-
παρεμβαση του 24ωρη Πανελλαδική Απεργία σε όλες τις κατηγορίες πλοίων την Τετάρτη 28 Νοέμβρη (από 00:01 έως 24:00).
-
Απεργιακή Προσυγκέντρωση την Τετάρτη 28 Νοέμβρη στις 05:30 το πρωί, στην πλατεία Καραϊσκάκη.
Συνάντηση με τον Brandt Wagner, επικεφαλής του Τμήματος Ναυτεργατών του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO), είχε στη Γενεύη της Ελβετία στις 19 Νοέμβρη 2018 αντιπροσωπεία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ).
Η αντιπροσωπεία της ΠΣΟ, με επικεφαλής τον Θανάση Ευαγγελάκη πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ), αποτελούνταν από τον Αιγύπτιο Μωχάμετ Χαλίφα και τον Νίκο Γκιόκα.
Στη συνάντηση, ο Θ. Ευαγγελάκης έβαλε με έμφαση τα αιτήματα του ταξικού ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος της Ελλάδας και πρόβαλε την πάγια θέση αρχών του ταξικού εργατικού κινήματος:
Την εφαρμογή των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και της κοινωνικής ασφάλισης για όλους τους ναυτεργάτες (ανεξάρτητα της χώρας προέλευσης τους), που εργάζονται στα πάνω από 4500 ελληνόκτητα πλοία. Καταθέτοντας υπόμνημα για όλα τα επίκαιρα αιτήματα των εργαζόμενων του κλάδου.
Επισημαίνουμε ότι ενώ εντείνεται η σφοδρή επίθεση εφοπλιστών- κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με τη στήριξη της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου, ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός με επικεφαλή τον Γιάννη Χαλά Γ.Γ. της ΠΝΟ ως ατζέντη των συμφερόντων του εφοπλιστικού κεφαλαίου και στους διεθνής οργανισμούς συνέχισε τον υπονομευτικό του ρόλο σε βάρος των ναυτεργατών.
Συγκεκριμένα:
Ενώ τα σωματεία ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ΠΕΕΜΑΓΕΝ είχαν ζητήσει τη συνεδρίαση της ΕΕ της ΠΝΟ προκειμένου να καθοριστεί η πρόταση για το κατώτερο μισθό των ναυτεργατών και για τη συνεδρίαση της Μικτής Ναυτιλιακής Επιτροπής (JMC) στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), στη Γενεύη 19-20 Νοεμβρίου, οι ομάδες του εργοδοτικού συνδικαλισμού της ΠΝΟ Γιάννης Χαλάς, Μανώλης Τσικαλάκης και Αντώνης Νταλακογιώργος απέρριψαν την πρόταση των σωματείων ανάβοντας το πράσινο φως στο Γ. Χαλά να καταθέσει στη συνεδρίαση της JMC τις θέσεις των εφοπλιστών για τη μεγιστοποίηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Διεκδικούμε:
∙ Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου-Βρούτση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751€ για όλους, αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές.
∙ Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με Συλλογική Σύμβαση, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, κοινωνική ασφάλιση, προστασία στη δουλειά, ενάντια στην ανεργία, με οργανικές συνθέσεις να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες.
∙ Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου ν.4387/2016 και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
∙ Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
22 Νοέμβρη 2018
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Οι Διοικήσεις των σωματείων:
- Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού
- Πανελλήνια Ένωση κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής ο «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»
- Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Μαγείρων Εμπορικού Ναυτικού
Η παρέμβαση του Προέδρου της ΠΕΜΕΝ, Θανάση Ευαγγελάκη στην Συνεδρίαση Υποεπιτροπής Μικτής Ναυτιλιακής Επιτροπής (JMC) Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) για τους μισθούς των ναυτεργατών
(Γενεύη 20 Νοεμβρίου 2018)
Εκπροσωπώ την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία και χαιρετίζω την συνάντηση.
Είμαι ναυτεργάτης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ), θέλουμε να αναδείξουμε ορισμένα σοβαρά ζητήματα που αφορούν τους μισθούς των ναυτεργατών, τις εργασιακές συνθήκες και τα ασφαλιστικά δικαιώματα, την προστασία της ζωής και της ασφάλειας των πληρωμάτων.
Πρώτο, θέλουμε να σημειώσουμε ότι το ναυτικό επάγγελμα είναι βαρύ, ανθυγιεινό και επικίνδυνο, οι ναυτεργάτες εργάζονται σε πολύ σκληρές συνθήκες, μακριά από τις οικογένειες τους και συνεπώς αυτά τα σημαντικά κριτήρια επιβάλλεται να υπολογίζονται σε όλο το φάσμα των ναυτεργατικών διεκδικήσεων.
Από τη σκοπιά του εργατικού κινήματος και των συμφερόντων των ναυτεργατών πρέπει δηλαδή να υπολογίζεται:
Η αναγκαιότητα και υποχρεωτικότητα των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, οι βασικοί μισθοί και οι άλλες αμοιβές που αφορούν π.χ. τον ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας, την υπερωριακή εργασία, την οργανική σύνθεση του πλοίου – τον αριθμό του πληρώματος, τις εργασιακές συνθήκες, την υγιεινή και ασφάλεια, τη διάρκεια εργασίας επί του πλοίου, τη παλιννόστηση, την εξασφάλιση αμειβόμενης άδειας, τη καταβολή των δεδουλευμένων μισθών και άλλα ζητήματα.
Αυτά είναι βασικά ζητήματα που προβάλλει το Συνδικάτο μας στον αγώνα που κάνει στη χώρα μας και διεθνώς μέσα από τις γραμμές της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ), ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις κατά των Ναυτεργατών και στην επίθεση του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των ναυτιλιακών επιχειρήσεων που χτυπούν τα ναυτεργατικά δικαιώματα, εντείνουν το βαθμό εκμετάλλευσης και σε πολλές περιπτώσεις έχουν διαμορφώσει όρους σκλαβιάς.
Η απόσπαση του κατώτερου μισθού από το πλαίσιο που καθορίζει τους όρους αμοιβής, εργασίας και ασφάλισης των ναυτεργατών αποτελεί διαδικασία που δεν μπορεί να δώσει απάντηση από τη σκοπιά των ναυτεργατικών συμφερόντων και να συμβάλλει στη βελτίωση της κατάστασης των πληρωμάτων.
Το συνδικάτο μας παλεύει για τον καθορισμό των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων με κριτήριο τις ανάγκες των ναυτεργατών και αντιμετωπίζουμε τους εργαζόμενους ως τους παραγωγούς του πλούτου.
Συνεπώς, θέλουμε να εκφράσουμε την αντίθεση μας με τον προσανατολισμό και τη μεθοδολογία που χρησιμοποιεί η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) στον τρόπο υπολογισμού του κατώτερου μισθού των ναυτεργατών.
Η χρησιμοποίηση του μαθηματικού τύπου που υπολογίζει τη συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου των ΗΠΑ, τη χωρητικότητα των στόλων κλπ αποτελεί μέθοδο καθήλωσης των μισθών υπέρ των ναυτιλιακών επιχειρήσεων, έρχεται σε σύγκρουση με τις ανάγκες των ναυτεργατών και οι ναυτεργάτες δεν μπορούν να αποδεχθούν τέτοιου είδους συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ της ΔΟΕ και του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Με δύο λόγια το συνδικάτο μας, τα χιλιάδες μέλη του και γενικότερα οι ναυτεργάτες εκφράζουμε την αντίθεση μας με τον κατώτερο μισθό των 614 δολαρίων ΗΠΑ που προτείνει η διεθνής Οργάνωση Εργασίας και παρόμοια ποσά που προβάλλει η ΠΝΟ. Οι ανάγκες των ναυτεργατών και των οικογενειών τους, ο διεθνής χαρακτήρας των θαλάσσιων μεταφορών και του ναυτικού επαγγέλματος επιβάλλουν τον επανακαθορισμό και τον υπερδιπλασιασμό του κατώτερου μισθού.
Σημειώνουμε επίσης ότι κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης που εκδηλώθηκε διεθνώς το 2008, οι κυβερνήσεις και οι εφοπλιστές όπως επιβεβαιώνεται και στην χώρα μας, πήραν σκληρά μέτρα κατά των μισθών και των άλλων ναυτεργατικών δικαιωμάτων και επομένως δεν μπορεί να γίνει συζήτηση χωρίς να εξεταστεί το ζήτημα της αναπλήρωσης των απωλειών που είχαν οι ναυτεργάτες και βεβαίως και οι άλλοι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Δεύτερο, το συνδικάτο μας καταδικάζει τη βαρβαρότητα της ανασφάλιστης εργασίας και τα δουλεμπορικά γραφεία που χρησιμοποιούνται από τους εφοπλιστές για να εκμεταλλεύονται τους ναυτεργάτες και υποστηρίζουμε ότι τα πληρώματα από άλλες χώρες που εργάζονται π.χ. σε ελληνόκτητα πλοία (με ελληνική και ξένη σημαία) επιβάλλεται να αμείβονται με την Ελληνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και ο κανόνας της εφαρμογής των Συλλογικών Συμβάσεων, της υποχρεωτικής ασφάλισης και των συγκροτημένων δικαιωμάτων να ισχύει για κάθε ναυτιλία.
Γνωρίζουμε όλοι μας καλά ότι σταθερά τα τελευταία χρόνια αυξάνεται ο διεθνής εμπορικός στόλος σε αστρονομικά μεγέθη και οι εφοπλιστές έχουν συσσωρεύσει και συσσωρεύουν τεράστια κέρδη πατώντας στην εκμετάλλευση των ναυτεργατών. Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι χαρακτηριστικό.
Ο ελληνόκτητος στόλος είναι στην κορυφή της παγκόσμιας ναυτιλίας, έχει ξεπεράσει τα 4.800 πλοία, έφτασε τους 341.925.357dwt ή 199.286.013 grt, ελέγχει το 20% περίπου της παγκόσμιας χωρητικότητας, αλλά μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, καταργήθηκαν σημαντικά εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, η ανεργία διατηρείται σε πολύ υψηλά επίπεδα, χειροτερεύει η κατάσταση των ναυτεργατών.
Έτσι, θέλουμε να επαναλάβουμε ότι η πρόταση που καταδικάζει τον κατώτερο μισθό στα 614 δολάρια ΗΠΑ ή σε παρόμοια πολύ χαμηλά ποσά είναι απαράδεκτη και θέτουμε ζήτημα ουσιαστικής αύξησης του μισθού των ναυτών και γενικότερα των ναυτεργατών.
Τρίτο, είναι γεγονός 1.647.000 ναυτεργάτες στη παγκόσμια εμπορική ναυτιλία δουλεύουν με το αντεργατικό εθνικό και διεθνές νομοθετικό πλαίσιο για τη ναυτιλία, με κριτήριο τη καπιταλιστική κερδοφορία. Χαρακτηριστικά η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών (EEE), έχοντας τη στήριξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όπως και των προηγούμενων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και της ΕΕ αρνείται από το 2010 να ανανεώσει τη Σ.Σ Εργασίας για 60.000 περίπου ναυτεργάτες στα ελληνόκτητα Ποντοπόρα καράβια. Ζητά κατάργηση της κλαδικής Σ.Σ Εργασίας για να εφαρμοστούν τα «διεθνή κρατούντα» στον ελληνόκτητο στόλο για το σύνολο των ναυτεργατών, συνθήκες γαλέρας, για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Τεράστιες διαστάσεις σε παγκόσμια κλίμακα έχει πάρει η χρηματοδότηση των εφοπλιστών με 5.000 – 6.000 δολάρια το χρόνο για κάθε καράβι προς ναυτεργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις για την έκδοση της «μπλε κάρτας», είτε για πλοία σε παραδοσιακά εθνικά νηολόγια, είτε σε πλοία με σημαίες ευκαιρίας, διεθνή – ανοικτά νηολόγια, ώστε να συγκαλύπτεται η ένταση της εκμετάλλευσης των ναυτεργατών.
Μέσα από αυτές τις επαίσχυντες συμφωνίες ΠΝΟ – εφοπλιστών με βάση τον προϋπολογισμό της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ) για το 2018 (ο οποίος επισυνάπτεται) η χρηματοδότηση των εφοπλιστών προς την ΠΝΟ ανέρχεται στα 3.704.000 ευρώ και σε συνδυασμό με 544.000 ευρώ από το χαράτσι που παρακρατείται από τους ναυτεργάτες ως εισφορά προς την Ομοσπονδία στα υπό ελληνική σημαία καράβια, καταγράφεται συνολικά ως έσοδα το ποσό των 4.248.000 ευρώ, που αξιοποιείται σε βάρος των ναυτεργατών.
Είναι επιτακτική ανάγκη να καταγγελθούν και να καταργηθούν αυτές οι απαράδεκτες συμφωνίες εφοπλιστών – συνδικάτων.
Επιμένουμε να συζητηθούν οι θέσεις του Συνδικάτου μας και βεβαίως συνεχίζουμε την πάλη για τα συμφέροντα των ναυτεργατών.
Σε αυτή την κατεύθυνση αξιοποιούμε την πολύχρονη πλούσια πείρα από την οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τις αυξήσεις των μισθών, γνωρίζοντας καλά ότι η ταξική πάλη είναι δύναμη στα χέρια των εργαζομένων σε αντίθεση με την “ταξική συνεργασία”, τη συνεργασία εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων που προωθούν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι εκπρόσωποί τους και προκαλεί μεγάλη ζημιά στο εργατικό κίνημα.
Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού
Θανάσης Ευαγγελάκης