- Του Πέτρου Κρίκη* στο «902.gr»
Όταν το 2008, η κυβέρνηση της ΝΔ με την στήριξη των ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και την ανοχή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παραχωρούσαν την «προίκα» των 143,5 στρεμμάτων και την έκδοση άδειας για κατασκευή «γηπέδου – μαγαζιού» στον τότε μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ ΑΕΛ, το ΚΚΕ έθετε στο λαό της πόλης ένα καίριο ερώτημα «γήπεδο από ποιον και για ποιον;».
Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη θέση που εξ’ αρχής πήρε το ΚΚΕ, ότι το γήπεδο δεν θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των τμημάτων του ερασιτέχνη, πόσο δε μάλλον τις λαϊκές ανάγκες για άθληση, αλλά τα επιχειρηματικά συμφέροντα που ανέλαβαν την εκμετάλλευσή του για 49 χρόνια. Γι’ αυτό απαιτούσε γήπεδο κρατικό, γήπεδο Λαϊκή περιουσία, όχι «μαγαζί» του εκάστοτε επιχειρηματία.
Οι διενέξεις του τελευταίου διαστήματος ανάμεσα στον ιδιοκτήτη της «Γήπεδο ΑΕ» και πρώην προέδρου της ΠΑΕ ΑΕΛ κ. Πηλαδάκη και στον σημερινό μεγαλομέτοχο κ. Κούγια, επιβεβαιώνουν ότι μπροστά στα επιχειρηματικά συμφέροντα μόνο προσχήματα αποτελούν η ιστορικότητα ομάδων, τα δικαιώματά τους και των φιλάθλων τους. Όταν αυτά τα συμφέροντα θίγονται, τότε ξεσκεπάζεται το πραγματικό πρόσωπο και αποκαλύπτεται η αλήθεια. Οι ανταγωνισμοί και ο πόλεμος συμφερόντων ανάμεσα σε μερίδες του κεφαλαίου που εκτυλίσσεται το τελευταίο διάστημα, με αφορμή το θέμα της «έξωσης» της ποδοσφαιρικής ομάδας από το «AEΛ FC ARENA», αποτελεί σύνηθες φαινόμενο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Το τελευταίο διάστημα επιδιώκεται από κάποιους να εμφανιστούν ως προστάτες και θεματοφύλακες της ιστορικής ομάδας της πόλης μας. Αυταπατώνται οικτρά αν νομίζουν ότι ο λαός είναι «λωτοφάγος» και έχει ξεχάσει το ρόλο που έπαιξαν σ’ αυτή την υπόθεση. Είναι γνωστό σε όλη την πόλη και καλά θα κάνουν ορισμένα «σαΐνια» της δημοσιογραφίας να «ξεθάψουν» τις ανακοινώσεις του ΚΚΕ και της δημοτικής του παράταξης εκείνη την εποχή («Δημοτικής Συνεργασίας»), για να «θυμηθούν» ποιος πραγματικά αντιτάχθηκε στην παράδοση του «φιλέτου» των 143,5 στρεμμάτων στον τότε μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ ΑΕΛ. Είναι επίσης γνωστός ο ρόλος που έπαιξαν οι τοπικοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ΝΔ, που ψήφισαν στη Βουλή και με τα δυο χέρια, ανάμεσά τους και o σημερινός περιφερειάρχης κ. Αγοραστός, όπως επίσης και σύσσωμη η δημοτική ομάδα του κ. Τζανακούλη που σήμερα είναι διασπασμένη στα δυο, καθώς και εκείνοι των κ.κ. Σάπκα (ΠΑΣΟΚ), Καλογιάννη (ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ), που αποτελούν τη σημερινή δημοτική αρχή. Ο σημερινός δήμαρχος μάλιστα με τα «ήξεις – αφίξεις» του έριχνε νερό στο μύλο του αποπροσανατολισμό για τη χρήση του έργου.
Όλοι τους, πλην των εκλεγμένων κομμουνιστών δημοτικών συμβούλων, παραβρέθηκαν παραμονές των δημοτικών εκλογών του 2006 σε γνωστό ξενοδοχείο της πόλης, δίνοντας τα διαπιστευτήριά τους στον τότε μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ ΑΕΛ. Και τι δεν είπαν για να ξεγελάσουν προς άγραν ψήφων. Καλλιέργησαν αυταπάτες ότι το γήπεδο θα ανήκει στην πόλη, ότι θα «ανοίξουν οι δουλειές» για τους ντόπιους μικροεπιχειρηματίες, ότι θα βρει δουλειά ο κόσμος κ.ά. Απ’ αυτή τη γραμμή δεν ξέφυγαν (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) και τα «δημοσιογραφικά τρολ» της εποχής, που νυχθημερόν «λιβάνιζαν» τον τότε μεγαλομέτοχο «σπρώχνοντας» τις εξελίξεις. Είναι επίσης γνωστό πώς «αξιοποιήθηκαν» οι οργανωμένοι οπαδοί και από ποιους. Η ζωή απέδειξε περίτρανα ότι όχι μόνο δεν «άνοιξαν οι δουλειές», αλλά όσοι ενεπλάκησαν στο έργο «ακόμη κλαίνε», οι περιβόητες θέσεις εργασίες έγιναν «μπαλάκι» στα επιχειρηματικά παιχνίδια και τους ανταγωνισμούς, η «ιδιωτική πρωτοβουλία» κατασκευάζει έργα προς τέρψη κερδών και μόνο, ενώ η ΑΕΛ, που τόσο πολύ της «άξιζε» ένα καινούργιο γήπεδο, όπως ομολόγησε και ο σημερινός της ιδιοκτήτης, ψάχνει να βρει εκτός πόλης γήπεδο για να παίξει!
Τελικά αποδείχτηκε ότι μόνο το ΚΚΕ πάλευε πραγματικά για να φτιαχτεί γήπεδο για την ΑΕΛ, που θα ανήκε πραγματικά στο λαό και κατ’ επέκταση στην πόλη. Όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις παρέδωσαν τη δημόσια περιουσία της πόλης στις ορέξεις των επιχειρηματικών συμφερόντων. Η νεολαία, οι εργαζόμενοι της πόλης και της περιοχής, χρειάζεται να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα από τις τελευταίες εξελίξεις. Να μη συνταχθούν με καμιά πλευρά ή μερίδα του κεφαλαίου στον πόλεμο συμφερόντων που διεξάγουν μεταξύ τους για τη «λεία» των κερδών. Εξάλλου το κεφάλαιο είναι που όλα αυτά τα χρόνια σύσσωμο έχει κηρύξει τον πόλεμο στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, τσακίζοντας και την τελευταία κατάκτηση και δικαίωμά του. Καμιά αυταπάτη για την «ιδιωτική πρωτοβουλία» που είναι και επιδοτούμενη από τον κρατικό κορβανά και ληστεύει τον πλούτο που παράγει ο εργαζόμενος. Να παλέψουν, ώστε όλες οι αθλητικές υποδομές να γίνουν λαϊκή περιουσία. Χρειάζεται τώρα η ευρύτερη δυνατή συσπείρωση κοινωνικών δυνάμεων, η ενίσχυση του ΚΚΕ, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία – οικονομία, αυτή είναι η μόνη συμφέρουσα λύση για το λαό. Εκεί όπου οι υποδομές για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό ενταγμένες στον πανεθνικό σχεδιασμό, θα εξασφαλίζονται δωρεάν για όλο το λαό, μέσα από ένα Ενιαίο Δημόσιο Φορέα, που θα έχει την ευθύνη του σχεδιασμού, της υλοποίησης και της συντήρησής τους.
Στις διεκδικήσεις επιβάλλεται να προταθεί:
- Σύγχρονες, δημόσιες, ανοιχτές και δωρεάν σε όλους τους αθλούμενους αθλητικές εγκαταστάσεις. Αύξηση των επιχορηγήσεων για τα Εθνικά Αθλητικά Κέντρα (ΕΑΚ), με μαζικούς μόνιμους διορισμούς που θα καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες συντήρησης και λειτουργίας.
- Κατάργηση του «επαγγελματικού» αθλητισμού (ΠΑΕ-ΚΑΕ) που βασίζεται στις επιχειρηματικές δράσεις.
- Μετακίνηση των ΠΑΕ-ΚΑΕ στο νομικό πλαίσιο που διέπει της Ανώνυμες Εταιρείες στο υπουργείο Ανάπτυξης.
- Η συμμετοχή όλων στα αθλητικά σωματεία να είναι ελεύθερη, η συνδρομή των μελών συμβολική και η προπόνηση δωρεάν. Να στηριχθούν τα παιδιά των ανέργων και να μην υπάρχουν αποκλεισμοί από την Άθληση, λόγω αδυναμίας κάλυψης εξόδων.
- Αύξηση των τακτικών επιχορηγήσεων από τη ΓΓΑ των αθλητικών ομοσπονδιών και των σωματείων, με την σταθερή και άμεση καταβολή της κάθε έτος. Άμεση τακτοποίηση των οικονομικών εκκρεμοτήτων από παρελθόντα έτη με ευθύνη του κράτους.
*Ο Πέτρος Κρίκης είναι μέλος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ