Οι Ναυτεργάτες ως μαχητικό και έμπειρο τμήμα της Εργατικής Τάξης έχουν γράψει και γράφουν τη δική τους ιστορία, είναι γερό σκαρί και με την πάλη τους μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στη διαμόρφωση των όρων ενίσχυσης, ανασύνταξης του ναυτεργατικού και γενικότερα του εργατικού κινήματος για να βάλλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, στην πάλη κατά του κεφαλαίου και του επίλεκτου τμήματος του, του εφοπλιστικού κεφαλαίου, κατά της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που προσκυνάνε τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών.
Αυτό είναι κύριο ζήτημα.
Κι αυτό, επιβάλλει να ενταθούν οι προσπάθειες, “να σηκωθούν τα μανίκια” και να αξιοποιηθεί η πλούσια πείρα των ναυτεργατών με σαφή κατεύθυνση: μαζικά, ταξικά συνδικάτα με ικανότητα στην κινητοποίηση δυνάμεων, γερές βάσεις σε κάθε σωματείο και μέσα στα καράβια με αποδυνάμωση του εργοδοτικού -κυβερνητικού συνδικαλισμού, και συγκέντρωση δυνάμεων για να ενισχύεται ο αγώνας κατά του εφοπλιστικού κεφαλαίου και του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος.
Να χάνουν έδαφος οι κάθε λογής εκπρόσωποι των εφοπλιστικών συμφερόντων και της πολιτικής που κινείται στις ράγες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των εκμεταλλευτών, να αποδυναμώνονται οι άνθρωποι των ναυτιλιακών εταιρειών, κραγμένοι, η καλυμμένοι που κινούνται ύπουλα και με ψεύτικα συνθήματα προσπαθούν να φθείρουν συνειδήσεις και να χτυπήσουν το ταξικό κίνημα.
Μέσα σ αυτή την πορεία χρειάζεται να απομονώνεται η ναζιστική, εγκληματική οργάνωση της “Χρυσής Αυγής”, να μην μπορεί να σταθεί πουθενά και οι ναυτεργάτες μαζικά, να την αντιμετωπίζουν ως μαντρόσκυλο της εργοδοσίας, ως τσιράκια των εφοπλιστών.
Δεν ξεκινάμε σήμερα, το ναυτεργατικό κίνημα έχει δώσει μεγάλους αγώνες, πολύ σκληρές μάχες, έχει πείρα από συγκρούσεις στον Πειραιά και τα άλλα λιμάνια, έχει δοκιμαστεί σε δύσκολες καταστάσεις.
Η προσφορά της πάλης της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ) είναι πολύ μεγάλη. Η ΠΕΜΕΝ έχει αντιπαλέψει και αντιπαλεύει κάθε ναυτεργατιό πρόβλημα, η σφραγίδα της έχει μπει σε κάθε δικαίωμα, σε κάθε κατάκτηση των ναυτεργατών για τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, τις συντάξεις, την κοινωνική Ασφάλιση.
Είναι πολύ σημαντική η συμβολή του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ που καταφέρνει για πολλά χρόνια, μέσα από πολύ μεγάλες δυσκολίες, να εκπροσωπεί επάξια τα συμφέροντα του κλάδου, και να μάχεται με δύναμη ενάντια στον αντίπαλο.
Πολύ ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ο αγώνας της Ένωσης Μαγείρων που ακατάπαυστα μέσα στα καράβια και σε συντονισμό δράσης με την ΠΕΜΕΝ και το ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των Μαγείρων, συνολικά του ξενοδοχειακού προσωπικού, βάζοντας το δικό του λιθάρι στην πάλη για τα ναυτεργατικά δικαιώματα.
Η συνεχής δράση αυτών των συνδικαλιστικών οργανώσεων, η συνάντηση τους με τους συνταξιούχους, με το σωματείο της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων (ΠΕΣ-ΝΑΤ) που μάχεται καθημερινά, και ο συντονισμός με τους αγωνιστικούς συνδυασμούς στα άλλα σωματεία είναι δύναμη στην υπηρεσία των ναυτεργατών κι αυτή η δύναμη επιβάλλεται να αγκαλιαστεί πιο πολύ, να στηριχτεί και να ενισχυθεί από όλους τους συναδέλφους, πιο αποφασιστικά.
Το ταξικό κίνημα έχει τη θέληση να εκπροσωπήσει μαχητικά τα ναυτεργατικά συμφέροντα, να συμβάλλει στην κλιμάκωση της πάλης για τις Συλλογικές Συμβάσεις, για να καταργηθούν τα αντεργατικά μέτρα που ρημάζουν τους μισθούς και τις συντάξεις, να στηριχτούν ακόμα περισσότερο οι σπουδαστές των Ακαδημιών, των ναυτικών σχολών και των αιτημάτων τους, να δυναμώσει η παρέμβαση δίπλα στους συναδέλφους μας, στα ποντοπόρα, στα ακτοπλοϊκά, στα ποστάλια, στα ρυμουλκά, σε όλες τις κατηγορίες των πλοίων.
Δεν αρκεί η αγανάκτηση, τώρα ο αγώνας έχει μεγάλες απαιτήσεις και σε αυτό τον αγώνα επιβάλλεται να μπει στα γεμάτα ο κάθε ναυτεργάτης που έχει ακόμα μεροκάματο, να μπει ο άνεργος, παλαιότεροι και νεώτεροι συνάδελφοι μας.
Αυτό θα δώσει δύναμη, θα πολλαπλασιάσει τις δυνάμεις του κλάδου, θα διαμορφώσει μια νέα κατάσταση και θα βάλλουν πιο γερά θεμέλια για την ανάπτυξη των ναυτεργατικών κινητοποιήσεων.
Σήμερα απαιτείται σκέψη και εξαγωγή συμπερασμάτων από τις εξελίξεις ώστε να γενικευτεί η εκτίμηση που τονίζει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέσα από ψευτοαριστερή φρασεολογία και ανέξοδες φανφάρες, συνέχισε την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, υπηρετεί αδίστακτα και με σχέδιο το κεφάλαιο, τα συμφέροντα των εφοπλιστών.
Όλα αυτά τα κάλπικα συνθήματα που εκστομίζει η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της πλουτοκρατίας περί ανάπτυξης, περί “δίκαιης ανάπτυξης” τα έχουμε ακούσει πολλές φορές και σήμερα γνωρίζουμε καλά ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν αφορά τους, εργαζόμενους, τους ναυτεργάτες και τις οικογένειες αλλά τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Μέσα σε ένα άδικο σύστημα δεν υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη.
Οι δυνάμεις του κεφαλαίου πάτησαν στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης και την φόρτωσαν στις πλάτες των εργαζομένων, τα μνημόνια και οι εκατοντάδες νόμοι-σφαγείο που ψηφίστηκαν από τη ΝΔ , το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παραμένουν και σημαίνουν συναγερμό, οι Συλλογικές Συμβάσεις συγκεντρώνουν την εχθρότητα της αντιλαϊκής πολιτικής, του εφοπλιστικού κεφαλαίου κα των άλλων τμημάτων που ληστεύουν τον εργατικό μόχθο.
Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων απαλλάσσει τους εφοπλιστές από τη φορολογία και τη φορτώνει στους εργαζόμενους, στους ναυτεργάτες. Κρέμεται συνεχώς πάνω από το κεφάλι μας ο τρομερός ΕΝΦΙΑ, ο φόρος “αλληλεγγύης”, ο φόρος εισοδήματος και οι έμμεσοι φόροι που τρώνε το εργατικό, λαϊκό εισόδημα. Καιροφυλακτεί η μείωση του αφορολόγητου που είναι ένα ένα ακόμα σκληρό χτύπημα κατά των εργατικών – λαϊκών οικογενειών.
Ο νόμος Κατρούγκαλου δεν έχει εξαντλήσει τις καταστροφικές του συνέπειες, ο λαλίστατος κ. Τσίπρας, εχει στήσει πολύ επικίνδυνες παγίδες. Είναι σε εξέλιξη νέα μείωση των συντάξεων, κατά 18 % και πάνω.
Στις συνθήκες αυτές δεν έχει κανένας ναυτεργάτης το δικαίωμα να μένει στην άκρη, να περιμένει, να προσδοκά κάτι από την πολιτική που έχει πλέον πολύπλευρα δοκιμαστεί και έχει αποδειχθεί πως είναι με την πλευρά των αντιπάλων των εργατών της θάλασσας.
Μέσα στην κρίση οι εφοπλιστές αύξησαν τα πλούτη τους, έκαναν πολλά ρεκόρ ! πατώντας στην εκμετάλλευση των ναυτεργατών και απολαμβάνοντας ατέλειωτα προνόμια του καπιταλιστικού κράτους και των κυβερνήσεων του κεφαλαίου.
Οι εφοπλιστές προκαλούν καμαρώνοντας για το δήθεν επιχειρηματικό τους δαιμόνιο.
Η πλειοψηφία της ΠΝΟ είναι για πολλά χρόνια εργαλείο στα χέρια του εφοπλιστικού κεφαλαίου, έχει κάνει ζημιά και αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί, οι ναυτεργάτες έχουν τη δύναμη να την αλλάξουν.
Οι παραγωγοί του πλούτου δεν μπορούν να μένουν στην άκρη! Χρειάζεται να πάρουμε αποφάσεις, να δώσουμε δύναμη στο ταξικό κίνημα, να μπούμε μέσα στα σωματεία, να αλλάξουμε το συσχετισμό δύναμης.
Χωρίς καθυστέρηση να δυναμώσουμε την οργάνωση και την πάλη για τις Συλλογικές Συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς, για να μην περάσουν καμιά μείωση των συντάξεων, να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι και να αποκατασταθούν οι απώλειες που είχαν οι ναυτεργάτες στη διάρκεια της κρίσης.
Γ. Νησιώτης