Στο νομοσχέδιο για την πώληση του ΟΛΘ ΑΕ, που ψηφίστηκε 22/2 στη Βουλή, κατατέθηκε από το υπουργείο Άμυνας τροπολογία που αφορά «την επέκταση του προγράμματος των υποβρυχίων κατά 18.800.000 ευρώ».
Το ΚΚΕ ψήφισε «παρών» στην τροπολογία. Όπως τόνισε ο Γ. Δελής η κυβέρνηση «συνηθίζει κάθε 6 μήνες να καταθέτει μια ανάλογη τροπολογία» για την καταβολή των μισθών των εργαζομένων, ωστόσο η απαξίωση των ναυπηγείων συνεχίζεται όπως και η ομηρία των εργαζομένων. Υπενθύμισε ότι τα αραβογερμανικά μονοπώλια που εκμεταλλεύονται το ναυπηγείο έχουν πάρει κοντά 3 δισ. ευρώ και ακόμα να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα, έχουν αποδεκατίσει τις θέσεις εργασίας, ενώ από το 2012 δεν καταβάλλουν μισθούς στους 850 εργαζόμενους που έχουν απομείνει (από 2.000) και που από το 2014 πληρώνονται από το υπουργείο Άμυνας, αφού πρώτα προχώρησε σε μειώσεις 35%, έκοψε επιδόματα και επέβαλε ατομικές συμβάσεις.
Σημείωσε ακόμη πως το εμπορικό τμήμα του ναυπηγείου από το 2010 είναι κλειστό και σε διαδικασία εκποίησης των περιουσιακών του στοιχείων με απόφαση της ΕΕ και τόνισε:
«Η σημερινή κυβέρνηση, συνεχίζοντας, ξεδιπλώνει τους σχεδιασμούς της ΕΕ για τα ναυπηγεία παζαρεύει το μέλλον τους για να εξασφαλίσει νέο, ζεστό χρήμα και τα σχετικά προνόμια στους μονοπωλιακούς ομίλους χωρίς απολύτως καμία εξασφάλιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζο-μένων.
Το αδιέξοδο, τόνισε, του σημερινού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, στο οποίο βαδίζει και η σημερινή κυβέρνηση, είναι ολοφάνερο και καταστροφικό για τους εργαζομένους, αλλά και για τις παραγωγικές δυνατότητες που έχει αυτή η χώρα να τις θέσει σε όφελος του λαού».
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ & ΝΑΥΠΗΓΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ:
Η διέξοδος στην οργάνωση στη διεκδίκηση & την ανατροπή
Οι εξελίξεις, όσο και, πολύ περισσότερο, η πείρα που έχει συσσωρευτεί πρέπει να αξιοποιηθούν από τους εργαζόμενους, τόσο των Ναυπηγείων όσο και ευρύτερα.
Μαζί με την οργάνωση της πάλης για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, για τη διεκδίκηση των θέσεων εργασίας, των μισθών και των δεδουλευμένων, να δυναμώνει και η συζήτηση για το τι φταίει. Να συνειδητοποιείται ότι η πραγματική αιτία βρίσκεται στην ίδια την οργάνωση της παραγωγής με κριτήριο τη μεγιστοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους.
Και γι’ αυτό, όσες υποσχέσεις «αναζωογόνησης» κι αν δώσει η κυβέρνηση ΣΎΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όποια κι αν είναι τα «επενδυτικά σχήματα», που θα πάρουν τις υποδομές αυτές, είτε είναι η CΟSCO, είτε το Πολεμικό Ναυτικό, είτε είναι Έλληνες, είτε ξένοι επιχειρηματίες, αυτοί θα νοιαστούν για το κέρδος τους και όχι για τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα. Και όσο περισσότερο θωρακίζουν την κερδοφορία τους, τόσο περισσότερο θα τσακίζουν τους εργαζόμενους.
Η συσπείρωση με το ΚΚΕ, η οργάνωση στο Συνδικάτο, η αγωνιστική διεκδίκηση στους τόπους δουλειάς, είναι προϋποθέσεις για να περάσουν οι εργαζόμενοι στην αντεπίθεση, να διεκδικήσουν όλο τον πλούτο που παράγουν.
Αυτό απαιτεί την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Σε αυτήν την οικονομία – εξουσία μπορεί να πάρει σάρκα και οστά ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Ναυπηγικής Βιομηχανίας, που θα λειτουργεί προς όφελος του λαού, για τις ανάγκες της χώρας, προσφέροντας σταθερή δουλειά με δικαιώματα, συμβάλλοντας στην κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της νησιωτικής περιφέρειας και όλου του λαού.