Λίγες μέρες απομένουν για την κρίσιμη απεργιακή μάχη στις 28 Νοέμβρη και τα εκατοντάδες Συνδικάτα, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που πρωτοστάτησαν εξαρχής στην οργάνωση πανεργατικής απεργιακής κινητοποίησης, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις σε όλη τη χώρα που συσπειρώθηκαν γύρω από το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες – Όχι τα κέρδη των λίγων», εντείνουν τις προσπάθειές τους για να δοθεί μαζική και αποφασιστική απάντηση των εργαζομένων απέναντι στο νέο γύρο επίθεσης εργοδοσίας και κυβέρνησης, για να απαντηθεί ο κυβερνητικός εμπαιγμός τού «δέκα σου παίρνω, ένα σου δίνω», προτάσσοντας τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού.
Ταυτόχρονα, η πανεργατική απεργία στις 28 Νοέμβρη είναι μια κινητοποίηση που πέρασε και περνά μέσα από τις συμπληγάδες της υπονόμευσης του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Σε αγαστή συνεργασία με τη μεγαλοεργοδοσία και την κυβέρνηση, οι εργατοπατέρες έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για να επικρατήσουν οι κάλπικες προσδοκίες και η «σιγή νεκροταφείου», για να βάλουν εμπόδια στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων:
Από την αρχική καταψήφιση της απεργίας – για την οποία, όπως έλεγαν, «δεν συντρέχει λόγος» – όταν πλέον τους προσπέρασε το απεργιακό μέτωπο πέρασαν στα άθλια «τσαλίμια» με τις ημερομηνίες της απεργίας, επιχειρώντας να σπείρουν σύγχυση στους εργαζόμενους και να εγκλωβίσουν τις ταξικές δυνάμεις σε μια τέτοια ανούσια αντιπαράθεση. Πλέον, αφότου αναγκάστηκαν να κηρύξουν την πανεργατική απεργία, ανεβάζουν το χιλιοπαιγμένο έργο του εργατοπατερισμού, με τίτλο… «Δεν κουνάω δαχτυλάκι για την απεργία, κάνω ό,τι μπορώ για να περάσει στα μουγγά και όπου με παίρνει την υπονομεύω ανοιχτά».
Ολοι οι μηχανισμοί του κεφαλαίου σε εγρήγορση, προσπαθούν να υπονομεύσουν το απεργιακό μέτωπο που συγκροτήθηκε «από τα κάτω», μέσα από τα σπλάχνα εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με τον εμπαιγμό περί «δίκαιης ανάπτυξης», μαζί με την ανοιχτή υπονόμευση από την πλευρά των εργατοπατέρων, εντείνεται με ευθύνη της κυβέρνησης και η επιχείρηση τρομοκράτησης των εργαζομένων, αστυνόμευσης του εργατικού κινήματος, με «ανώνυμες καταγγελίες» να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για δικαστικές παρεμβάσεις σε αγωνιστικά συνδικάτα, με το «συνδικαλιστικό» της Ασφάλειας να γνωρίζει νέες «δόξες», με ασφαλίτες να σουλατσάρουν σε συνέδρια συνδικαλιστικών οργανώσεων και να τραβούν όπλα σε συνδικαλιστές και απεργούς εργάτες…
Απεργία με περιεχόμενο σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική
Δεν θα τους περάσει όμως! Δεν κατάφεραν να «πνίξουν» την πανεργατική απεργία, δεν θα καταφέρουν και να την υπονομεύσουν. Η απεργία θα γίνει και θα είναι «ντάλα μεσημέρι», όπως ακριβώς τόνισαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έξω από τον χώρο όπου έγινε η τελευταία συνεδρίαση της ΓΣΕΕ, και θα γίνει με περιεχόμενο σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική.
Τώρα είναι η ώρα η εργατική τάξη να βγει στο προσκήνιο, προβάλλοντας τις δικές της ανάγκες, τις δικές της διεκδικήσεις, χωρίς να χαθεί ούτε μια ώρα.
Η πανεργατική απεργία βάζει στο επίκεντρό της:
- Κανείς εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ – Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για όλους.
Με τη μαζική τους συμμετοχή στην απεργία, οι εργαζόμενοι πρέπει να δώσουν απάντηση στην άθλια κυβερνητική προπαγάνδα περί δήθεν «επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων» και «αυξήσεων στον κατώτατο μισθό», την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βάζει σε εφαρμογή τον μνημονιακό νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου, με βάση τον οποίο ο κατώτατος μισθός μπαίνει σε μόνιμη πρέσα, αφού θα καθορίζεται με υπουργική απόφαση και με κριτήριο την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρηματικών ομίλων.
- Ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση, στη φοροληστεία και τους πλειστηριασμούς.
Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που πετσοκόβουν τις συντάξεις και χαρατσώνουν τους ασφαλισμένους.
- Μέσα από την πανεργατική απεργία ισχυροποιείται η πάλη για να δημιουργηθούν εδώ και τώρα υποδομές που θα εξασφαλίζουν αντισεισμική, αντιπλημμυρική και αντιπυρική θωράκιση, για να μην πνίγονται τα λαϊκά νοικοκυριά στην πρώτη βροχή και να μην καίγονται από τις πυρκαγιές το καλοκαίρι.
- Η απεργία στις 28 Νοέμβρη, σε συνέχεια πολλών άλλων πρωτοβουλιών του ταξικού εργατικού κινήματος, στέλνει ισχυρό μήνυμα ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης που με τη συμφωνία των άλλων αστικών κομμάτων διεκδικεί ρόλο σημαιοφόρου στους επικίνδυνους σχεδιασμούς και τις επεμβάσεις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην περιοχή, ενάντια στην πολιτική που μετατρέπει όλη τη χώρα σε ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και σε «μαγνήτη» για τους εντεινόμενους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Από τον Ριζοσπάστη του Σαββατο-Κύριακου 17-18 Νοέμβρη 2018