ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΗ ΣΥΡΟ : Καλλιεργεί φρούδες ελπίδες στο λαό για να τον «δέσει» στις επιδιώξεις του κεφαλαίου

Φρούδες ελπίδες επιχείρησε να καλλιεργήσει στους εργαζόμενους ο Αλέξης Τσίπρας από τη Σύρο, όπου, μιλώντας στους εργαζόμενους του ναυπηγείου του Νεωρίου, εμφανίστηκε να στηρίζει τους «ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς», την ώρα που η πολιτική του έχει ρίξει στα τάρταρα κάθε πτυχή της ζωής τους, προς όφελος των μονοπωλίων.

Ο Αλ. Τσίπρας δεν έχασε την ευκαιρία να πανηγυρίσει για την «έξοδο» της χώρας από τα μνημόνια, κάνοντας λόγο για μία «κρίσιμη, ιστορική στιγμή, που ο τόπος γυρνά σελίδα», αποσιωπώντας πάντως ότι αυτή η νέα σελίδα εξακολουθεί να περιλαμβάνει σκληρά αντιλαϊκά μέτρα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, ως αποτέλεσμα των συμφωνιών της κυβέρνησής του με την ΕΕ για τα επόμενα χρόνια, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ματωμένα πλεονάσματα, συνέχιση της εποπτείας, μείωση του αφορολόγητου.

Έσπευσε να πανηγυρίσει για την πτώση της ανεργίας κάτω από το 20%, ενώ για την εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί εδώ και χρόνια στην αγορά εργασίας, την οποία όχι μόνο δεν αντιμετώπισε, αλλά αντίθετα ενίσχυσε και επέκτεινε, δεν δίστασε να επιρρίψει τις ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και στην ΕΕ, την πολιτική της οποίας εφαρμόζει απαρέγκλιτα.

Μάλιστα, εντελώς ευθαρσώς, λες και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν είχε βάλει την υπογραφή της στα μνημόνια που ψηφίστηκαν, ισχυρίστηκε πως οι δανειστές ήταν αυτοί που δεν επέτρεπαν την ελεύθερη διαπραγμάτευση της τιμής της εργασίας και επέβαλαν την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, αλλά και τη μείωση του κατώτατου μισθού!

Επανέλαβε το παραμύθι «δίκαιης ανάπτυξης» ενώ έφερε ως παράδειγμα «της αποφασιστικής και υγιώς σκεπτόμενης επιχειρηματικότητας», το ναυπηγείο Νεωρίου που επαναλειτουργεί με 300 εργαζόμενους και με τη δέσμευση να γίνουν 1.000 τα επόμενα χρόνια, χωρίς κουβέντα πάντως για τις εργασιακές σχέσεις και τα τσακισμένα δικαιώματα.

Στοιχείο της «υγιούς» επιχειρηματικότητας πάντως, το οποίο δεν ανέφερε ο πρωθυπουργός, είναι πως το ναυπηγείο επαναλειτουργεί με μία σειρά προνομίων που του παράσχει η κυβέρνηση με την ισχύουσα πτωχευτική νομοθεσία, όπως «κούρεμα» των χρεών της επιχείρησης προς το Δήμο Σύρου και φοροαπαλλαγές. Παράλληλα, οι εξελίξεις με το Νεώριο εντάσσονται στην προσπάθεια να μετατραπεί η Σύρος σε «κέντρο διερχομένων» αμερικανοΝΑΤΟικών και σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, με όσους κινδύνους για το λαό αυτό συνεπάγεται.