Ποιό είναι το στίγμα των γενικότερων εξελίξεων και πως επηρεάζουν το σκηνικό στην περιοχή μας, ποιά είναι η βάση των ιμπεριαλιστικών πολέμων;
O πολύχρονος ιμπεριαλιστικός πόλεμος στη Συρία τροφοδοτείται σήμερα από τις νέες πυραυλικές επιθέσεις και την κλιμάκωση της επιθετικότητας των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανίας, του Ισραήλ, με τη στήριξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, φέρνοντας πιο κοντά τον κίνδυνο γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Η κατάσταση αυτή, ο πόλεμος στην Υεμένη, οι συγκρούσεις στη Λιβύη, στο Ιράκ, στην Ουκρανία, η όξυνση στην Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο, τα Βαλκάνια, οι θερμές εστίες σε άλλες περιοχές τονίζουν ότι το ιμπεριαλιστικό καζάνι βράζει.
Τα μονοπώλια, οι μεγάλοι οικονομικοί όμιλοι και τα καπιταλιστικά κράτη που εκπροσωπούν τα συμφέροντα τους διασταυρώνουν τα ξίφη τους. ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Κίνα, Ρωσία, ισχυρότερες και λιγότερο ισχυρές χώρες ανταγωνίζονται για τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών αγωγών κ.α. Αυτό εκδηλώνεται με οικονομικούς πολέμους και λυκο-συμφωνίες, μηχανορραφίες, προβοκάτσιες και συμβιβασμούς, ένταση της κούρσας των εξοπλισμών, στα πλαίσια της ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών αλλά και στρατιωτικές αναμετρήσεις.
Έτσι, η αντικατάσταση των πραγματικών αιτιών των ιμπεριαλιστικών πολέμων από θέσεις π.χ. πανεπιστημιακών βιβλίων που μιλούν για “μίγματα κακής διαχείρισης” η “αναποτελεσματικών, διεφθαρμένων θεσμών” κ.α. συνιστούν διαστρέβλωση της πραγματικότητας και επιχειρούν την αθώωση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που γεννά τις κρίσεις, την προσφυγιά, τη φτώχεια, τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους.
Πως τοποθετείται το ΚΚΕ για την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, την κυβερνητική πολιτική για τη “γεωστρατηγική αναβάθμιση”, την “εθνική ενότητα”, πως αντιμετωπίζει τον εθνικισμό;
Διαχρονικά, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις χαρακτηρίζονται από τη συνεργασία σε διάφορα πεδία και τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων στη βάση των δικών τους στοχεύσεων.
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις διαταράσσονται από κρίσεις και αυτή την περίοδο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ, σε περιβάλλον εισβολής τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία, απειλές κατά του Ιράκ κ.α.
Η Τουρκική αστική τάξη και το επιτελείο του Ερντογάν κινούνται με τη δική τους πολιτική της Γεωστρατηγικής αναβάθμισης αξιοποιώντας την οικονομική και στρατιωτική δύναμη της γειτονικής χώρας διεκδικώντας μεγαλύτερο μερίδιο στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Α. Μεσογείου, τον έλεγχο του Αιγαίου.
Οι παραβιάσεις των ελληνικών συνόρων από τουρκικά αεροσκάφη και πολεμικά πλοία, συνυπάρχουν με το χαρακτηρισμό ελληνικών νησιών ως τουρκικών, την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λοζάνης που έχει καθορίσει τα σύνορα στην περιοχή μας, την απόπειρα εμβολισμού του περιπολικού του λιμενικού «Γαύδος», την σύλληψη των δύο στρατιωτικών στον Έβρο και την πολυήμερη φυλάκιση τους.
Τα γεγονότα αυτά δείχνουν το ξεπέρασμα των συνηθισμένων ορίων και παραδοσιακών εντάσεων, προειδοποιούν για θερμό επεισόδιο ή και στρατιωτική εμπλοκή.
Η λογική της επανάπαυσης που επιχειρεί να περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ψεύτικες προσδοκίες που καλλιεργεί από κοινού με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για το ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, κάνουν μεγάλη ζημιά στην προετοιμασία του λαού, τον αντιμετωπίζουν ως θεατή των εξελίξεων, να αναμένει “σωτήρες”.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει την επικίνδυνη πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με διαρκή επίθεση κατά των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων στο εσωτερικό της χώρας και με βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, σημαιοφόρος στην υλοποίηση των ευρωΑτλαντικών στόχων.
Αυτό εκδηλώνεται σε όλο το εύρος της εξωτερικής πολιτικής, στις διαπραγματεύσεις π.χ. της κυβέρνησης με τη FYROM και την Αλβανία με επιδίωξη την ένταξη τους στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αντίστοιχα.
Ο κ. Τσίπρας στην επίσκεψη του στις ΗΠΑ τα έδωσε όλα ! αναβάθμιση της στρατιωτικής βάσης της Σούδας και των άλλων στρατιωτικών βάσεων και ΑμερικανοΝΑΤΟικών στρατηγείων, νέες στρατιωτικές βάσεις στην Αλεξανδρούπολη και τη Σύρο, πήρε “βραβείο” για την διάθεση πάνω από 4 δισεκ. ευρώ το χρόνο για δαπάνες στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ, την ώρα που ο λαός και τα παιδιά του στενάζουν και περικόπτονται τα κονδύλια για την παιδεία.
Η πολιτική της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» και της «εθνικής ενότητας» είναι βασικό εργαλείο της ελληνικής αλλά και της τουρκικής αστικής τάξης, όλων των αστικών τάξεων, για την προώθηση των δικών τους συμφερόντων, κρύβοντας κάτω από τόνους ψεύδη την οδυνηρή πραγματικότητα της εκμετάλλευσης της εργασίας από το κεφάλαιο και την αλήθεια πως στην ίδια χώρα υπάρχουν «δύο έθνη», «δύο πατρίδες», των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενων.
Επομένως, απαιτείται μεγάλη επιμονή για να εκφραστεί στην σκέψη του λαού και των παιδιών του η αντικειμενική πραγματικότητα, να δεχθεί πλήγμα η προσπάθεια της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής να εγκλωβίζει εργατικές λαϊκές δυνάμεις στις επιδιώξεις των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, (της κυρίαρχης τάξης) για να διαιωνίζεται η καπιταλιστική εκμετάλλευση, να χρησιμοποιούνται οι λαοί στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, σε πολέμους, να πληρώνουν με το αίμα τους ανταγωνισμούς , το κυνήγι του κέρδους της πλουτοκρατίας.
«Ο λύκος στην αντάρα χαίρεται» κι αυτό ισχύει για τις διάφορες ρατσιστικές, εθνικιστικές δυνάμεις που καλλιεργούν το μίσος ανάμεσα στους λαούς. Ισχύει για την εγκληματική, ναζιστική οργάνωση της «Χρυσής Αυγής» που δεν κρίνεται μόνο για το άθλιο παρελθόν της ως απόγονος των ταγματασφαλιτών, των συνεργατών των κατακτητών, υμνητής της χούντας. Κρίνεται και για τον εγκληματικό της ρόλο σήμερα ως μαντρόσκυλο του συστήματος και η απομόνωση της είναι καθήκον του εργατικού, λαϊκού κινήματος, της νεολαίας μας.
Τα σχολικά βιβλία περιγράφουν το ΝΑΤΟ ως έναν “αμυντικό Οργανισμό με σκοπό τη διαφύλαξη της ειρήνης και της ασφάλειας των μελών του”. Τι πρέπει όμως να ξέρει η νέα γενιά για το ΝΑΤΟ;
Η γνώση της ιστορίας και η αποφασιστική αντιμετώπιση κάθε είδους ψευδολογίας που προωθείται στα σχολεία και τα πανεπιστήμια είναι πολύ σημαντικό εφόδιο για τους νέους και τις νέες, για το λαό μας.
Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε το 1949 με πρωταγωνιστές της ΗΠΑ και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της Δυτικής Ευρώπης ως απάντηση στην ανάπτυξη του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωσης που είχε καθοριστική συμβολή στην ήττα του ναζισμού και αποτελούσε φωτεινό παράδειγμα για τους λαούς. Δημιουργήθηκε ως εργαλείο θωράκισης του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος και μηχανισμός ιμπεριαλιστικών πολέμων για το άνοιγμα του δρόμου για τα Αμερικάνικα και Ευρωπαϊκά μονοπώλια. Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ από το 1952.
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν ευθύνες για τη στρατιωτική χούντα την περίοδο 1967-1974 και την κυπριακή τραγωδία. Η «μαύρη λίστα» των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων περιέχει εκατοντάδες πολέμους, πραξικοπήματα, δολοφονίες αγωνιστών, σε όλο τον πλανήτη.
Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι πρωταγωνιστές στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, τη Συρία, τα τελευταία χρόνια.
Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει εθνικά σύνορα στο Αιγαίο, το αντιμετωπίζει ως ενιαίο επιχειρησιακό χώρο που τον χρησιμοποιεί στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, υπονομεύοντας επί πλέον τις διεθνείς συνθήκες που καθορίζουν τα σύνορα. Μαζί με την ΕΕ παρεμβαίνει ως “επιδιαιτητής” π.χ. για τη συνδιαχείριση του Αιγαίου ή της κυπριακής ΑΟΖ, διευκολύνοντας στόχους της τουρκικής αστικής τάξης.
Ποια προβλήματα μπορεί να προκαλέσει μια πολεμική εμπλοκή;
Η εμπλοκή σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο αλλάζει τα δεδομένα, ενισχύει την επιθετικότητα της αστικής τάξης και του αστικού κράτους, επιδρά καθοριστικά στη λειτουργία των κομμάτων και των μαζικών οργανώσεων, στους όρους της ταξικής πάλης, έχει οδυνηρές συνέπειες στη ζωή του λαού και της νεολαίας. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιείται βαθειά γιατί η νέα κατάσταση δεν επιτρέπει ατομικές ουτοπικές αναζητήσεις και αυταπάτες.
Οι θέσεις π.χ του ΝΑΡ είναι αποσπασμένες από την πραγματικότητα. Απορρίπτει την αναγκαία οργανωμένη λαϊκή πάλη για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας σε περίπτωση εισβολής, αφήνοντας μεγάλη «τρύπα» για τη στάση απέναντι στη αστική τάξη εισβολέα. Πραγματική τραγωδία επίσης είναι το αναμάσημα της χρεωκοπημένης θέση του «πασιφισμού» περί «αποτροπής» του ιμπεριαλιστικού πολέμου αποσπώντας τον από τις αιτίες που τον προκαλούν, τον καπιταλισμό και τους ενδοιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που δεν εξαρτώνται από τη λαϊκή θέληση, είναι αντικειμενική εξέλιξη και θα εξαλειφθούν με τη σοσιαλιστική επανάσταση και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού.
Πως αναπτύσσεται η πάλη σήμερα και ποια είναι η θέση του ΚΚΕ σε περίπτωση εμπλοκής της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο;
Οι κομμουνιστές δίνουν σαφείς απαντήσεις αξιοποιώντας την ιστορική πείρα και την αρχή της υπεράσπισης των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων σε όλες τις συνθήκες, μέχρι που η ταξική πάλη θα βάλλει τη σφραγίδα της στην ανατροπή του εκμεταλλευτικού καθεστώτος και θα ανοίξει μια νέα σελίδα για το λαό μας.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αντιμετωπίζουν με μεγάλη ευθύνη το καθήκον της ενημέρωσης και της οργάνωσης του λαού και της νεολαίας. Αναπτύσσουν συστηματική πάλη κατά της κυβερνητικής πολιτικής που έχει μετατρέψει τη χώρα σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, πρωτοστατούν για την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την επιστροφή των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από αποστολές στο εξωτερικό, για να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας και οι άλλες στρατιωτικές βάσεις, τη μη αλλαγή των συνόρων και των διεθνών συνθηκών που τα καθορίζουν, την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αναλαμβάνουν σημαντικές πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της διεθνιστικής δράσης, συνεργάζονται ουσιαστικά και παλεύουν μαζί με το ΚΚ και την ΚΝ Τουρκίας, με άλλα Κομμουνιστικά Κόμματα και ΚΝ στην περιοχή μας, σε όλο τον κόσμο.
To ΟΧΙ των κομμουνιστών στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι μέρος της πάλης κατά των αιτιών που τον προκαλούν, κατηγορηματική καταδίκη του καπιταλισμού. Είναι ΟΧΙ στην πολιτική της αστικής τάξης, της κυβέρνησης της και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, συνέχεια της οποίας είναι ο πόλεμος.
Το ΚΚΕ αντιτίθεται αποφασιστικά στις κάθε λογής αυταπάτες και συγχύσεις και βάζει την εργατική–λαϊκή πάλη στη θέση που έχει αντικειμενικά, ως δύναμη αναχαίτισης, απόκρουσης μια εισβολής, καταλογισμού ευθυνών στους ενόχους που μπλέκουν τη χώρα σε πολεμικές περιπέτειες και αντεπίθεσης με στόχο την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Σε περίπτωση εισβολής το ΚΚΕ θα υπερασπίσει μαζί με το λαό μας και τα παιδιά του την εδαφική ακεραιότητα ενάντια σε κάθε εισβολέα, με κατεύθυνση να μη δείξει ο λαός ανοχή στην αστική τάξη που ματώνει το λαό για τα δικά της συμφέροντα, καμιά εμπιστοσύνη στην αστική κυβέρνηση που διεξάγει τον πόλεμο. Η πείρα που συγκεντρώνεται αποτελεί βάση για μαχητική εργατική, λαϊκή στάση ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση σε όλες τις συνθήκες και την ισχυροποίηση της πάλης για την εργατική εξουσία. Η πάλη αυτή θα δυναμώνει στο βαθμό που οργανωμένα λαϊκές δυνάμεις, οι νέοι και οι νέες με τη ζωντάνια τους, συμπορεύονται με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.