Σε κινητοποίηση την Πέμπτη 29 Μάρτη, στην πλατεία Ηρώων στο Πέραμα στις 12 μ., ενάντια στην επαναλειτουργία των «καζανιών του θανάτου» προχωρούν σωματεία και φορείς του Περάματος, μετά από κάλεσμα της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Περάματος.
Σε σύσκεψη που έγινε χθες Δευτέρα 26 Μάρτη, με θέμα την οργάνωση του αγώνα συμμετείχαν ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Κερατσινίου – Περάματος «Ν. Πλουμπίδης», η ΕΛΜΕ Πειραιά, το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Πειραιά, ο Σύλλογος Εργαζόμενων Δήμου Περάματος, το Σωματείο Καθαριστριών – Καθαριστών Πειραιά, το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής, η ΠΕΜΕΝ, ο «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», η ΠΕΕΜΑΓΕΝ, η ΠΕΣ-ΝΑΤ, ο Σύνδεσμος Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά, το Συνδικάτο Επισιτισμού -Τουρισμού Παράρτημα Πειραιά, η Ένωση Συνταξιούχων ΙΚΑ Πειραιά και ο Γυναικείος Σύλλογος Περάματος «Εστία της Γυναίκας» (μέλος της ΟΓΕ).
Στο κάλεσμα για την κινητοποίηση η Ένωση Γονέων αναφέρει:
«Η κατασκευή της νέας προβλήτας πετρελαιοειδών στην άκρη της Προβλήτας ΙΙΙ φέρνει το θέμα των “καζανιών του θανάτου” στην επικαιρότητα. Οι εταιρείες πετρελαιοειδών κινούνται με σκοπό την επαναλειτουργία τους. Ήδη από το καλοκαίρι του 2017 που έχουν αρχίσει εργασίες επισκευής, οι οσμές γίνονται όλο και εντονότερες.
Δεν είναι ένα καινούργιο θέμα για το Πέραμα. Για δεκαετίες ο λαός του Περάματος έδινε μάχη για το κλείσιμο των “καζανιών του θανάτου”. Με την πίεση του κινήματος καταφέραμε τη διακοπή της χρήσης τους τις δυο τελευταίες δεκαετίες. Όμως με βάση το νέο επενδυτικό σχέδιο της COSCO για τον ΟΛΠ φαίνεται να υπάρχει κινητικότητα εταιρειών πετρελαίου και ενδιαφέρον της COSCO για την επαναλειτουργία τους.
Οι συνέπειες και οι κίνδυνοι σε ενδεχόμενη επαναλειτουργία θα είναι τεράστιες. 114 καζάνια γεμάτα πετρέλαιο δημιουργούν μια βόμβα στο κέντρο της πόλης, επάνω στο δρόμο που είναι ο μοναδικός δρόμος διαφυγής σε περίπτωση ατυχήματος – εγκλήματος, πολύ κοντά σε σχολεία, στα οποία φοιτούν πάνω από 1.000 μαθητές και εκπαιδευτικοί.
Ποιος μπορεί να μας διασφαλίσει ότι δεν θα συμβεί τέτοιο έγκλημα; Το πολύ πρόσφατο “ατύχημα” με το δεξαμενόπλοιο “Αγία Ζώνη ΙΙ” αποδεικνύει την ωμή πραγματικότητα. Όσο κριτήριο θα είναι το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων, τα μέτρα ασφαλείας θα θεωρούνται κόστος. Από εκεί πηγάζει ο μεγάλος κίνδυνος.
Η σημερινή δημοτική αρχή ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες. Ο δήμαρχος Περάματος, κ. Λαγουδάκης, συμμετέχοντας στο τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΛΠ πριν την ιδιωτικοποίησή του, συμφώνησε στην είσοδο και λειτουργία ενός τεράστιου μονοπωλίου. Σήμερα χειροκροτεί για το νέο επενδυτικό σχέδιο που “βάζει σε λειτουργία τα πετρελαιοειδή”. Κάποιες χλιαρές διαφωνίες δεν αλλάζουν την ουσία του ζητήματος.
Δεν τους έχουμε καμία εμπιστοσύνη! Έχουν δείξει πόσο υπολογίζουν τα παιδιά, τις οικογένειες, το λαό του Περάματος. Τι να πρωτοπεί κανείς:
Για την υποσυντήρηση των σχολείων; Με ταβάνια έτοιμα να πέσουν στα κεφάλια των μαθητών, χωρίς κανένα ενδιαφέρον για μια σειρά εργασίες που πρέπει να γίνουν.
Για τις παιδικές χαρές; Πέρασε ένας χρόνος από το τελευταίο δημοτικό συμβούλιο που ο δήμαρχος κ. Λαγουδάκης είχε υποσχεθεί ότι θα τις έφτιαχνε και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.
Ακόμα και αυτό το συσσίτιο, που το ξεκίνησαν πριν δύο χρόνια άρον – άρον, χωρίς τραπεζαρίες, χωρίς τραπεζοκόμους, γιατί “λυπήθηκαν τους μαθητές του Περάματος που πεινάνε”, μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκινήσει και από ό,τι φαίνεται δεν πρόκειται. Αναρωτιόμαστε τι έγινε, χόρτασαν οι μισοί μαθητές του Περάματος που το έπαιρναν και δεν το έχουν πια ανάγκη;
Σε καμία περίπτωση δεν δεχόμαστε το δίλημμα “μεροκάματο” ή “καζάνια του θανάτου και μεγάλης όχλησης βιομηχανικές εγκαταστάσεις”. Δηλαδή από τη μια μεροκάματα με μισθούς ψίχουλα, χωρίς συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας και από την άλλη η επαναλειτουργία των καζανιών με τους φοβερούς κινδύνους που αυτά εγκυμονούν.
Εμείς οι εργαζόμενοι γονείς, που δεν θα υποχωρήσουμε κάτω από την πίεση της ανεργίας και της ανέχειας. Ένα τέτοιο μεροκάματο δεν λύνει τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στα σπίτια μας, ούτε αναιρεί ότι κάθε εργαζόμενος πρέπει να παλέψει ενάντια στους βάρβαρους όρους εργασίας και την καταστροφή της πόλης όπου ο ίδιος και η οικογένειά του ζει.
Σήμερα είναι μονόδρομος η πάλη ενάντια στην επαναλειτουργία των καζανιών. Μια πάλη που πρέπει να συνδυαστεί με την πάλη για καλύτερους μισθούς, συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, Κοινωνική Ασφάλιση.
Παλεύουμε για:
– Να κλείσουν όλα τα καζάνια του θανάτου τώρα. Καμία επαναλειτουργία τους. Απομάκρυνσή τους από οποιαδήποτε κατοικημένη περιοχή. Να παρθούν ειδικά μέτρα ώστε να μην επηρεάζουν τον περιβάλλοντα χώρο.
– Δεν δεχόμαστε να είναι το μέλλον των παιδιών μας η υποβάθμιση της πόλης μας, με κίνδυνο κάθε ώρα και στιγμή για ατύχημα, με μεροκάματα πείνας και άθλιες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους γονείς τους. Δεν θα χάσουμε εμείς για να κερδίζουν οι πολυεθνικές.
– Θέλουμε η πόλη μας να έχει ελεύθερους χώρους, να έχει παιδικές χαρές και γήπεδα, να τα αξιοποιούν τα παιδιά μας, οι οικογένειές μας. Να μπορούμε να έχουμε πρόσβαση κάθε στιγμή στην παραλία.
– Δεν θα αφήσουμε κανέναν να παίξει με τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας. Όλοι στον αγώνα».