Να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας των εργαζομένων από τα κάτω για σύγχρονα δικαιώματα:
- Δ. Κουτσούμπας: Αυτή η καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως κι αν βαφτίζεται κάθε φορά από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε είναι ούτε μπορεί να γίνει ποτέ ανάπτυξη για όλους. Ούτε ασφαλώς μπορεί να γίνει δίκαιη, γιατί αυτή η ανάπτυξη καλπάζει όσο μεγαλώνει η αδικία σε βάρος των πολλών.
- Το ΚΚΕ επανακατέθεσε την πρόταση νόμου των 500 σωματείων για την επαναφορά του κατώτατου μισθού, της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ και των Συλλογικών Συμβάσεων, την οποία έχουν απορρίψει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ. Άμεσα ξανακαταθέτει πρόταση νόμου και για την πραγματική προστασία της πρώτης κατοικίας.
Η καπιταλιστική ανάπτυξη ούτε είναι ούτε μπορεί να γίνει ποτέ ανάπτυξη για όλους
Η πρωτολογία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στη συζήτηση:
Κύριε πρωθυπουργέ,
Σε όλες σας τις παρεμβάσεις, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, εσείς και υπουργοί σας μιλάτε για τη νέα Ελλάδα, για την Ελλάδα που αλλάζει, για την Ελλάδα της ανάπτυξης και της ευημερίας.
Βέβαια αυτό που περιγράφετε δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που βιώνουν οι εργαζόμενοι. Είναι μια εικονική πραγματικότητα.
Ποια είναι η αληθινή πραγματικότητα;
— Η εντατικοποίηση της εργασίας.
— Η γιγάντωση των «ευέλικτων» μορφών εργασίας, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου οι οποίες και φέτος ξεπέρασαν στις νέες προσλήψεις τις σταθερές εργασιακές σχέσεις.
— Η εκτίναξη της ενοικιαζόμενης εργασίας, της εργολαβικής απασχόλησης.
— Η παντελής έλλειψη μέτρων υγείας και ασφάλειας, που έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», και των θανατηφόρων, στη βιομηχανία και σε όλους τους κλάδους.
Μέσα σε λίγους μόλις μήνες είτε ψηφίσατε είτε δρομολογήσατε νέα επιθετικά μέτρα στο χώρο των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
— Καταργήσατε τις κλαδικές συμβάσεις, προβλέποντας ακόμη περισσότερες «ρήτρες εξαίρεσης» που μπορεί να αξιοποιεί η εργοδοσία, μετατρέποντας παράλληλα τον υπουργό Εργασίας σε γενικό άρχοντα, ο οποίος μπορεί να απαγορεύει τη μονομερή προσφυγή των εργαζομένων στη διαιτησία και να προχωρά μέτρα που διευκολύνουν παραπέρα την περιβόητη «ευελιξία».
— Στις Συλλογικές Συμβάσεις, τόσο εσείς όσο και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διατηρήσατε και επεκτείνατε όλο το αντεργατικό πλαίσιο, που αφήνει τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων – σχεδόν τους 9 στους 10 – εκτός οποιασδήποτε ΣΣΕ.
— Διατηρήσατε ανέγγιχτη την εγκύκλιο του ΣΥΡΙΖΑ για τις κλαδικές συμβάσεις, όπου δίνεται στον κάθε εργοδότη η απόλυτη ευχέρεια κίνησης, το δικαίωμα να προχωράει ή να μπλοκάρει τη διαδικασία κήρυξης μιας κλαδικής σύμβασης ως υποχρεωτικής.
— Βάλατε τον προσχηματικό όρο να μπαίνει η «οικονομική κατάσταση» μιας επιχείρησης ως δείκτης εξαίρεσης, την οποία θα μπορούν οι ίδιες να επικαλούνται όποτε και όπως θέλουν. Με τον τρόπο αυτό ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για τη μη εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων και για το κατρακύλισμα των μισθών στο όριο του κατώτατου.
Ξέρετε ακριβώς τι είπατε πριν, στην πρωτολογία σας, κύριε Μητσοτάκη, ή απλά σας τα λέει όπως θέλει ο κ. Βρούτσης, ο υπουργός Εργασίας, και σας εκθέτει; Κλαδική Σύμβαση στον Επισιτισμό όντως υπογράφηκε, μετά από 12 χρόνια, ανάμεσα σε εργαζόμενους και εργοδότες, και αντί να την κηρύξει υποχρεωτική το υπουργείο, ως όφειλε, βάζετε ανυπέρβλητα εμπόδια, για να μείνει η Σύμβαση αυτή στα χαρτιά! Τι είδους εμπόδια; Πρώτον, ζητάτε από τους ίδιους τους εργαζόμενους τεχνικοοικονομική μελέτη ότι δεν θίγεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Δεύτερον, όταν οι εργαζόμενοι μπουν σε αυτήν τη διαδικασία, για να φτιάξουν τη μελέτη, δεν τους δίνετε τα στοιχεία. Τρίτον, ακόμα κι όταν τελικά σας υποβάλλουν αυτή τη μελέτη, έχετε τη δυνατότητα να εξαιρέσετε επιχειρήσεις από την κλαδική σύμβαση. Αν απλά συναντούσατε εσείς ο ίδιος την Ομοσπονδία Επισιτισμού, όπως τη συνάντησα εγώ, θα σας τα έλεγαν όλα αυτά!
Παραπέρα:
– Φροντίσατε αυτό το διάστημα να δυναμώσετε την καταστολή, με διατάξεις που τσακίζουν τη συνδικαλιστική δράση και το δικαίωμα στην απεργία, με μέτρα σε βάρος της λειτουργίας των σωματείων.
Χτίζετε πάνω στο αντιασφαλιστικό οικοδόμημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ
– Στο Ασφαλιστικό οι κυβερνήσεις χτίζουν η μία πάνω στο οικοδόμημα της άλλης. Γι’ αυτό άλλωστε και ο υπουργός Εργασίας σας πρόσφατα είπε ότι με την ψήφιση του νέου νόμου για το Ασφαλιστικό θα έχει ολοκληρωθεί από τις κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ μια μεγάλη μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό.
Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση της ΝΔ δεν φέρνει νέο νόμο. Ούτε πολύ περισσότερο καταργεί το νόμο Κατρούγκαλου, όπως ήταν και η προεκλογική σας δέσμευση.
Εφαρμόζετε κατά γράμμα το νόμο Κατρούγκαλου, προσπαθώντας να ξεπεράσει τα όποια νομικά κενά αυτός είχε δημιουργήσει. Το αρχιτεκτονικό περιεχόμενο του νόμου Κατρούγκαλου παραμένει αναλλοίωτο.
Αυτός ο νόμος αποτέλεσε έως και τις μέρες μας την ολοκλήρωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης, καθώς ενσωμάτωσε όλες τις ανατροπές σε βάρος ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Και στο σημείο αυτό να καλωσορίσουμε και την κυρία Γεννηματά στην υιοθέτηση – έστω και στα λόγια – της θέσης του ΚΚΕ. Ακριβώς: Νόμος Κατρούγκαλου – Βρούτση είναι. Εχει μαλλιάσει μήνες τώρα η γλώσσα μας να σας το λέμε. Βέβαια, να πούμε και περαστικά στον κ. Κατρούγκαλο, έτερον εκάτερον!
Σήμερα έρχεται η ΝΔ να ισχυροποιήσει το πνεύμα και το σώμα αυτού του νόμου, να ανοίξει το δρόμο σε νέα επιδρομή, με τους τρεις πυλώνες του συστήματος Πινοσέτ, όπου η σύνταξη θα σπάει σε ένα μικρό τμήμα που θα το εγγυάται το κράτος (και αυτό πάντα υπό αίρεση, με βάση την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας), στην ονομαζόμενη εθνική σύνταξη κι από κει και πέρα θα υπάρχει η ανταποδοτική σύνταξη, η οποία θα βασίζεται στο ρίσκο και στον χρηματιστηριακό τζόγο.
Οι συντάξεις θα τιτλοφορούνται πλέον ως χρηματιστηριακά προϊόντα και θα επενδύονται με όρους χαμηλού, μεσαίου και υψηλού ρίσκου.
Αυτές τις μέρες έχει κορυφωθεί η κυβερνητική προπαγάνδα προκειμένου να απενεχοποιήσετε το αντιασφαλιστικό έκτρωμα.
Σε εκπομπές και πρωτοσέλιδα εφημερίδων, ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας, κυβερνητικά στελέχη, μαζί με τη συμβολή γνωστών «ειδικών», μιλούν για τις αυξήσεις στα 35 και στα 42 χρόνια ασφάλισης, στους μισθούς των 1.000 και των 2.000 ευρώ.
Εχετε δημιουργήσει μια ψεύτικη πραγματικότητα, για να πουλήσετε την πραμάτεια, για να παραδώσετε «μπιρ παρά» το Ασφαλιστικό στις ασφαλιστικές εταιρείες και τους επιχειρηματίες της Υγείας.
Πατάτε πάνω στην άγνοια, ιδιαίτερα των νέων εργαζόμενων, ώστε το Ασφαλιστικό να αντιμετωπίζεται ως δύσκολος γρίφος, ώστε οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να ασχοληθούν με αυτό, στέλνοντάς τους παράλληλα στην αγκαλιά των αρπακτικών, που καραδοκούν με τις φανταχτερές τους διαφημίσεις.
Απαντήστε όμως στο εξής ερώτημα:
Ποιος νέος εργαζόμενος που ξεκίνησε τον εργασιακό του βίο στα χρόνια της κρίσης ή και πιο πριν, που είναι σήμερα στις πιο παραγωγικές ηλικίες, θα καταφέρει να έχει 40 χρόνια εργασίας – και μάλιστα ασφαλισμένης εργασίας;
Ποιος εργαζόμενος θα έχει 35 έτη δουλειάς, όταν η καταγεγραμμένη ανεργία όλα αυτά τα χρόνια είναι σταθερά πάνω από 1 εκατομμύριο;
Πού θα βρουν αυτοί οι εργαζόμενοι τα ένσημα για να πιάσουν τις νόρμες που με θράσος αναδεικνύετε;
Ποιος νέος εργαζόμενος, που έχει φάει απολύσεις με το κουτάλι, που έχει δουλέψει όλες τις μορφές της «ευέλικτης» εργασίας και περιπλανιέται από δουλειά σε δουλειά, θα έχει τα 12.000 ένσημα που μας ανακοινώνετε αυξήσεις;
Η σύνταξη βγαίνει μέσα από τα ποσοστά αναπλήρωσης που διαμορφώνει η κάθε κυβέρνηση πάνω στα χρόνια ασφάλισης και επιπλέον πάνω στον συντάξιμο μισθό.
Τι σύνταξη και τι παροχές θα έχουν οι εργαζόμενοι που είδαν σε μια νύχτα τον κατώτατο μισθό στα 586 ευρώ, που οι νέοι εργαζόμενοι αμείβονται με 430 ευρώ;
Τι σύνταξη θα έχουν οι εργαζόμενοι που όλα αυτά τα χρόνια εργάζονται 4ωροι και παίρνουν μισθό έως 250 ευρώ;
Εχετε δημιουργήσει το έδαφος ώστε το Ασφαλιστικό να αποτελεί όχι δικαίωμα και υποχρέωση του κράτους, αλλά εμπόρευμα που θα το πληρώνει όποιος έχει, για όσο έχει και αν έχει.
Απόλυτο χάος για τους εργαζόμενους στις εργασιακές σχέσεις, αλλά παράδεισος για τους ομίλους
Στις εργασιακές σχέσεις κυριαρχεί το απόλυτο χάος. Χάος για τους εργαζόμενους, αλλά παράδεισος για τους επιχειρηματικούς ομίλους, στους οποίους κάνετε σινιάλο για επενδύσεις, προσφέροντας φθηνή, πάμφθηνη εργατική δύναμη.
Παρεμπιπτόντως, και μιας και επισκεφτήκατε πρόσφατα τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προς αναζήτηση επενδυτών:
Ο τελευταίος επενδυτής από αυτές τις χώρες, στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και Σκαραμαγκά άφησε κάτι εκατομμύρια «φέσια» στους εργαζόμενους. Για να έχουμε και μια εικόνα τι σόι είναι αυτοί οι περιβόητοι επενδυτές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ημερών η πλήρης ελευθερία που αποκτούν – νόμιμα ή πλαγίως – οι επιχειρηματικοί όμιλοι για να ανοίγουν τα καταστήματά τους τις Κυριακές.
Η ένταξη του «εκπτωτικού χωριού» στα Σπάτα, με Υπουργική Απόφαση της ΝΔ, πάνω στο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία προβλέπει άνοιγμα των καταστημάτων 32 Κυριακές το χρόνο σε μια σειρά περιοχών της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Η ανακοίνωση της εργοδοσίας στα «Jumbo» ότι προχωρά σε άνοιγμα των καταστημάτων της σε Πρέβεζα και Πιερία όλες τις Κυριακές του χρόνου.
Ολα αυτά αποτελούν τους τελευταίους κρίκους στην επίθεση που ξετυλίγεται μεθοδικά εδώ και χρόνια σε βάρος της κυριακάτικης αργίας.
Ειδικά στο Εμπόριο, στον Επισιτισμό, στον Τουρισμό, οι εξελίξεις αυτές δένουν με την απογείωση της «ευελιξίας» και της υποαπασχόλησης, με το καθημερινό ωράριο και τις εβδομαδιαίες ώρες δουλειάς να αυξομειώνονται «ευέλικτα» και χωρίς καμία επιβάρυνση για την εργοδοσία, με τους εργαζόμενους, κυρίως σε αυτούς τους κλάδους, να βρίσκονται στο πόδι από το πρωί έως το βράδυ.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολυσυζητημένης «διευθέτησης του χρόνου εργασίας». Αυτά τα στηρίζετε με όλες τις δυνάμεις σας, δημιουργώντας συνθήκες κόλασης στα νέα ζευγάρια, σε κάθε εργατική – λαϊκή οικογένεια.
Μια απέραντη αρένα χωρίς στοιχειώδεις κανόνες ασφάλειας και προστασίας οι χώροι δουλειάς
Την ίδια στιγμή, η πλήρης ασυδοσία που απολαμβάνει η εργοδοσία μεταφράζεται σε νέα εργοδοτικά εγκλήματα, καθώς μακραίνει ο κατάλογος των εργατικών «ατυχημάτων», μέσα από τα οποία αναδεικνύονται με τον πλέον τραγικό τρόπο οι ελλείψεις σε μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
Και πάνω από όλα οι ευθύνες κυβερνήσεων και εργοδοσίας, που έχουν μετατρέψει τους χώρους δουλειάς σε χώρους όπου ο εργαζόμενος παίζει την υγεία του και τη ζωή του «κορόνα – γράμματα».
Μόνο τις τελευταίες 10 μέρες είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς – ακρωτηριασμούς, έως και θανάτους που διέλυσαν εργατικές οικογένειες, στον Βόλο, στο Ναύπλιο, στη Χαλκίδα, στην Ξάνθη, στη Λάρυμνα, στα Γιάννενα, στη ΔΕΗ, σε μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις, που οι υπηρεσίες του υπουργείου αρνούνται να ελέγξουν.
Από τη ΛΑΡΚΟ, που θέλετε να κλείσετε, που παραμονές της μεγάλης κινητοποίησής τους έχασε τη ζωή του ένας ακόμα εργάτης, μέχρι και το πιο πρόσφατο «ατύχημα» στα διυλιστήρια της «Motor Oil», όπου 4 εργαζόμενοι τραυματίστηκαν σοβαρά από έκρηξη.
Οι χώροι δουλειάς έχουν γίνει μια απέραντη αρένα χωρίς στοιχειώδεις κανόνες ασφάλειας και προστασίας.
Η ελευθερία που απολαμβάνουν οι εργοδότες δίνει αέρα στα πανιά της εργοδοτικής βίας.
Μέχρι και εργάτες που πυροβολούνται βλέπουμε, όταν διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους.
Κάθε επόμενη κυβέρνηση βάζει το δικό της λιθαράκι στα αντεργατικά νομοθετήματα
Κι επειδή βγαίνετε όλοι και παριστάνετε τις «αθώες περιστερές» και ότι τάχα σας έπιασε ο πόνος για τους εργαζόμενους, η αλήθεια που ξέρουν όλοι οι εργαζόμενοι είναι η εξής:
Κάθε επόμενη κυβέρνηση όχι μόνο δεν καταργούσε τα βασικά αντεργατικά νομοθετήματα της προηγούμενης, αλλά έβαζε πάνω σε αυτά και το δικό της λιθαράκι.
Δείτε μόνο τα τελευταία χρόνια:
– Νόμος Βρούτση για τον κατώτατο μισθό: Υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα ξανασυνεχίζει από την κυβέρνηση της ΝΔ.
– Νόμος Κατρούγκαλου: Ενσωμάτωσε όλες τις αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και σήμερα επεκτείνεται περαιτέρω από την κυβέρνηση της ΝΔ.
– Απεργοκτόνος νόμος Αχτσιόγλου, που επεκτάθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ.
– Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας: Ξεκίνησε με 8 Κυριακές από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πήγε στις 32 με ΣΥΡΙΖΑ και επεκτείνεται ξανά με κυβέρνηση της ΝΔ.
Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Ποιον δουλεύετε λοιπόν;
Εδώ δεν έχει μισόλογα, ούτε κόλπα και ατάκες. Πείτε μας, εδώ και τώρα, πότε θα επαναφέρετε τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, ο οποίος πρέπει και να αποτελέσει τη βάση προς συζήτηση για αυξήσεις στους κλάδους.
Να μας πείτε, εδώ και τώρα, πότε θα αφήσετε ελεύθερες τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Εσείς που κλίνετε σε όλες τις πτώσεις τη δύναμη και την ελευθερία της αγοράς, έχετε αλυσοδέσει τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Περνάει η κρίση, λέτε, έχουμε ανάπτυξη. Λέτε μάλιστα πως είναι «ανάπτυξη για όλους». Ας δούμε τον προϋπολογισμό που καταθέσατε για το 2020.
Τι λέει ο προϋπολογισμός;
Ανάπτυξη της οικονομίας της τάξης του 2,8%.
Ποιος παράγει αυτήν την ανάπτυξη; Οι εργαζόμενοι.
Τι εκτίμηση όμως γίνεται για τους μισθούς στον προϋπολογισμό; Αύξηση 1,2%. Και αυτή ακόμη η αύξηση είναι πλασματική, γιατί στην πραγματικότητα, αν συνυπολογίσουμε τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, έτσι όπως ονομάζετε τη φοροληστεία, αν συνυπολογίσουμε περικοπές σε κοινωνικές παροχές, Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, που το κόστος τους μεταφέρεται στους μισθωτούς, αν συνυπολογίσουμε την αύξηση των τιμών σε βασικά είδη, τελικά μάλλον μείωση του μισθού έχουμε, παρόλο που καταγράφεται για δεύτερη χρονιά ανάπτυξη.
Και εδώ αναδεικνύεται και το εξής: Ιδια πορεία έχουν οι μισθοί σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Αυτό βαφτίζετε «κανονικότητα».
Γι’ αυτό, όποτε διεκδικούν οι εργαζόμενοι αυξήσεις, πετάγεται πάντα κάποιος κυβερνητικός και λέει «σε καμία προηγμένη χώρα δεν γίνονται αυτά»!
Η ΕΕ επιδιώκει να διατηρήσει τη θέση της, δηλαδή τη θέση των μονοπωλιακών ομίλων που έχουν έδρα τα κράτη – μέλη της, σε εποχή μεγάλων ανακατατάξεων και ανταγωνισμών, βλέπε ΗΠΑ, Κίνα κ.λπ.
Η καπιταλιστική ανάπτυξη καλπάζει μαζί με την αδικία σε βάρος των πολλών
Αυτός ο ανταγωνισμός ούτε έχει πισωγύρισμα ούτε μπορεί να χαλιναγωγηθεί από οποιονδήποτε, ακόμα κι αν έχει τις καλύτερες των προθέσεων. Βέβαια ούτε εσείς ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχετε τις καλύτερες των προθέσεων. Ετσι κι αλλιώς υποθετικά το λέμε, χάριν της συζητήσεως, η ανάπτυξή σας σημαίνει κλείσιμο επιχειρήσεων, όπως η ΛΑΡΚΟ.
Και από αυτό το βήμα, για μια ακόμα φορά, ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ. Και απαιτούμε χρηματοδότηση και με ευθύνη, σχεδιασμό και έλεγχο από το κράτος, τον εκσυγχρονισμό της επιχείρησης, την παραπέρα ανάπτυξή της σύμφωνα με τις τεράστιες πραγματικά δυνατότητες που έχει.
Την κατασκευή μονάδας ανοξείδωτου χάλυβα, που θα αναπτυχθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας γύρω του, τη διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας, διασφάλιση όλων των κεκτημένων των εργαζομένων μέσα από την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, κατάργηση του «σκλαβοπάζαρου» των εργολαβιών, ουσιαστικά μέτρα ασφαλείας στην εργασία.
Αντίστοιχα, στηρίζουμε τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων Καβάλας. Με ευθύνη της κυβέρνησης πρέπει να συνεχιστεί απρόσκοπτα η λειτουργία του εργοστασίου, το οποίο αποτελεί τη μοναδική πλέον λιπασματοβιομηχανία που έχει η χώρα μας, με όλους τους εργαζόμενους, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, μόνιμη και σταθερή δουλειά, Συλλογική Σύμβαση τουλάχιστον με όσα προέβλεπε ο Οργανισμός του 2009. Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, αλλά και μέτρα για τον περιορισμό της περιβαλλοντικής ρύπανσης και την ασφάλεια των εγκαταστάσεων.
Εμείς δεν θα παίξουμε το παιχνίδι που θέλετε. Δεν θα σας κάνουμε κριτική αλά ΣΥΡΙΖΑ, ότι τάχα υιοθετείτε αντιαναπτυξιακά μέτρα. Αναπτυξιακά μέτρα υιοθετείτε, μόνο που η ανάπτυξη αφορά τους λίγους, τα κέρδη τους, τα προνόμιά τους.
Αυτή η καπιταλιστική ανάπτυξη ούτε είναι ούτε μπορεί να γίνει ποτέ ανάπτυξη για όλους. Ούτε ασφαλώς μπορεί να γίνει δίκαιη, γιατί αυτή η ανάπτυξη καλπάζει όσο μεγαλώνει η αδικία σε βάρος των πολλών.
Να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας από τα κάτω
Οι αγώνες που αναπτύσσονται αυτήν την περίοδο δίνουν απάντηση στην κυβέρνηση της ΝΔ, που με το «μαστίγιο» της εκτεταμένης καταστολής, μαζί με το «καρότο» της «βιώσιμης ανάπτυξης», θεωρεί ότι θα τελειώσει με τους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες, ότι θα καταφέρει να επιβάλει σιωπητήριο στους τόπους δουλειάς.
Οι πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις δημιουργούν ανάταση και αγωνιστική αισιοδοξία, για να μην περάσει η ηττοπάθεια, να δυναμώσει συνολικά ο διεκδικητικός αγώνας «από τα κάτω».
Από τις χιλιάδες καθαρίστριες στα σχολεία και σε άλλους χώρους δουλειάς, που παραμένουν όμηροι των κυβερνήσεων, μέχρι τους εργαζόμενους που σήμερα αγωνίζονται για τη δουλειά τους, για να μην απολυθούν, για αυξήσεις στους μισθούς και για ενιαία σύμβαση στον ΟΤΕ, στις τράπεζες και σε δεκάδες χώρους δουλειάς, όλοι αυτοί είναι αγωνιστικοί φάροι.
Αυτοί οι αγώνες, σε αυτήν την περίοδο, δείχνουν τη δύναμη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και των οργανώσεών του, ενάντια στην πολιτική που διαλύει εργατικά – ασφαλιστικά δικαιώματα.
Απεγκλωβισμός απ’ τα αστικά κόμματα, βήμα στην Κοινωνική Συμμαχία, εκεί θα κριθεί το δίκιο του λαού
Η δευτερολογία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:
Κύριε πρωθυπουργέ,
Δεν γνωρίζω πραγματικά πού αναφέρεστε και παρουσιάζετε την εικόνα που εκθειάσατε σήμερα εδώ.
Πιθανά μπερδεύετε την κερδοφορία και την ευφορία των επιχειρηματικών ομίλων με την κατάσταση που υπάρχει στους εργασιακούς χώρους.
Ενδεικτικά μόνο να σας πω ότι προσωπικά, μόνο τις τελευταίες βδομάδες, εκτός από άλλα στελέχη και βουλευτές του ΚΚΕ, έχω συναντηθεί έπειτα από αιτήματα εργαζομένων με πολλά σωματεία και Ομοσπονδίες πολλών κλάδων, σχεδόν όλων των κλάδων.
Τα Σωματεία στη ΛΑΡΚΟ, η Ομοσπονδία Επισιτισμού – Τουρισμού, η Ομοσπονδία των Τραπεζοϋπαλλήλων ΟΤΟΕ, τα «Λιπάσματα Καβάλας», τα Σωματεία των ΕΛΠΕ, η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ, δεκάδες άλλα, όπως και εκατοντάδες εργαζόμενους στην καθημερινή μας σχεδόν επαφή. Ολοι αυτοί ζουν, με βάση τα λεγόμενά σας, σε άλλη χώρα.
Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι:
Τα επίσημα στοιχεία της ανεργίας παραμένουν κολλημένα σταθερά πάνω από 17%, δηλαδή στο ένα εκατομμύριο ανέργους. Η ευέλικτη απασχόληση, δηλαδή, για να μιλάμε απλά Ελληνικά, η δουλειά – λάστιχο με 380 ευρώ μισθό μεικτά, έχει εκτιναχθεί. Μετεξελίσσεται σε μόνιμης διάρκειας ευέλικτη εργασία και όχι προσωρινού χρόνου, χαμηλά αμειβόμενη, αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, που μεταξύ των άλλων ουσιαστικά αποκρύπτει και την πραγματική ανεργία. Και φέτος η πλειοψηφία των νέων προσλήψεων είναι με ευέλικτες μορφές εργασίας. Με τα δικά σας στοιχεία πάνω από 55%.
Η εργασιακή ζούγκλα έχει την κοινή σας σφραγίδα
Δικαιολογεί αυτή η κατάσταση τη γνωστή κοκορομαχία με εναλλασσόμενους ρόλους του πανηγυρίζοντος και του καταγγέλλοντος ανάμεσά σας, κύριοι του αστικού – φιλελεύθερου και σοσιαλδημοκρατικού – διπολισμού;
Μαζί δεν διαμορφώσατε αυτό το αντεργατικό τερατούργημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι;
Οποια πλευρά του εργασιακού μεσαίωνα κι αν πιάσει κανείς, επιβεβαιώνεται εμφατικά: Η ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, όπως και αν βαφτίζεται κάθε φορά – «δίκαιη ανάπτυξη» από τον ΣΥΡΙΖΑ ή «ανάπτυξη για όλους» από την κυβέρνηση της ΝΔ – έχει ως βασική προϋπόθεση την ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Τα επίσημα στοιχεία του κράτους αποτυπώνουν με τρόπο χαρακτηριστικό βασικές πλευρές της ζούγκλας που βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι, στη σημερινή φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Αυτή η εργασιακή ζούγκλα έχει την κοινή σφραγίδα της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων του κεφαλαίου.
Απ’ αυτήν την άποψη, είναι πραγματικά προκλητική η προσπάθεια ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν το μαύρο άσπρο, εναλλασσόμενοι στους ίδιους ακριβώς ρόλους, κάθε φορά που βγαίνουν τα καινούργια στοιχεία για την ανεργία, για τις ροές προσλήψεων – απολύσεων κ.ά.
Ενδεικτική αυτής της προκλητικής προσπάθειας είναι η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για τον κατώτερο μισθό, που παρουσιάστηκε μάλιστα από την πρώην υπουργό Εργασίας, την κ. Αχτσιόγλου. Η οποία – σημειωτέον – είναι η ίδια που απέρριψε την πρόταση περισσοτέρων των 500 συνδικάτων για την επαναφορά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Να θυμίσουμε ότι η πρόταση αυτή κατατέθηκε τότε σε όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου, μόνο το ΚΚΕ την κατέθεσε ως πρόταση νόμου και όλοι μαζί την απορρίψατε. Και όχι μόνο αυτό, με νέα νομοσχέδια κρατήσατε άθικτο το νομοθετικό πλαίσιο, με το οποίο ο εκάστοτε υπουργός καθορίζει το ύψος του κατώτερου μισθού, με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, διασφαλίζοντας έτσι τη θεσμοθετημένη μόνιμη συμπίεση των μισθών!
Εναλλάξ. Μετά τον πρώτο νόμο Βρούτση, ήρθε ο νόμος Αχτσιόγλου και τώρα ξανά κι άλλος νόμος Βρούτση.
Εδώ να σημειώσουμε ότι αυτό που έγινε στην Ελλάδα δεν συνέβη σε καμία άλλη χώρα.
Εσείς δεν είστε που πανηγυρίζετε για την έξοδο από τα μνημόνια, την επιστροφή στην κανονικότητα;
Εδώ και τώρα λοιπόν να επαναφέρετε τις Συλλογικές Συμβάσεις. Προσπαθώντας μάλιστα να απαντήσετε σε μένα, στη δευτερολογία σας είπατε ότι μια κλαδική σύμβαση επεκτείνεται αν καλύπτει το 50% + 1 των εργαζομένων. Δεν ξέρετε αλήθεια ότι οι εργοδότες διατηρούν το δικαίωμα να μη δίνουν τα μητρώα των εργαζομένων, ακριβώς για να μη διαπιστώνεται αν απασχολούν αυτήν την πλειοψηφία των εργαζομένων; Κανένας δεν τους υποχρεώνει γι’ αυτό και δεν πείραξε αυτό ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αφήστε επιτέλους τον εμπαιγμό!
Ο ένας, η ΝΔ δηλαδή, μιλάει για 50 ευρώ σε βάθος τριετίας, για να μην πέσουν πολλά μαζεμένα ίσως και δεν ξέρουν οι εργαζόμενοι τι να τα κάνουν, πού να τα επενδύσουν!!!
Και ο άλλος, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή είναι πιο κουβαρντάς, και φυσικά τώρα είναι και στην αντιπολίτευση, κατέθεσε πρόταση για 7% κάθε χρόνο μέχρι το 2022 και μετά το 2022 θα αρχίσει η …διαπραγμάτευση για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση!
Αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ
Οπως βλέπετε, δεν σας βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι.
Λέμε καθαρά τις διαφορές σας. Είναι τόσες που μέχρι και αρθρογράφοι της «Αυγής», γνωστοί και μη εξαιρετέοι, μπορούν να σας τα εξηγήσουν μέσα σε 300 λεξούλες στα άρθρα που γράφουν, για να μη βασανίζεστε δηλαδή και ψάχνεστε και περιμένετε μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία να σας αποκαλυφθούν και μέχρι την ανατροπή του καπιταλισμού να σας αποδοθούν, ενώ τα περισσότερα μπορούν να γίνουν από εσάς εδώ και τώρα. Ακριβώς όπως τα υλοποιήσατε 5 χρόνια τώρα…
Καταργήστε, λοιπόν, εδώ και τώρα, χωρίς να περιμένετε το σοσιαλισμό, αυτόν τον άθλιο αντεργατικό νόμο που φέρει τη σφραγίδα Βρούτση – Αχτσιόγλου.
Και φυσικά, δεν θα ξεχάσουμε πάλι να σας επισημάνουμε, διότι «επανάληψις μήτηρ πάσης μαθήσεως», ότι την όλη αντεργατική εικόνα δυστυχώς συμπληρώνει το «νέο Ασφαλιστικό» που ετοιμάζει η ΝΔ, για να θωρακίσει και να βάλει σε αποτελεσματική εφαρμογή τον νόμο – λαιμητόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα αποκτά και αυτός πλέον… δύο νονούς.
Είναι ο γνωστός και μη εξαιρετέος: Νόμος Κατρούγκαλου – Βρούτση…
Επί της ουσίας, η κριτική που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση της ΝΔ είναι μια κριτική που παραπέμπει σε …αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση!
Αφού ένα μεγάλο μέρος των αντιλαϊκών νόμων, ειδικά στα Εργασιακά, φέρει φαρδιά πλατιά και τη δική του υπογραφή. Κι αυτό πλέον δεν το λέμε μόνο εμείς. Ούτε το λένε μόνο όσοι και όσες σας στήριξαν μέχρι το καλοκαίρι του 2015. Το λένε σε όλους τους τόνους αρκετά μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, σήμερα, που δεν αντέχουν άλλο την κοροϊδία.
Επικίνδυνος προβοκάτορας ο κ. Βρούτσης!
Κύριε Μητσοτάκη, προσέξτε ακριβώς τι λέμε, έχετε βάλει τον υπουργό Εργασίας να επιδίδεται σε ένα αντιΚΚΕ παραλήρημα με χρυσαυγίτικη μάλιστα φρασεολογία, διαστρεβλώνοντας επιπλέον τις θέσεις του ΚΚΕ.
Τελευταίο κρούσμα χτες, σε Επίκαιρη Ερώτηση για τις απαράδεκτες διακρίσεις που θέσπισε ο νόμος Κατρούγκαλου για τα ασφαλιστικά δικαιώματα σε βάρος των ομογενών Ελλήνων της Αλβανίας, που μάλιστα χτες είχαν και κινητοποίηση, αλλά και των μεταναστών, που βρίσκονται πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα νομιμότατα, ζουν, δουλεύουν εδώ με τις οικογένειές τους, κατέφυγε ο κ. Βρούτσης στα αλήστου μνήμης συνθήματα «σύνταξη μόνο στους Ελληνες», της Χρυσής Αυγής. Λες και οι Ελληνες εργαζόμενοι δεν ξέρουν ποιες κυβερνήσεις τούς έκοψαν τις συντάξεις!
Δεν είναι βέβαια βλάκας ο κ. Βρούτσης. Επικίνδυνος είναι, συκοφάντης και προβοκάτορας!
Απάντηση θα δώσει η οργάνωση της πάλης του λαού
Απέναντι στην κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης και το προκλητικό προπαγανδιστικό γαϊτανάκι που τη συνοδεύει, απάντηση δίνει η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων και του λαού.
Τώρα πρέπει λοιπόν όλοι και όλες να ενισχύσουμε το απεργιακό μέτωπο για τις 18 Φλεβάρη, που οργανώνουν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία σε όλη τη χώρα, με αιχμή την πάλη για την Κοινωνική Ασφάλιση, τις σύγχρονες ανάγκες στη δουλειά και στη ζωή.
Και εδώ απ’ αυτό το βήμα, σε αυτήν την μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία, σε αυτό το ταξικό αγωνιστικό μέτωπο, πρέπει να κάνουν ένα αποφασιστικό βήμα όλοι οι εργαζόμενοι και όλες οι εργαζόμενες. Ξεπερνώντας αγκυλώσεις και εγκλωβισμούς στα αστικά κόμματα – φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά – όπως και του λόγου σας, που μας έφεραν μέχρι εδώ και ευθύνονται για τη δυστυχία των εργαζομένων. Εκεί θα κριθεί και το δίκιο του λαού τελικά και σε τελική ανάλυση!
ΚΥΡ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ – ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ:
Αντεργατική «ομοφωνία» κάτω από τον κουρνιαχτό
Ευκαιρία για να «πλειοδοτήσουν» σε μέτρα στήριξης της ανάπτυξης για λογαριασμό του κεφαλαίου, την οποία και παρουσίασαν ως όρο για να δουν οι εργαζόμενοι άσπρη μέρα, βρήκαν στη συζήτηση στη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που παράλληλα έστησαν πάνω σε αυτό το κοινό έδαφος και άλλη μια κακοστημένη παράσταση για το ποιος σακάτεψε περισσότερο και ποιος λιγότερο τα εργασιακά δικαιώματα.
Ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, αξιοποιώντας το βολικό «πινγκ πονγκ» με τον ΣΥΡΙΖΑ, παρουσίασε μια «μαγική εικόνα» για τους εργαζόμενους παρουσιάζοντας επιλεκτικά επιμέρους στοιχεία, που ωστόσο δεν κρύβουν στο παραμικρό τη μεγάλη εικόνα του εργασιακού μεσαίωνα που βιώνουν οι εργαζόμενοι.
Παρουσιάζοντας τα μέτρα υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων ως προϋπόθεση τάχα για την ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων, υποστήριξε ότι η πολιτική του είναι «ταυτόχρονα φιλοεπενδυτική και φιλολαϊκή», ότι υπηρετεί το προεκλογικό τους σύνθημα «ανάπτυξη για όλους», απαριθμώντας τα μέτρα για τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου («μειώνουμε τους φόρους, απλοποιούμε το αδειοδοτικό περιβάλλον, διευκολύνουμε τις επιχειρήσεις στο μέτωπο της ρευστότητας» κοκ) και τάζοντας στο λαό κάποια υποτιθέμενα οφέλη που θα δει κάποια στιγμή στο …μέλλον κι αφού πάνω στο έδαφος της αντιλαϊκής επίθεσης προχωρήσουν οι πολύφερνες «επενδύσεις», τάζοντας ότι «σε βάθος τετραετίας τα θετικά αποτελέσματα από αυτές τις μεγάλες επενδύσεις θα είναι απολύτως ορατά στην ελληνική κοινωνία».
Στο ίδιο πνεύμα, εστίασε στα εύσημα που λαμβάνει από το εξωτερικό για την πορεία της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, τονίζοντας ξανά ότι στη ΝΔ ήρθαν «ως κυβέρνηση αποφασισμένη να υλοποιήσουμε τολμηρές μεταρρυθμίσεις», κόντρα στον «φόβο απέναντι σε οποιαδήποτε αλλαγή» π.χ. τα μέτρα ενάντια στην «υπερφορολόγηση της εργασίας».
Σε ό,τι αφορά το παραπέρα χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων, που αποτελεί και το «αγκωνάρι» της ανάπτυξης για λογαριασμό του κεφαλαίου, ο πρωθυπουργός υπερασπίστηκε τη διάταξη για την εξαίρεση από τις ΣΣΕ, λέγοντας ότι «καλώς προβλέπεται αυτή η εξαίρεση σε περιπτώσεις που μία επιχείρηση, με τη σύμφωνη γνώμη εργαζομένων και εργοδοσίας, (σ.σ. θέλει) να αποφύγει το φάσμα της χρεοκοπίας», κρύβοντας βέβαια ότι πρόκειται για κερκόπορτα κατάργησης των ΣΣΕ, όπως δείχνει και η περίπτωση του Επισιτισμού.
Για, δε, τη λεγόμενη επεκτασιμότητα των κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας, παρέπεμψε στην ισχύουσα «διαδικασία», που προβλέπει ότι μια τέτοια κλαδική «πρέπει να απηχεί τις απόψεις της πλειοψηφίας των επιχειρήσεων», το 50% + 1, για να επεκταθεί και περαιτέρω, «διαδικασία» που παραπέμπει κι αυτήν ακόμα τη μίζερη – με βάση τις ανάγκες – πρόβλεψη της επεκτασιμότητας στις ελληνικές καλένδες.
Για την κατάργηση του «βάσιμου λόγου απόλυσης», που αφαιρεί και το τελευταίο τυπικό φύλλο συκής ώστε η εργοδοσία «να μη δίνει λογαριασμό» για τις απολύσεις, επιστράτευσε πάλι την αστειότητα ότι πρόκειται για κίνηση τάχα κόντρα στο «ηλεκτρονικό φακέλωμα», ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης που νομοθέτησε το φακέλωμα σωματείων και συνδικάτων και των μελών τους.
Για τον κατώτατο μισθό, επιβεβαιώνοντας ότι η κάθε κυβέρνηση «χτίζει» πάνω στα «έργα και τις ημέρες» της προηγούμενης, θύμισε ότι το 2013 ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θέσπισαν το κατώτατο όριο αμοιβής των εργαζομένων, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το διατήρησε και τόνισε ότι ο κατάπτυστος νόμος Βρούτση – Αχτσιόγλου θα εφαρμοστεί, «ακριβώς όπως προβλέπεται» με «μία συγκεκριμένη διαδικασία ανάλογα με την πορεία της οικονομίας», συνιστώντας «υπομονή μέχρι το τέλος Ιουνίου, όταν θα έχουμε στη διάθεσή μας όλα τα στοιχεία και θα μπορούμε να νομοθετήσουμε με ευθύνη και ρεαλισμό», επιβεβαιώνοντας δηλαδή ότι σε συνεννόηση με ΣΕΒ, μεγαλοεργοδοσία, εργοδοτικό συνδικαλισμό και με Υπουργική Απόφαση, θα αποφασίσουν σε …λελογισμένα όρια, ανάλογα με τις ανάγκες και «αντοχές» της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αλλωστε, και αργότερα, προϊδεάζοντας για τα όποια ψίχουλα ίσως φέρει το καλοκαίρι, επιχειρηματολόγησε γιατί δεν θα καταφύγει σε σχετική «πλειοδοσία κατώτερου μισθού» αυξήσεων, ως ένδειξη «υπευθυνότητας». Εως τότε, απευθυνόμενος προς τον ΣΥΡΙΖΑ και «κρούοντας ανοιχτές θύρες», τον κάλεσε «αν ενδιαφέρεστε τόσο πολύ για την αύξηση του κατώτατου μισθού, τότε βοηθήστε και εσείς να τονωθεί η ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας που θα την επιτρέψει»…
Ενώ, στο ίδιο πνεύμα, επιτέθηκε προσωπικά στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, που ως πρωθυπουργός πρωτοστάτησε στη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος, ανοίγοντας με κάθε τρόπο το δρόμο για τους μαζικούς πλειστηριασμούς, ότι δεν ενδιαφέρεται για τις τράπεζες.
Αντίστοιχα, και σε ένα θέμα πρώτης γραμμής στην επικαιρότητα, επιχειρηματολογώντας ότι «το κράτος δεν μπορεί να κάνει τον επιχειρηματία», ανέφερε ως παράδειγμα τη ΛΑΡΚΟ, για την οποία υποστήριξε ότι τάχα η κυβέρνηση …αγωνίζεται «για να πάψει να είναι μια “μαύρη τρύπα”», αποσιωπώντας ότι η πολιτική όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων απαξίωσε συνειδητά την επιχείρηση για να πάρει το δρόμο της ιδιωτικοποίησης.
Με τα γνωστά παραμύθια της «δίκαιης» καπιταλιστικής ανάπτυξης
Ευκαιρία να αναπαράγει τις γνωστές αυταπάτες για τη δυνατότητα μιας φιλολαϊκής διαχείρισης του εκμεταλλευτικού συστήματος και μιας καπιταλιστικής ανάπτυξης που τάχα θα είναι επωφελής για όλους, βρήκε ο τέως πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, απευθύνοντας στην κυβέρνηση κατηγορίες για …αντιαναπτυξιακή πολιτική, προσπερνώντας ότι η κυβέρνηση χτίζει πάνω στην αντεργατική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και κρύβοντας ότι συστατικό στοιχείο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι η ένταση της εκμετάλλευσης.
«Κατά την εκτίμησή μας δεν μπορούμε να έχουμε διατηρήσιμη ανάπτυξη, αν δεν έχουμε δίκαιη ανάπτυξη και αν οι εργαζόμενοι, η εργατική τους δύναμη και τα δικαιώματά τους δεν τηρούνται και δεν υπάρχει προοπτική ενίσχυσης του εισοδήματός τους», ισχυρίστηκε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης της πλήρους απελευθέρωσης των απολύσεων, του αντιασφαλιστικού νόμου Κατρούγκαλου, του απεργοκτόνου νόμου, της υλοποίησης του νόμου της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ για τη μόνιμη καθήλωση του κατώτατου μισθού κ.ά., που θωρακίζουν τη «βιωσιμότητα» της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για την ασφυκτική για τους εργαζόμενους πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στους χώρους δουλειάς, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι η δική του κυβέρνηση υπεράσπισε τους εργαζόμενους, μεταξύ άλλων και ενδυναμώνοντας το ΣΕΠΕ, όταν στην πραγματικότητα, διατηρώντας και ενισχύοντας όλο το αντεργατικό πλαίσιο που παρέλαβε από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έθρεψε την εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία, με τον ΣΕΠΕ να καταλήγει να γίνεται «φύλλο συκής» μιας ανύπαρκτης «φιλεργατικής νομιμότητας» και «κοινωνικός συμφιλιωτής» σε μια αγορά εργασίας όπου ξεσαλώνει «και με τον νόμο» η εργοδοσία.
Με το βλέμμα άλλωστε σταθερά στραμμένο στην καπιταλιστική κερδοφορία – όπως ορίζει άλλωστε και ο δικός τους κατάπτυστος νόμος Βρούτση-Αχτσιόγλου – ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς για «να πέσει στην αγορά ζεστό χρήμα», παρουσιάζοντας ως υπαίτιες της κρίσης τις «νεοφιλελεύθερες συνταγές», για να ισχυριστεί πως με μια άλλη διαχείριση «εντός των τειχών» του συστήματος αυτή μπορεί να αποφευχθεί.
Παράλληλα, δείχνοντας το ρόλο «χειροκροτητή» των αντιλαϊκών κυβερνήσεων, στον οποίο θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ το εργατικό κίνημα, αλλά και προκαλώντας ανοιχτά τα δεκάδες Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, την πρόταση των οποίων για επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων απέρριψε ως κυβέρνηση, έφτασε να πει ότι η κυβέρνησή του ήταν… σε μια διαρκή μάχη για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά δεν είχε τη στήριξη «από την αντιπολίτευση τότε, αλλά ούτε και από τα συνδικάτα».
ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ:
Κοινή συνισταμένη η ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου
Με τις αντιδραστικές τους προτάσεις για τα Εργασιακά, που φέρουν ατόφια τη σφραγίδα των αξιώσεων του κεφαλαίου προσήλθαν στη συζήτηση και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί των αστικών κομμάτων.
Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, Φώφη Γεννηματά, παρουσίασε τις «εναλλακτικές», προτάσεις του κόμματός της ισχυριζόμενη ότι οδηγούν σε «μία ανάπτυξη πραγματικά για όλους». Προτάσεις απευθείας από τα συρτάρια του κεφαλαίου όπως, για παράδειγμα, η «παροχή κινήτρων στις επιχειρήσεις για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα», τέτοια που «για κάθε 100 ευρώ φορολογία, μία εταιρεία να απαλλάσσεται κατά 150 ευρώ», «κατοχύρωση των δικαιωμάτων της νέας γενιάς με κίνητρα προς τους εργοδότες», και άλλα παρόμοια. Παράλληλα, παραπονέθηκε γιατί «ο κοινωνικός διάλογος έχει μπει στην κατάψυξη», υπερασπιζόμενη τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και του εργοδοτικού συνδικαλισμού στην παγίδευση των εργαζομένων.
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυρ. Βελόπουλος, στο ίδιο φόντο, διαμαρτυρήθηκε για «την υψηλή φορολόγηση των Ελλήνων επιχειρηματιών», οι οποίοι φεύγουν και έτσι τάχα δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας, ανέφερε ότι «οι πρόεδροι των κρατών είναι οι ντίλερ των εταιρειών» και έτσι θα πρέπει να λειτουργεί και η σημερινή κυβέρνηση αν θέλει να προσελκύσει επενδύσεις, χαρακτήρισε τους ελέγχους του ΣΕΠΕ στους χώρους δουλειάς «αστυνομοκρατία», ενώ δεν παρέλειψε να επιδοθεί στις γνωστές εθνικιστικές και ρατσιστικές αναφορές του.
Ο επικεφαλής του ΜέΡΑ25, Γ. Βαρουφάκης, δήλωσε πως το κόμμα του «είναι διατεθειμένο να αγωνιστεί για πραγματικές λύσεις», όπως βάφτισε μια σειρά από διαχειριστικά μέτρα και επανέλαβε την πρότασή του «να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι» τα κόμματα να συζητήσουν για τα Εργασιακά και για το πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων, για να βρουν λύσεις που τάχα θα συμβιβάζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και εκείνα του λαού.