είναι ότι από κάθε 10 εκατ. τα 9 πάνε στο μεγάλο κεφάλαιο και λιγότερο από 1 στα λαϊκά στρώματα, αν και εφόσον αυτά «πληρούν τις προϋποθέσεις».
Η έγνοια της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης και το ενδιαφέρον τους για το λαό φάνηκαν άλλωστε και στα αντεργατικά μέτρα που πήραν ομόφωνα με διαδικασίες φαστ τρακ, εξαπολύοντας παράλληλα μια μαζική και καλά συντονισμένη προπαγάνδα, πυροδοτώντας τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις τα περί «ατομικής ευθύνης» «εθνικής ενότητας» και «εθνικής στρατηγικής», για να μην αποκαλυφθεί ότι και εδώ «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Οτι το σύστημα Υγείας, όπως και κάθε άλλος τομέας Κοινωνικής Πρόνοιας, έχει αποψιλωθεί με δικές τους αποφάσεις και ευρεία συμφωνία, είτε από θέση κυβέρνησης είτε αντιπολίτευσης.
…και εργοδοτικού συνδικαλισμού
Σε αυτήν την πολιτική συμβάλλει συστηματικά και ο εργοδοτικός σοσιαλδημοκρατικός συνδικαλισμός που ποδηγετεί το εργατικό κίνημα εδώ και δεκαετίες. Εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση οι εργατοπατέρες, με τη δικαιολογία της έκτακτης ανάγκης, ενώ βρίσκονταν σε διαπραγματεύσεις για τη ΣΣΕ στον ιδιωτικό τομέα, πήραν πίσω κάθε διεκδίκηση και επικαλούμενοι το ότι δεν μπορούν να γίνουν ούτε απεργίες ούτε διαδηλώσεις, υπέγραψαν «αύξηση» μόνο… ένα (1) ευρώ για τα επόμενα 3 χρόνια στον κατώτερο μισθό. Εξαπέλυσαν μάλιστα επίθεση σε συνδικαλιστές του ταξικού κινήματος που τους ξεμπρόστιασαν, καλώντας τους εργαζόμενους να καταψηφίσουν αυτήν την κατάπτυστη σύμβαση.
Ακόμη, σε τομείς όπως η οικοδομή, τα σούπερ μάρκετ και αλλού, όπου οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να εργάζονται και τα κέρδη των ομίλων χτυπούν ρεκόρ, η εργοδοσία προωθεί προτάσεις για το μοίρασμα της δουλειάς με βάρδιες όλο το 24ωρο ή ακόμα να λειτουργήσουν τα σούπερ μάρκετ τις αργίες του Πάσχα χωρίς καν υπερωρίες και πρόσθετα επιμίσθια, για να αποφευχθεί τάχα ο συνωστισμός. Αυτό βέβαια θα δημιουργεί προηγούμενο για την «επόμενη μέρα» όταν κανείς δουλεύει το βράδυ ή τα Σαββατοκύριακα.
Πολύ επικίνδυνος για τις λαϊκές ελευθερίες, τέλος, είναι ο κατασταλτικός νόμος που ψηφίστηκε από όλα τα κόμματα στη Βουλή στις 13/3 με διαδικασίες φαστ τρακ και που θα ισχύει μέχρι 1/3/2021, με βάση τον οποίο ο υπουργός Υγείας έχει το δικαίωμα να διατάσσει αναγκαστικές έρευνες, αναγκαστικές θεραπείες και αναγκαστικούς εμβολιασμούς των πολιτών, ή ακόμα να θέσει ανθρώπους σε καραντίνα αν υπάρχει υποψία ότι έχουν μολυνθεί από κορονοϊό. Ο υπουργός Υγείας έχει επίσης το δικαίωμα να αποκλείσει μια ολόκληρη περιοχή «όπου εμφανίζεται μια γενικά επικίνδυνη ασθένεια» ή «όπου υπάρχει κίνδυνος να εμφανιστεί ή να εισαχθεί μια τέτοια ασθένεια». Ακόμα, σε ειδικές περιπτώσεις ο υπουργός ή η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τον στρατό αλλά και από «ιδιωτικές ομάδες περιφρούρησης» να βοηθήσουν την αστυνομία στην επιβολή των νέων εξουσιών. Μάλιστα, στις 2 Απρίλη με νέο νόμο (βλ. «Ριζοσπάστη» 4/4) αύξησαν ραγδαία τις ποινές με πρόσχημα την «κορονο-εγκληματικότητα».
Θα μπορούσαμε πολλά ακόμα παραδείγματα να αναφέρουμε.
Το συμπέρασμα είναι ότι με την εμφάνιση της πανδημίας αποκαλύφτηκαν ακόμα πιο εξόφθαλμα σε κάθε χώρα οι τραγικές συνέπειες για τους λαούς από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και από την άλλη ότι κάθε κυβέρνηση, με τη στήριξη της αντιπολίτευσης και του εργοδοτικού συνδικαλισμού, άρπαξε την ευκαιρία να προωθήσει αδίστακτα τα αντιλαϊκά πακέτα που ήταν προγραμματισμένα και σε επίπεδο ΕΕ στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων.
Δίνεται όμως και η ευκαιρία στους λαούς να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα και με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στον ορατό εχθρό, το κεφάλαιο και την εξουσία του, για να πάρουν την τύχη τους στα δικά τους χέρια.
*Ο Πάνος Απέργης είναι Γραμματέας της ΤΕ Σκανδιναβίας του ΚΚΕ