Η Τομεακή Επιτροπή Χίου του ΚΚΕ, στο πλαίσιο των 100 χρόνων από την ίδρυση του Κόμματος και των εκδηλώσεων που οργανώνονται σε όλη την Ελλάδα, πραγματοποίησε με επιτυχία κεντρική εκδήλωση στη Χίο την Παρασκευή 27 Ιούλη στις 20.00 στην πλατεία Βουνακίου, με θέμα «100 χρόνια ΚΚΕ – Πρωτοπόρο στην πάλη για τη φιλία των λαών Ελλάδας – Τουρκίας. Ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό».
Tην εκδήλωση άνοιξε η Μαρίνα Κυριακού, Γραμματέας της ΤΕ Χίου του ΚΚΕ, ακολούθησε χαιρετισμός της Μπουρτσάκ Όζογλου, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας και ομιλία του Ελισαίου Βαγενά, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ.
Η εκδήλωση έκλεισε με ένα ιδιαίτερο μουσικοαφηγηματικό αφιέρωμα με έμφαση στην περίοδο της μικρασιατικής εκστρατείας και καταστροφής, το ρόλο του ΣΕΚΕ, μετέπειτα ΚΚΕ, στην πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για το σοσιαλισμό.
Πιο αποτελεσματική η πάλη του λαού με ισχυρότερα ΚΚ σε Ελλάδα και Τουρκία
Στην εκδήλωση χαιρέτισε η Μπουρτσάκ Όζογλου, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, η οποία αφού εξέφρασε την αλληλεγγύη του ΚΚΤ στον ελληνικό λαό για τα θύματα των πρόσφατων δολοφονικών πυρκαγιών, σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Είμαι σήμερα εδώ σαν γείτονάς σας από τη Μικρά Ασία, σαν αδελφή σας από την περιοχή του Αιγαίου και σαν σύντροφός σας στην πάλη για το σοσιαλισμό. Σας χαιρετώ σήμερα, σε αυτήν τη μέρα που γιορτάζετε τα 100 χρόνια της επαναστατικής πρωτοπόρας πάλης σας, εκ μέρους του Κόμματός μου, του ΚΚ Τουρκίας (ΚΚΤ).
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το KKE ποτέ δεν έσκυψε το κεφάλι του στην εξουσία του κεφαλαίου. Ήταν πάντα ένα Κόμμα αγωνιστικής δράσης, με βαθιές ρίζες στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα γενικά, αφιερωμένο στην πάλη για το σοσιαλισμό.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Η αδελφική σχέση μεταξύ των Κομμάτων μας, του KKE και του TKP, ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια του 20ού αιώνα, μία αδελφική σχέση βασισμένη στην πολιτική προς όφελος της εργατικής τάξης ξεκίνησε να ανθίζει. Θυμόμαστε ότι αυτή η αδελφική σχέση, που θα κρίνει το μέλλον, ξεκίνησε όταν οι Έλληνες κομμουνιστές αντιστάθηκαν ενάντια στην κατοχή της Ανατολίας. Στη συνέχεια η αδελφική σχέση μεταξύ του ΚΚΕ και του ΚΚΤ ενισχύθηκε με την ένταξή τους στην Κομμουνιστική Διεθνή (ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ). Κομμουνιστές από την Τουρκία πολέμησαν στις γραμμές του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου πόλεμου.
Όμως, πρέπει να σημειώσουμε ότι η διεθνιστική συνεργασία μεταξύ του ΚΚΕ και του ΚΚΤ ιδιαίτερα ξεκίνησε μετά τα γεγονότα του 1990, ιδιαίτερα σε σχέση με την περιοχή μας και για την παγκόσμια επανάσταση. Αυτό επιβεβαιώθηκε από το ό,τι τα δύο Κόμματά μας έκαναν μία συμμαχία αντίστασης ενάντια στη διάλυση των Κομμουνιστικών Κομμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο, στις χώρες μας. Το ΚΚΤ και το ΚΚΕ, ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, θεωρούσαν τη σοσιαλιστική επανάσταση ως επίκαιρη και επείγουσα και τοποθετούσαν το προλεταριάτο ως την πρωτοπορία της.
Μετά από μία διεφθαρμένη εκλογική διαδικασία και σε μία χώρα που βρίσκεται στον προθάλαμο του βαθιού φασισμού, το ΚΚΤ σήμερα θέτει ως προτεραιότητα την οργάνωση του λαού που έχει εκφράσει βαθιά δυσαρέσκεια με αυτήν την κοινωνική τάξη πραγμάτων, όμως ακόμη δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη για την ολοκληρωτική ανατροπή της, μετά από μία αλλαγή “ανακουφιστική” εντός του πλαισίου του παρόντος συστήματος με τη βοήθεια των εκλογών. Με τη διακήρυξή του 19 σημείων, που εκδόθηκε μία εβδομάδα πριν τις εκλογές, το ΚΚΤ διατράνωσε: Εθνικοποίηση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, άρνηση του εξωτερικού χρέους της χώρας και ριζοσπαστική ανάκτηση της κοσμικότητας. Το ΚΚΤ είναι αποφασισμένο να προπαγανδίσει την απαίτηση να αλλάξει η κοινωνική τάξη πραγμάτων.
Για άλλη μία φορά ευχαριστούμε τους συντρόφους του ΚΚΕ για την αλληλεγγύη τους και τη στήριξή τους στην καμπάνια μας “Αυτή η Κοινωνική Τάξη Πραγμάτων Πρέπει να Αλλάξει”, και στην πάλη μας για το σοσιαλισμό ενάντια σε αυτό το αντιδραστικό ρεύμα.
Γνωρίζουμε πόσο ζωτικής σημασίας είναι για τα δύο γειτονικά Κόμματα να πιστεύουν στην επικαιρότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης και να συνεργάζονται για την προετοιμασία, την προστασία της και την ανάπτυξή της στην περιοχή μας. Και ξέρουμε ότι η συνεργασία μεταξύ των Κομμάτων μας θα γίνει ακόμη βαθύτερη στις πιο δύσκολες μέρες που έρχονται.
Με ισχυρότερο ΚΚΤ και ΚΚΕ σίγουρα θα έχουμε τη δύναμη να παλέψουμε πιο αποτελεσματικά για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής – καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων, για την κοινωνική απελευθέρωση της εργατικής τάξης παγκοσμίως, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.
Ζήτω η ιστορική αδελφική σχέση ΚΚΕ και ΚΚΤ!
Ζήτω η πάλη για τη σοσιαλιστική επανάσταση!».
Κοινά τα ταξικά συμφέροντα της εργατικής τάξης σε Ελλάδα και Τουρκία
Στην ομιλία του, ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, αφού αναφέρθηκε στις δολοφονικές πυρκαγιές στην Αττική και εξέφρασε τα συλλυπητήρια προς τις οικογένειες των θυμάτων, αναφέρθηκε στις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των προκατόχων της. Σημείωσε πως «η οργή, η αγανάκτηση, που όλοι νιώσαμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα για την παραπάνω κατάσταση, πρέπει να γίνουν γόνιμος προβληματισμός και «αιτία πολέμου» με την πολιτική που θυσιάζει την προστασία της ζωής και της λαϊκής περιουσίας».
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, σχέσεις συνεργασίας κι ανταγωνισμού των αστικών τάξεων, με έκδηλη και την ξένη ανάμειξη
Ο Ελ. Βαγενάς παρουσίασε τις θέσεις του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή μας.
Απαντώντας στο ερώτημα «Τι είναι, όμως, εκείνο που εμποδίζει δύο λαούς, που ζούνε σε δυο χώρες που βρέχονται από τη θάλασσα του Αιγαίου, να ζήσουν δίπλα – δίπλα ειρηνικά;». Σημείωσε, μεταξύ άλλων: «Οι αιτίες δεν είναι άλλες από τις σχέσεις, που διαμορφώνουν οι κυρίαρχες και στις δύο χώρες τάξεις. Οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας. Μιλάμε, δηλαδή, για ένα κατεξοχήν ταξικό ζήτημα. Σήμερα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις χαρακτηρίζονται πότε από τη συνεργασία, με τα “λεφούσια” των κυβερνητικών παραγόντων και επιχειρηματιών να περιδιαβαίνουν στις διάφορες συνεδριάσεις του “Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Τουρκίας – Ελλάδας” και πότε από τον ανταγωνισμό.
Κι εδώ, σ’ αυτό το δεύτερο σκέλος βλέπουμε από τη μια τις φιλοδοξίες που έχει η αστική τάξη της Ελλάδας να αναβαθμίσει τις θέσεις της στα Βαλκάνια και στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, επωφελούμενη και από την δυσχέρεια που αντιμετωπίζουν αυτήν την περίοδο οι σχέσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ με την Τουρκία, κι από την άλλη βλέπουμε τις φιλοδοξίες που έχει η αστική τάξη της Τουρκίας. Η τελευταία επιδιώκει να παίξει έναν ισχυρότερο ρόλο στις εξελίξεις, όχι μόνον περιφερειακό, αλλά ακόμη και παγκόσμιο. Στη βάση αυτή η αστική τάξη της Τουρκίας όχι μόνον αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, επιδιώκοντας να βάλει στο χέρι τμήμα του ενεργειακού πλούτου που υπάρχει, όχι μόνον αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, επιδιώκοντας και τη “ντε γιούρε” διχοτόμηση της Κύπρου, αλλά σήμερα έχει εισβάλει και διατηρεί στρατούς κατοχής σε 3 χώρες, εκτός της Κύπρου, στο Ιράκ και πρόσφατα στη Συρία. Στέλνει στρατεύματα και φτιάχνει στρατιωτικές βάσεις εκτός της Τουρκίας, όπως στο Κατάρ, στη Σομαλία, στην Αλβανία. Από την άλλη επιδιώκει να αξιοποιήσει για τα σχέδιά της τα ζητήματα του θρησκεύματος και των μειονοτήτων.
Το Κόμμα μας έχει διαχρονικά τονίσει πως ο λαός, τόσο της Ελλάδας, όσο και της Τουρκίας, δεν πρέπει να τρέφουν καμία ελπίδα από αυτά τα περιφερόμενα ελληνοτουρκικά υπουργικά επιτελεία, που το μόνο που επιδιώκουν είναι η αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματιών, μέσα από τη ληστεία των κόπων των εργαζομένων. Επιπλέον οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν και από την επικίνδυνη εμπλοκή σε πολεμικούς σχεδιασμούς, από τους οποίους μόνοι χαμένοι είναι οι λαοί, γιατί αυτοί είναι που “πληρώνουν το μάρμαρο” σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
Τέτοιοι, π.χ. επικίνδυνοι σχεδιασμοί είναι αυτοί που προβάλλει η αστική τάξη της Τουρκίας με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, με τη λογική των “γκρίζων ζωνών” στο Αιγαίο και παραβιάσεων του εναέριου και θαλάσσιου χώρου, αλλά και της αξιοποίησης κατά το δοκούν των μειονοτικών ζητημάτων. Επιπλέον, δεν μπορούμε να εξετάσουμε σωστά τις εξελίξεις και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εάν δεν γίνει κατανοητό πως αυτές αποτελούν μια “ψηφίδα” των γενικότερων πολύ επικίνδυνων εξελίξεων, που σήμερα βλέπουμε να χαρακτηρίζουν ολόκληρο το ιμπεριαλιστικό σύστημα. Γιατί τη “σκιά” της στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ρίχνει κι η εμπλοκή των ιμπεριαλιστικών οργανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, καθώς κι ο σκληρός ανταγωνισμός των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τα μερίδια των αγορών, τα κοιτάσματα του φυσικού πλούτου στην Ανατολική Μεσόγειο και τους δρόμους μεταφοράς».
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ο «σφουγγοκωλάριος» των βρώμικων υποθέσεων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αναφερόμενος στις ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σημείωσε πως «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι έκθετη γιατί, εκτός των άλλων, καλλιεργεί στον ελληνικό λαό ένα κλίμα εφησυχασμού, λέγοντας πως τα προβλήματα επιλύονται μέσω του διαλόγου, όπως τώρα με τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Μάλιστα ισχυρίζεται πως «έχει σηκώσει ψηλά τα μανίκια» της και θα ακολουθήσουν οι συμφωνίες με την Αλβανία, η επίλυση του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών ζητημάτων. Εκείνο, όμως που κρύβει επιμελώς η κυβέρνηση, είναι πως η συμφωνία με την ΠΓΔΜ διατηρεί το σπέρμα του αλυτρωτισμού και έγινε στα πλαίσια του σφοδρού ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, για να μπορέσουν τα Δυτικά Βαλκάνια να ενταχθούν οργανικά στα σχέδια του ευρω-νατοϊκού ιμπεριαλισμού, κόντρα στα σχέδια της Ρωσίας. Εξέλιξη που επιβεβαιώνεται και από την διπλωματική κρίση που προέκυψε στις σχέσεις με τη Ρωσία.
Όπως επίσης η κυβέρνηση αποσιωπά ότι η συμφωνία που ετοιμάζει με την Αλβανία, πάλι για μπορέσει αυτή να ενταχθεί στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, θα αποτελέσει «πιλότο» και για το πολύ επικίνδυνο «παζάρι» με την αστική τάξη της Τουρκίας για τα ζητήματα των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο.
Η κυβέρνηση, αλλά και η ΝΔ, τα άλλα αστικά κόμματα, διακηρύσσουν πως πρέπει η χώρα μας να εναρμονιστεί πλήρως με τα συμφέροντα των συμμάχων μας, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ κι υπόσχονται πως αυτοί οι ισχυροί δήθεν «σύμμαχοί» μας, δεν θα μας αφήσουν έτσι, θα μας υπερασπιστούν. Αυτό έκανε η κυβέρνηση κι όλο το προηγούμενο διάστημα ακόμη και με τη σύλληψη των 2 Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο, που πότε διαβεβαίωνε πως όπου να ‘ναι θα αφεθούν ελεύθεροι, και πότε μίλαγε για «σύνηθες περιστατικό» και πως θα τους απελευθερώσει το ΝΑΤΟ. (…) Η Ιστορία έχει δείξει πως ούτε η συσσώρευση όπλων, ούτε τα παζάρια ανάμεσα στις αστικές τάξεις είναι ικανά να σταματήσουν έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ακόμη κι αν οι αστικές τάξεις έρθουν σε συμφωνίες, αυτές είναι εφήμερες και προσωρινές, γιατί διατηρούνται αναλλοίωτες οι αιτίες που οδηγούν στον πόλεμο.
Το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στην κοινή δράση του ΚΚΕ και του ΚΚ Τουρκίας, σημειώνοντας πως: «Σχετικά πρόσφατα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (ΚΚΤ), μπροστά στη φετινή Εργατική Πρωτομαγιά, κάλεσαν τους λαούς των δύο χωρών και της περιοχής μας να δυναμώσουν την κοινή πάλη ενάντια στις αστικές κυβερνήσεις και την αντιλαϊκή πολιτική, στο κεφάλαιο και την εξουσία του. Να καταδικάσουμε μαζικά τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και να αναπτύξουμε την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για το σοσιαλισμό, που είναι το μέλλον των λαών.Ταυτόχρονα το ΚΚΕ και το ΚΚΤ, που συνεργαζόμαστε στενά και στα πλαίσια της πάλης για την επαναστατική ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, υποστηρίξαμε τη θέση για μη αλλαγή των συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν και παλεύουμε για απεμπλοκή των δύο χωρών από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από ΝΑΤΟικές και άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, απαιτούμε να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.
Τα δύο κόμματά μας εκτιμούν πως οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα μεταξύ τους. Έχουν συμφέρον να διεκδικήσουν να ζούνε ειρηνικά και να παλεύουν για το δικό τους μέλλον, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η πείρα και των δύο λαών έχει αποδείξει ότι η συμμετοχή των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ και η επέκταση αυτού του ιμπεριαλιστικού στρατιωτικού κέντρου στην περιοχή στρέφονται κατά των λαών και της ειρήνης. Και τα δύο ΚΚ θα συνεχίσουμε την πάλη τους για την αποδέσμευση των χωρών μας από το ΝΑΤΟ. Εκτιμούμε επίσης πως η ΕΕ είναι μια διακρατική ένωση του κεφαλαίου και γίνεται συνεχώς πιο επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα.
Τα Κόμματά μας τάσσονται κατά της ένταξης νέων χωρών, όπως της Τουρκίας στην ΕΕ, και υποστηρίζουμε το δικαίωμα του κάθε λαού να αγωνίζεται για την αποδέσμευση από αυτήν την ιμπεριαλιστική ένωση, στόχο για τον οποίο παλεύει διαχρονικά, με συνέπεια, το ΚΚΕ και τον οποίο μπορεί να εγγυηθεί μόνον η εργατική – λαϊκή εξουσία. Τα κόμματά μας απευθύνονται στους λαούς των δύο χωρών, στους λαούς της περιοχής και τους καλούμε να δυναμώσουμε τον αγώνα κατά του εκμεταλλευτικού συστήματος, που γεννάει κρίσεις, ανεργία, φτώχεια, προσφυγιά, μορφωτική – πολιτιστική υποβάθμιση, επεμβάσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Θα ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο τις προσπάθειες για την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, την κοινωνική συμμαχία με τα καταπιεζόμενα από τα μονοπώλια λαϊκά στρώματα, για να αναπτυχθεί η ταξική πάλη, η πάλη για την εργατική εξουσία, για το σοσιαλισμό, που στις μέρες μας είναι πιο επίκαιρος κι αναγκαίος.Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι, οι εργαζόμενοι και στις δύο χώρες πρέπει να αντιπαλέψουν τον εθνικισμό, που κρύβει πως οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, στην Τουρκία και σε άλλες χώρες έχουμε σήμερα τον ίδιο αντίπαλο: τα μονοπώλια, τον καπιταλισμό, τις κυβερνήσεις τους και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους.
ΟΙ εργαζόμενοι στις δύο χώρες πρέπει να γυρίσουν την πλάτη τους και στον αστικό κοσμοπολιτισμό, που καλλιεργεί στους λαούς την κάλπικη ψευδαίσθηση, πως δήθεν μέσα από κοινά επιχειρηματικά σχέδια, από κοινά υπουργικά συμβούλια, από διπλωματικά παζάρια και στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ θα επέλθει δήθεν ειρήνη κι ασφάλεια. Το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ, οι ΗΠΑ είναι εμπρηστές των πολέμων. Η “ειρήνη” των κοινών επιχειρηματικών σχεδίων, των αστικών διαβουλεύσεων είναι αυτή που προετοιμάζει τους επόμενους πολέμους. Σήμερα χρειάζεται να δυναμώσει η λαϊκή πάλη που θα απαιτεί καμιά συμμετοχή στα επικίνδυνα σχέδια των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ.
Εχθροί μας δεν είναι οι γείτονες λαοί, είναι οι κυβερνήσεις, οι αστικές τάξεις, οι βάσεις και οι ΝΑΤΟικοί, συνολικά οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Απαιτούμε να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Να επιστρέψουν οι στρατιωτικοί από αποστολές εκτός συνόρων.
Η κοινή πάλη του ΚΚΕ και του ΚΚΤ “για να αλλάξει αυτή η τάξη πραγμάτων”, για να ανατραπεί το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, που γεννοβολά κρίσεις και πολέμους, για να οικοδομηθεί μια νέα κοινωνία και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, όπου η εργατική τάξη θα έχει την εξουσία και όπου την οικονομία δεν θα την κινεί το καπιταλιστικό κέρδος, αλλά η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού, είναι η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη και την ασφάλεια και να οικοδομήσει τη νέα κοινωνία χωρίς ανεργία, φτώχεια, αιματοχυσίες. Μια σοσιαλιστική – κομμουνιστική κοινωνία. Για να γεννούνε τα σκοτάδια λάμψη! Για να γίνει επιτέλους πράξη το σύνθημα “ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!”»