«Η απεργία θα γίνει και θα είναι ντάλα μεσημέρι!» Με αυτή τη φράση, αμέσως μετά το τέλος της συνεδρίασης της διοίκησης της ΓΣΕΕ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έκαναν καθαρό προς την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ότι η υπονομευτική τακτική της ενάντια στους αγώνες της εργατικής τάξης, που με λύσσα ξεδίπλωσε όλες τις τελευταίες εβδομάδες, δεν θα περάσει. Οι εργάτες θα βρούνε τον τρόπο και τη δύναμη να οργανώσουν την απεργιακή τους απάντηση απέναντι στην εργοδοσία και την κυβερνητική αντεργατική πολιτική που με την τακτική της στηρίζει η πλειοψηφία.
Πριν την έναρξη της συνεδρίασης της διοίκησης της ΓΣΕΕ, έξω από τα γραφεία της η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, που με την παρουσία δεκάδων εκλεγμένων συνδικαλιστών, μετατράπηκε σε μια μαζική συγκέντρωση στην οποία διατράνωσαν την απαίτησή τους για προκήρυξη απεργίας, και κατήγγειλαν τον υπονομευτικό ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Η συνεδρίαση της ολομέλειας της διοίκησης της ΓΣΕΕ θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο εργατοπατερισμού, αφού με σχέδιο και με μοιρασμένους ρόλους ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ «έδωσαν τα ρέστα τους», για να σαμποτάρουν το απεργιακό μέτωπο, που ήδη σχηματίστηκε τις προηγούμενες μέρες, με τις απεργιακές αποφάσεις 18 Εργατικών Κέντρων (όπως το ΕΚΑ, το μεγαλύτερο της χώρας, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά), 12 ομοσπονδιών και 212 σωματείων, καθώς και της ΑΔΕΔΥ.
Οι δυνάμεις του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού, ενώ είχαν προηγηθεί αποφάσεις δεκάδων Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών για απεργία στις 8 Νοέμβρη, πρότειναν σε ΕΚΑ και ΑΔΕΔΥ, απεργία για τις 14 Νοέμβρη. Όταν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πού ήδη είχαν ορίσει απεργία για τις 8 Νοέμβρη, συμφώνησαν στη νέα ημερομηνία, οι ίδιες αυτές συνδικαλιστικές δυνάμεις στη ΓΣΕΕ, αποφάσισαν άλλη ημερομηνία… για τις 28 Νοέμβρη!
Στην άθλια αυτή μεθόδευση διακρίθηκε ο επικεφαλής του ΜΕΤΑ, Θ. Βασιλόπουλος ο οποίος μετά από ένα λογύδριο για την «αναποτελεσματικότητα των αγώνων», πρότεινε να γίνει απεργία στις 28 Νοέμβρη. Πρόταση στην οποία έσπευσαν να συμφωνήσουν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, που αρχικά είχαν προτείνει απεργία για τις αρχές Δεκέμβρη.
Στην πραγματικότητα βέβαια η πλειοψηφία ούτε ήθελε, ούτε θέλει την απεργία. Άλλωστε και οι τρεις παρατάξεις την είχαν από κοινού απορρίψει στη συνεδρίαση της ΕΕ της ΓΣΕΕ. «Σύρθηκαν» σε αυτή την απόφαση, κάτω από τη σφοδρή πίεση που ασκήθηκε από τις αποφάσεις των εργατικών κέντρων, των ομοσπονδιών και σωματείων και με μοναδική σκοπιμότητα, το πως θα υπονομεύσουν το απεργιακό μέτωπο της εργατικής τάξης, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Απ’ αυτό το στόχο δεν παραιτούνται ούτε μετά την απόφαση στην οποία αναγκάστηκαν να καταλήξουν, καθώς ο υπονομευτικός τους ρόλος είναι οι μόνες «περγαμηνές» που έχουν να επιδείξουν απέναντι σε κυβέρνηση και εργοδοσία τους οποίους υπηρετούν.
Μιλώντας στους συγκεντρωμένους ο Γιάννης Τασιούλας, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων επισήμανε ότι πρόκειται για μια απόφαση «κόντρα σε ένα απεργιακό ρεύμα που έχει διαμορφωθεί», προσθέτοντας ότι η ΓΣΕΕ «δείχνει ότι είναι σε άμεση επικοινωνία και επιχειρησιακό σχεδιασμό και με την κυβέρνηση και το υπουργείο και τον ΣΕΒ γιατί εκ του αποτελέσματος όλοι αυτοί βουλεύονται από αυτή την τακτική». «Ένα είναι σίγουρο η απεργία θα γίνει», τόνισε ο Γ. Τασιούλας.
ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ:
Νέο μνημείο εργατοπατερισμού, στις υπηρεσίες της κυβέρνησης και του κεφαλαίου
Η χτεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της διοίκησης της ΓΣΕΕ θα μείνει στην ιστορία της ως μνημείο εργατοπατερισμού, αφού με σχέδιο και με μοιρασμένους ρόλους ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ «ανέβασαν» σε νέα επίπεδα την υπονομευτική τακτική τους, προκειμένου να σαμποτάρουν το απεργιακό μέτωπο που σχηματίστηκε τις προηγούμενες μέρες με τις αποφάσεις εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα.
Πρόκειται βέβαια για μια στάση που τους αφήνει από παντού έκθετους στους εργαζόμενους της χώρας.
Χαρακτηριστικά, οι ίδιες ακριβώς δυνάμεις του εργατοπατερισμού:
— Στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, όταν δεκάδες Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Συνδικάτα είχαν ήδη πάρει αποφάσεις για απεργία στις 8 Νοέμβρη, απέρριψαν συνολικά την πρόταση για απεργία, συνιστώντας στους εργαζόμενους… «υπομονή»!
— Στη συνέχεια, στις συνεδριάσεις της ΑΔΕΔΥ και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, καθώς το απεργιακό μέτωπο για τις 8 Νοέμβρη είχε ήδη δυναμώσει, ψήφισαν τελικά απεργία για τις 14 Νοέμβρη…
— Στη χτεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της ΓΣΕΕ, καθώς ήδη όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που έχουν πάρει απεργιακές αποφάσεις δούλευαν ενιαία για τις 14 Νοέμβρη, οι ίδιες και πάλι δυνάμεις που είχαν προτείνει αυτήν την ημερομηνία, αποφάσισαν τώρα απεργία σε άλλη ημερομηνία, ακόμα πιο αργά, στις 28 Νοέμβρη!
Στην άθλια αυτή μεθόδευση διακρίθηκε ο επικεφαλής του ΜΕΤΑ, Θ. Βασιλόπουλος: Ο ίδιος συνδικαλιστής που πριν από λίγες μέρες στο ΕΚΑ είχε προτείνει και ψηφίσει απεργία στις 14 Νοέμβρη, χτες στη ΓΣΕΕ, μετά από ένα λογύδριο για… την «αναποτελεσματικότητα των αγώνων», πρότεινε απεργία στις 28 Νοέμβρη! Πρόταση στην οποία έσπευσαν να συμφωνήσουν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, που αρχικά είχαν προτείνει απεργία για τις αρχές Δεκέμβρη…
Αντίστοιχα, συνδικαλιστές των ίδιων δυνάμεων που νωρίτερα χτες ψήφισαν απεργιακή κινητοποίηση στις αστικές συγκοινωνίες στις 14 Νοέμβρη, λίγο μετά, στη ΓΣΕΕ, ψήφισαν απεργία στις 28…
Το «παιχνίδι της κολοκυθιάς» που παίζουν από κοινού αυτές οι δυνάμεις δεν είναι βέβαια τυχαίο: Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ ούτε ήθελε ούτε και θέλει την πραγματοποίηση πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας. Γι’ αυτό και οι τρεις εν λόγω παρατάξεις αρχικά την είχαν από κοινού απορρίψει.
«Σύρθηκαν» σε αυτήν την απόφαση κάτω από τη σφοδρή πίεση που ασκήθηκε από τις εκατοντάδες απεργιακές αποφάσεις Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Σωματείων, πολύ περισσότερο μάλιστα από τη στιγμή που πολλαπλασιάζονταν οι απεργιακές αποφάσεις πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων όπου δεν πλειοψηφούν οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Μοναδική σκοπιμότητα και της χτεσινής στάσης της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ είναι το πώς θα υπονομεύσει το απεργιακό μέτωπο των εργαζομένων. Απ’ αυτόν τον στόχο δεν παραιτούνται ούτε μετά την απεργιακή απόφαση στην οποία αναγκάστηκαν να καταλήξουν χτες, καθώς εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία για τα συμφέροντα κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοσίας.
Μοιρασμένοι ρόλοι στην κοινή υπονομευτική γραμμή
Η κοινή αυτή υπονομευτική «γραμμή» αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των επικεφαλής των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ.
Ετσι, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος (ΠΑΣΚΕ), αφού για ώρα επιδόθηκε στις γνωστές επιθέσεις του κατά του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ επαναλαμβάνοντας τις άθλιες συκοφαντίες περί «βίαιων ενεργειών» κ.ο.κ., πιπίλισε τη γνωστή πλέον «καραμέλα» πως «δεν βλέπω να κινητοποιείται ο κόσμος, υπάρχει κατάρρευση της ψυχολογίας του» (!), επιχειρώντας να «ξεπλύνει» τις ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και να «θάψει» τις σημαντικές εστίες αντίστασης που αναπτύσσονται παρά την ολομέτωπη υπονομευτική τακτική των εργατοπατέρων. «Υπάρχει απεργομανία» (!), ανέφερε χαρακτηριστικά, για να εκφράσει τελικά τον πραγματικό πόνο του: «Δεν θα κάνουμε απεργία επειδή έτσι θέλει το ΠΑΜΕ!»…
Ακόμα πιο αποκαλυπτικός ο γγ της ΓΣΕΕ, Ν. Κιουτσούκης (ΔΑΚΕ), ξεκαθάρισε πως «δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να συμφωνήσουμε σε ημερομηνία για απεργία που ανακοινώθηκε από τον “Ριζοσπάστη”»!Προφανώς αυτό που τον ενόχλησε είναι ότι ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει καθημερινά τόσο τις αποφάσεις εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων για απεργία, όσο και τη ζωντανή δράση που ξεδιπλώνουν για την επιτυχία της, απέναντι στον απεργοσπαστικό ρόλο των εργατοπατέρων.
Από κοντά και ο τρίτος της «συνδικαλιστικής τρόικας», ο επικεφαλής του ΜΕΤΑ, Θ. Βασιλόπουλος, αφού έχυσε κι αυτός κροκοδείλια δάκρυα για την «αναποτελεσματικότητα των αγώνων», χαρακτήρισε «πεπατημένη» τις απεργίες και διακρίθηκε για άλλη μια φορά ως μοιρολογίστρα… «της ήττας» που υπέστη – κατά την… ανάλυσή του – το εργατικό κίνημα, πρότεινε απεργία στις 28 Νοέμβρη, σε αντίθεση με ό,τι είχε προτείνει και ψηφίσει στο ΕΚΑ η παράταξή του. Σε μια ακόμα… εμβριθή ανάλυση για τη «σωστή» και όχι τη «σεχταριστική γραμμή» που πρέπει να έχει το κίνημα, υποστήριξε προκλητικά ότι «καλά κάνουν τα σωματεία που υπέγραψαν μειώσεις ακόμα και 10% στους μισθούς για να “σώσουν” τις συμβάσεις και όχι να “πεθάνουν ταξικά”»!
Οι εργάτες αποφασίζουν τις απεργίες
Στην παρέμβασή του στη συνεδρίαση εκ μέρους της ΔΑΣ, ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, αφού σημείωσε πως από τις παρεμβάσεις της πλειοψηφίας γίνεται φανερό ότι το πρόβλημά τους είναι η αγωνιστική στάση του ΠΑΜΕ, κατέθεσε την πρόταση εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων για απεργία στις 14 Νοέμβρη, η οποία, όπως υπογράμμισε, δίνει και τη δυνατότητα αγωνιστικής κλιμάκωσης μπροστά στη διαδικασία ψήφισης του κρατικού προϋπολογισμού, ο οποίος θα φέρει νέο πετσόκομμα για τους εργαζόμενους.
Αναδεικνύοντας την προσπάθεια που ξεδιπλώνουν εκατοντάδες συνδικάτα για να γίνει η απεργία υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, σημείωσε: «Οι αποφάσεις πάρθηκαν με τεράστια προσπάθεια μέσα από την αξιοποίηση των συλλογικών διαδικασιών, Γενικών Συνελεύσεων, συσκέψεων, συγκεντρώσεων. Να αποφασίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, με τη συμμετοχή τους να εκφράσουν τη γνώμη τους. Να μπουν στη μάχη της οργάνωσης της απεργίας. Είναι σημαντική βοήθεια οι πρωτοβουλίες μεγάλων κλάδων, όπως των Οικοδόμων, των Τροφίμων, του Φαρμάκου, του Μετάλλου, των Λογιστών, των εργαζομένων στην COSCO… Αποτελεί σημαντικό στοιχείο ότι οι απεργιακές αποφάσεις πάρθηκαν με τη συμμετοχή μέχρι σήμερα 6.000 εργαζομένων, μόνο στην Αττική, στις συλλογικές διαδικασίες των συνδικάτων. Μας φτάνει αυτό; Οχι, δεν είμαστε ικανοποιημένοι, όμως δείχνει ότι ο δρόμος είναι αυτός και έτσι θα συνεχίσουμε».
«Η εργατική τάξη», υπογράμμισε, «πρέπει να δώσει απάντηση στη νέα επεξεργασμένη και με νέα χαρακτηριστικά επίθεση που δέχεται από την εργοδοσία και το πολιτικό της προσωπικό και φυσικά από την κυβέρνηση. Εδώ κρινόμαστε όλοι, αν θα συμβάλουμε στην οργάνωση της απάντησης αυτής όπως πρέπει και με την απαιτούμενη κλιμάκωση, ή αν θα συνεχιστεί ο εκφυλισμός των κινητοποιήσεων με “τουφεκιές” στον αέρα».
«Η γραμμή και το πλαίσιό μας είναι γνωστά, κρυστάλλινα και με αυτά παλεύουμε στο κίνημα. Εδώ, όμως, ο καθένας από την πλειοψηφία πρέπει να τοποθετηθεί ξεκάθαρα. Θα πάρει η ΓΣΕΕ απόφαση κινητοποίησης τέτοια που να βοηθάει έστω και τυπικά το εργατικό κίνημα να απαντήσει στην εφαρμογή του νόμου Βρούτση – Αχτσιόγλου ή θα πάρει απόφαση υπονόμευσης, στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής;».